حافز (ناوی خوا)

ئەلحافز یەکێکە لە ناوەکانی خودا لەئیسلامدا، واتا پارێزەری کردەوەی بوونەوەران و ئاگادار بە نییەتەکانیان.

لەقورئاندا

﴿قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنْتُكُمْ عَلَى أَخِيهِ مِنْ قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ۝٦٤ وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي هَذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ ۝٦٥﴾ [یووسوف:٦٤–٦٥] (کوردی: خوای گەورە باشترین پارێزەرە، و لە ھەموو بەڕەحم و سۆزەکان بەڕەحم و سۆزو بەزەییترەو بەزەیی بە لاوازی و پیریمدا دێتەوە.)