Алеінавая кіслата: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) выпраўленне перасылак |
||
Радок 72: | Радок 72: | ||
== Выкарыстанне == |
== Выкарыстанне == |
||
[[Эфір |
[[Эфір (хімія)|Эфіры]] алеінавай кіслаты выкарыстоўваюцца ў вытворчасці [[Алейныя фарбы|алейных фарбаў]], [[касметыка|касметычных прэпаратаў]], [[флатарэагент]]аў, [[пластыфікатар]]аў, тэкстыльна-дапаможных рэчываў. [[Этылавы эфір]] алеінавай кіслаты ([[лінетол]]) — [[лекавы сродак]] для зніжэння [[халестэрын]]у. Здольная выклікаць [[экзэма|экзэму]]. |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
Актуальная версія на 19:54, 22 сакавіка 2023
Алеінавая кіслата | |
Агульныя | |
---|---|
Хім. формула | C18H34O2 |
Фізічныя ўласцівасці | |
Малярная маса | 282,46 г/моль |
Шчыльнасць | 0,895 (18°C, г/см3) |
Дынамічная вязкасць (ст. ум.) | (в мПа·с): 25,6 (30°C) Па·с (пры 20 °C) |
Тэрмічныя ўласцівасці | |
Тэмпература плаўлення | 16,3 °C |
Тэмпература кіпення | 360, 225-226 пры 10 мм рт. сл. °C |
Ціск пары | 3 (175°C); 10 (225°C); 15 (232°C); 100 (286°C) у мм.рт.сл. |
Хімічныя ўласцівасці | |
Растваральнасць у вадзе | нерастваральны |
Растваральнасць у | бензол: растваральны |
Растваральнасць у | хлараформ: растваральны |
Растваральнасць у | этанол: змешваецца |
Растваральнасць у | дыэтылавы эфір: змешваецца |
Аптычныя ўласцівасці | |
Паказчык пераламлення | (для D-лініі натрыю): 1,4582 (20°C) |
Класіфікацыя | |
Рэг. нумар CAS | |
PubChem | |
Рэг. нумар EINECS | 204-007-1 |
SMILES | |
Рэг. нумар EC | 204-007-1 |
RTECS | RG2275000 |
ChemSpider |
Алеі́навая кіслата́ — аднаасноўная ненасычаная карбонавая кіслата, СН3(СН2)7СН=СН(СН2)7СООН.
Малярная маса 282,46. Бясколерная вязкая вадкасць, тэмпература кіпення 232 °C (15 мм рт. сл.), шчыльнасць 0,89—1,0 кг/м, нерастваральная ў вадзе, раствараецца ў арганічных растваральніках.
Уваходзіць у склад алеяў і жывёльных тлушчаў, у аліўкавым алеі 70—85 %, у міндальным — 75[1] %. У арганізме можа сінтэзавацца са стэарынавай кіслаты[1]. У вышэйшых раслін з алеінавай кіслаты ўтвараюцца лінолевая і ліналенавая кіслоты[1].
Выкарыстанне
[правіць | правіць зыходнік]Эфіры алеінавай кіслаты выкарыстоўваюцца ў вытворчасці алейных фарбаў, касметычных прэпаратаў, флатарэагентаў, пластыфікатараў, тэкстыльна-дапаможных рэчываў. Этылавы эфір алеінавай кіслаты (лінетол) — лекавы сродак для зніжэння халестэрыну. Здольная выклікаць экзэму.
Зноскі
- ↑ а б в Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 422. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Алеінавая кіслата // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).