| dbo:abstract
|
- Epithalamium oder Epithalamion (von griech. ἐπί epi „bei“ und ϑάλαμος thálamos „Schlafgemach“; lat. epithalamium; dt. „Hochzeitsgedicht“, „Brautlied“; Plural: -ien) ist ein Gelegenheitsgedicht, verfasst und meist chorisch vorgetragen zur Feier einer Hochzeit.Die antike Form des Hochzeitsgedichts wird auch als Hymenaios (altgriechisch Ὑμέναιος, lateinisch Hymenaeus) bezeichnet. Dessen Personifikation in der griechischen Mythologie ist der Hochzeitsgott Hymenaios. (de)
- El epitalamio (del griego ἐπιθαλάμιος ‘nupcial’, de ἐπί ‘encima’ y θάλαμος ‘lecho nupcial’) es un poema lírico, de origen griego imitado después por los romanos, consistente en un canto de boda. Se cantaba regularmente a la puerta de la habitación de los novios por coros de jóvenes y doncellas, acompañados de flautas o de otros instrumentos suaves y armónicos, como liras o arpas. Entre quienes compusieron epitalamios en la antigüedad, se encuentra los poetas griegos Safo y Calímaco y el romano Catulo. (es)
- An epithalamium (/ˌɛpɪθəˈleɪmiəm/; Latin form of Greek ἐπιθαλάμιον epithalamion from ἐπί epi "upon," and θάλαμος thalamos nuptial chamber) is a poem written specifically for the bride on the way to her marital chamber. This form continued in popularity through the history of the classical world; the Roman poet Catullus wrote a famous epithalamium, which was translated from or at least inspired by a now-lost work of Sappho. According to Origen, the Song of Songs might be an epithalamium on the marriage of Solomon with Pharaoh's daughter. (en)
- Epitalamioa edo Eztei kanta, ezkontza-kantu liriko bat da, Antzinako Grezian sortua eta ondoren Antzinako Erroman imitatua. Epitalamio hitza antzinako grezieratik dator, ἐπι (epi, «ondorengo honen gainean») eta θάλαμος (thalamos, «eztei-ohea»), hau da, «eztei-ohean». Oro har, gazteek osatutako abesbatzak ezkonberrien gelako atearen aurrean abesten zuen. Ahotsak txirulez eta beste musika tresna leunez laguntzen zituzten. Epitalamioak konposatu zituztenen artean, Greziako Safo eta Kalimako, eta Erromako Katulo daude. (eu)
- L'épithalame (en grec ancien ἐπιθαλάμιον / epithalámion) est une sorte de poème lyrique composé chez les Anciens à l'occasion d'un mariage et à la louange des nouveaux époux. En Grèce antique, il était chanté par un chœur avec accompagnement de danses. (fr)
- 祝婚歌（しゅくこんか）
* 古代ギリシアが起源の西洋の詩、詩形。本項で詳述する。
* 日本の詩人、吉野弘の詩。 祝婚歌（epithalamium, エピタラミウム or epithalamion, エピタラミオン）は花嫁、とくに夫婦の部屋に行く途中の花嫁のために書かれた詩形を指す言葉。語源は、epi-（〜の）+thalamium(結婚式の部屋）。 (ja)
- Een epithalamium (Latijnse vorm van klassiek Grieks ἐπιθαλάμιον, epithalamion, van ἐπί, epi: "op", en θάλαμος, thalamos: "bruidsvertrek") is een gedicht geschreven speciaal voor de bruid op haar weg naar het bruidsbed. Deze dichtvorm bleef gedurende de gehele klassieke oudheid populair; de Romeinse dichter Catullus schreef een beroemd epithalamium, dat was vertaald van, dan wel geïnspireerd door een helaas verloren gegaan werk van de Griekse dichteres Sappho. Volgens de kerkvader Origines zou het bijbelse Hooglied ook een epithalamium kunnen zijn geweest ter gelegenheid van de bruiloft van koning Salomo met de dochter van de farao.De Nederlander P.C.Hooft behoort tot de latere, door de renaissance beïnvloede dichters, die deze vorm van poëzie weer toepasten. (nl)
- L'epitalamio è un canto nuziale, un sottogenere lirico greco imitato più tardi dai Romani, destinato a celebrare in versi un matrimonio, presso la camera degli sposi. Originariamente, nella Grecia arcaica, si basò sulla ripetizione di un'invocazione religiosa, Imen o Imeneo, che poi infatti rimase nel ritornello delle varie strofe dei canti composti nelle epoche successive.. Non sono sopravvissuti nel tempo esempi di epitalami né dell'età antica greca né di quella classica, ad eccezione di quello di Saffo (VII secolo a.C.) composto per celebrare le nozze di Ettore e Andromaca, di argomento letterario e mitico. Composero celebri epitalami, oltre a Saffo, Callimaco e Teocrito, del quale ci è pervenuto interamente quello dedicato alle nozze di Menelao ed Elena. Per quanto riguarda i costumi dell'antica Roma, abbiamo documenti degli epitalami di Gaio Valerio Catullo, tra i quali quello di tipo alessandrino per le nozze di Peleo e Teti. Oltre a questi epitalami, anche quelli di Claudiano e di Ausonio ispirarono i poeti delle epoche seguenti. Dopo il Medioevo, questo genere fu ripreso come altri generi classici durante il Rinascimento. Oltre al Tasso e al Marino, si ricordano epitalami famosi composti da Savioli e da Parini. L'epitalamio è anche usato per celebrare lauree e persino compleanni. (it)
- Epitalâmio (do grego epithalámion - epi, sobre + thalamium, o tálamo, ou quarto nupcial), é um cântico nupcial de natureza religiosa, destinado a reivindicar para os noivos a bênção dos deuses, em especial de Himeneu, a divindade protetora dos enlaces matrimoniais. (pt)
- Epitalamium (łac. z gr. Epithalámios – pieśń weselna, od epí– na oraz thálamos – sypialnia małżeńska) – gatunek liryki chóralnej, pieśń na cześć nowożeńców, pierwotnie wykonywana przez chór młodych kobiet lub mężczyzn pod komnatą panny młodej lub sypialnią nowożeńców; później również każdy utwór pochwalny napisany z okazji ślubu. Greckie utwory tego typu pisywali m.in. Safona, Eurypides i Arystofanes. Tradycję kontynuowano w starożytnym Rzymie, gdzie wzbogacono tradycyjne epitalamium o pochwałę zalet młodożeńców i życzenia pomyślności i płodności. Wykształciło się tam także epitalamium epickie, zawierające również opowieść o historii uczucia pary młodej. Epitalamia w Rzymie tworzyli m.in. Klaudian Klaudiusz i Katullus. W średniowieczu gatunek uległ silnej chrystianizacji – ślub traktowany był jako wydarzenie religijne, łączące dusze, wprowadzano także pochwałę dziewictwa i Marii. Oprócz tego pojawiały się również epitalamia świeckie. W okresie renesansu wykształciło się także epitalamium podzielone na role. Epitalamia tworzyli m.in. Ludovico Ariosto, Torquato Tasso, Giambattista Marino, Erazm z Rotterdamu, George Buchanan i Pierre de Ronsard. W Polsce epitalamium wzorowane na utworach starożytnych pojawiło się w XVI wieku, a jego geneza związana była z uroczystościami ślubnymi np. królewskimi, inspirującymi twórczość panegiryczną. W baroku twórczość taka podlegała ponadto często wpływom sielankowym. W Polsce epitalamia tworzyli m.in. Andrzej Krzycki, Jan Kochanowski i Wespazjan Kochowski. (pl)
- Эпитала́ма (от др.-греч. ἡ ἐπιθαλάμιος ᾠδή — свадебная песнь) — свадебная песня у греков, а также римлян, которую пели перед невестой или в спальне новобрачных юноши и девы. В современной оперной музыке популярна эпиталама Виндекса из оперы Антона Рубинштейна «Нерон». Одна из частей «Триумфа Афродиты» Карла Орфа также носит название «эпиталама». (ru)
- Епіталама — у давньогрецькій ліриці — пісня на честь молодого подружжя, яку виконували після шлюбних урочистостей. У пізніші часи — будь-який твір панегіричного характеру, написаний з нагоди одруження. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Epithalamium oder Epithalamion (von griech. ἐπί epi „bei“ und ϑάλαμος thálamos „Schlafgemach“; lat. epithalamium; dt. „Hochzeitsgedicht“, „Brautlied“; Plural: -ien) ist ein Gelegenheitsgedicht, verfasst und meist chorisch vorgetragen zur Feier einer Hochzeit.Die antike Form des Hochzeitsgedichts wird auch als Hymenaios (altgriechisch Ὑμέναιος, lateinisch Hymenaeus) bezeichnet. Dessen Personifikation in der griechischen Mythologie ist der Hochzeitsgott Hymenaios. (de)
- El epitalamio (del griego ἐπιθαλάμιος ‘nupcial’, de ἐπί ‘encima’ y θάλαμος ‘lecho nupcial’) es un poema lírico, de origen griego imitado después por los romanos, consistente en un canto de boda. Se cantaba regularmente a la puerta de la habitación de los novios por coros de jóvenes y doncellas, acompañados de flautas o de otros instrumentos suaves y armónicos, como liras o arpas. Entre quienes compusieron epitalamios en la antigüedad, se encuentra los poetas griegos Safo y Calímaco y el romano Catulo. (es)
- An epithalamium (/ˌɛpɪθəˈleɪmiəm/; Latin form of Greek ἐπιθαλάμιον epithalamion from ἐπί epi "upon," and θάλαμος thalamos nuptial chamber) is a poem written specifically for the bride on the way to her marital chamber. This form continued in popularity through the history of the classical world; the Roman poet Catullus wrote a famous epithalamium, which was translated from or at least inspired by a now-lost work of Sappho. According to Origen, the Song of Songs might be an epithalamium on the marriage of Solomon with Pharaoh's daughter. (en)
- Epitalamioa edo Eztei kanta, ezkontza-kantu liriko bat da, Antzinako Grezian sortua eta ondoren Antzinako Erroman imitatua. Epitalamio hitza antzinako grezieratik dator, ἐπι (epi, «ondorengo honen gainean») eta θάλαμος (thalamos, «eztei-ohea»), hau da, «eztei-ohean». Oro har, gazteek osatutako abesbatzak ezkonberrien gelako atearen aurrean abesten zuen. Ahotsak txirulez eta beste musika tresna leunez laguntzen zituzten. Epitalamioak konposatu zituztenen artean, Greziako Safo eta Kalimako, eta Erromako Katulo daude. (eu)
- L'épithalame (en grec ancien ἐπιθαλάμιον / epithalámion) est une sorte de poème lyrique composé chez les Anciens à l'occasion d'un mariage et à la louange des nouveaux époux. En Grèce antique, il était chanté par un chœur avec accompagnement de danses. (fr)
- 祝婚歌（しゅくこんか）
* 古代ギリシアが起源の西洋の詩、詩形。本項で詳述する。
* 日本の詩人、吉野弘の詩。 祝婚歌（epithalamium, エピタラミウム or epithalamion, エピタラミオン）は花嫁、とくに夫婦の部屋に行く途中の花嫁のために書かれた詩形を指す言葉。語源は、epi-（〜の）+thalamium(結婚式の部屋）。 (ja)
- Een epithalamium (Latijnse vorm van klassiek Grieks ἐπιθαλάμιον, epithalamion, van ἐπί, epi: "op", en θάλαμος, thalamos: "bruidsvertrek") is een gedicht geschreven speciaal voor de bruid op haar weg naar het bruidsbed. Deze dichtvorm bleef gedurende de gehele klassieke oudheid populair; de Romeinse dichter Catullus schreef een beroemd epithalamium, dat was vertaald van, dan wel geïnspireerd door een helaas verloren gegaan werk van de Griekse dichteres Sappho. Volgens de kerkvader Origines zou het bijbelse Hooglied ook een epithalamium kunnen zijn geweest ter gelegenheid van de bruiloft van koning Salomo met de dochter van de farao.De Nederlander P.C.Hooft behoort tot de latere, door de renaissance beïnvloede dichters, die deze vorm van poëzie weer toepasten. (nl)
- Epitalâmio (do grego epithalámion - epi, sobre + thalamium, o tálamo, ou quarto nupcial), é um cântico nupcial de natureza religiosa, destinado a reivindicar para os noivos a bênção dos deuses, em especial de Himeneu, a divindade protetora dos enlaces matrimoniais. (pt)
- Эпитала́ма (от др.-греч. ἡ ἐπιθαλάμιος ᾠδή — свадебная песнь) — свадебная песня у греков, а также римлян, которую пели перед невестой или в спальне новобрачных юноши и девы. В современной оперной музыке популярна эпиталама Виндекса из оперы Антона Рубинштейна «Нерон». Одна из частей «Триумфа Афродиты» Карла Орфа также носит название «эпиталама». (ru)
- Епіталама — у давньогрецькій ліриці — пісня на честь молодого подружжя, яку виконували після шлюбних урочистостей. У пізніші часи — будь-який твір панегіричного характеру, написаний з нагоди одруження. (uk)
- L'epitalamio è un canto nuziale, un sottogenere lirico greco imitato più tardi dai Romani, destinato a celebrare in versi un matrimonio, presso la camera degli sposi. Originariamente, nella Grecia arcaica, si basò sulla ripetizione di un'invocazione religiosa, Imen o Imeneo, che poi infatti rimase nel ritornello delle varie strofe dei canti composti nelle epoche successive.. Composero celebri epitalami, oltre a Saffo, Callimaco e Teocrito, del quale ci è pervenuto interamente quello dedicato alle nozze di Menelao ed Elena. L'epitalamio è anche usato per celebrare lauree e persino compleanni. (it)
- Epitalamium (łac. z gr. Epithalámios – pieśń weselna, od epí– na oraz thálamos – sypialnia małżeńska) – gatunek liryki chóralnej, pieśń na cześć nowożeńców, pierwotnie wykonywana przez chór młodych kobiet lub mężczyzn pod komnatą panny młodej lub sypialnią nowożeńców; później również każdy utwór pochwalny napisany z okazji ślubu. (pl)
|
