Звычайны ліс

Звычайны ліс
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Млекакормячыя Падклас:  Звяры Інфраклас:  Плацэнтарныя Надатрад:  Laurasiatheria Атрад:  Драпежныя Падатрад:  Сабакападобныя Інфраатрад:  Canoidea Сямейства:  Сабачыя Падсямейства:  Caninae Род:  Лісы Від:  Звычайны ліс
Міжнародная навуковая назва
Vulpes vulpes Linnaeus, 1758
Арэал
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 23062
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   180604 NCBI   9627 EOL   328609 FW   52691

Звычайны ліс (Vulpes vulpes) — драпежнае млекакормячае сямейства сабачых, найбольш распаўсюджаны і самы буйны від роду лісоў.

Апісанне

Vulpes vulpes — Чэрап

Даўжыня цела 60-90 см, хваста — 36-60 см, маса — 5-10 кг. Цела стройнае. Поўсць пушыстая, на спіне і з бакоў рыжавата-чырвоная з жоўтым адценнем, у т. зв. «сівадушак» з серабрыстым, цёмна-бурым, цёмна-шэрым або чырвона-серабрыста-бурым адценнем, у «крыжанак» з цёмным крыжападобным малюнкам на плячах і інш. Ліняе вясной і ўвосень.

Распаўсюджанне

Ліс распаўсюджаны вельмі шырока: на ўсёй тэрыторыі Еўропы, Паўночнай Афрыкі (Егіпет, Алжыр, Марока, паўночны Туніс), большай частцы Азіі (да паўночнай Індыі, паўднёвага Кітая і Індакітая), у Паўночнай Амерыцы ад арктычнай зоны да паўночнага ўзбярэжжа Мексіканскага заліва. Акліматызаваная у Аўстраліі і распаўсюдзілася па ўсім кантыненце, за выключэннем некаторых паўночных раёнаў з вільготным субэкватарыяльным кліматам.

Асаблівасці біялогіі

Харчаванне

Актыўны ў любы час сутак, пераважна раніцай і ўвечары.

Ліс, хоць і належыць да тыповых драпежнікаў, сілкуецца вельмі разнастайнымі кармамі. Сярод ежы, якую ён ужывае, выяўлена больш 400 відаў адных толькі жывёл, не ўлічваючы некалькіх дзясяткаў відаў раслін. Асноўны корм — мышападобныя грызуны, птушкі; ловіць зайцоў, свойскіх курэй і гусей, есць насякомых, ягады.

Размнажэнне

Полавая спеласць ва ўзросце 1 года. Норы з 2—4 хадамі будуе пераважна на зарослых узвышаных месцах, часам займае норы барсука, дуплы паваленых дрэў, глухія ямы. Гнездавая камера на глыбіні да 1—1,5 м. Увосень і зімой трымаецца паасобку. У пары 1 сезон. Гон у лютым—сакавіку. Цяжарнасць 49—58 сутак. Прыплод да 12—13 лісянят у канцы красавіка—маі. Працягласць жыцця 5—7 гадоў.

Літаратура

• Самусенка Э. Ліс звычайны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).