Μετάβαση στο περιεχόμενο

The Final Cut (άλμπουμ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Dexbot (συζήτηση | συνεισφορές) στις 01:20, 1 Ιανουαρίου 2015. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.
The Final Cut
Στούντιο άλμπουμ από Pink Floyd
Κυκλοφορία21 Μαρτίου 1983
ΗχογράφησηΙούλιος - Δεκέμβριος 1982
Διάρκεια43:27
ΠαραγωγήΡότζερ Γουώτερς, Τζέιμς Γκάθρι, Μάικλ Κέιμεν
ΔισκογραφικήHarvest Records
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Pink Floyd)
The Wall
(1979)		The Final Cut
(1983)		A Momentary Lapse Of Reason
(1987)

To The Final Cut είναι το δωδέκατο στούντιο άλμπουμ του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Pink Floyd, το οποίο κυκλοφόρησε στις 21 Μαρτίου 1983 μέσω της "Harvest Records".

Ιστορία του δίσκου

Πριν τις ηχογραφήσεις

Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του δίσκου "The Wall", οι Γουώτερς, Μέισον και Γκίλμορ είδαν μία αλλαγή στην συμπεριφορά του κιμπορντίστα Ρίτσαρντ Ράιτ, ο οποίος εμφανιζόταν στο στούντιο χωρίς να συνεισφέρει στην δημιουργία του άλμπουμ. Ο Ράιτ αποχώρησε από το συγκρότημα μετά το πέρας των ηχογραφήσεων, σε φιλικό κλίμα με τα υπόλοιπα μέλη των Pink Floyd.
Οι σχέσεις μεταξύ των υπόλοιπων μελών του σχήματος βρίσκονταν σε τέλμα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι κατά την διάρκεια της περιοδείας για την προώθηση του "The Wall", τα τροχόσπιτα των τεσσάρων μουσικών ήταν παρκαρισμένα σε κύκλο με τις πόρτες να βλέπουν προς την εξωτερική πλευρά, ενώ διέμεναν σε διαφορετικά ξενοδοχεία. Ο Ράιτ επέστρεψε για την περιοδεία, επί πληρωμή και ήταν ο μόνος μουσικός που έβγαλε κέρδος, αφού οι Pink Floyd έχασαν 600.000 δολάρια στο τέλος της περιοδείας.

The Final Cut

Το 1982, ο Γουώτερς πρότεινε στα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος ένα νέο πρότζεκτ με τίτλο "Spare Bricks", του οποίου η αρχική ιδέα ήταν να αποτελέσει το σάουντρακ της ταινίας "The Wall". Παρ' όλα αυτά, το ξέσπασμα του πολέμου στα νησιά Φώκλαντ, οδήγησε τον Γουώτερς σε νέες αναζητήσεις και την σύνθεση νέου υλικού. Η αντίδραση του προς την απάντηση της Μάργκαρετ Θάτσερ στους Αργεντινούς ήταν να την θεωρήσει σωβινιστική και περιττή, ενώ αφιέρωσε τον επερχόμενο δίσκο στον πατέρα του, ο οποίος είχε χάσει την ζωή του στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τα μέλη του συγκροτήματος διαφωνούσαν για το αν θα έπρεπε να συμπεριληφθούν κομμάτια που έμειναν εκτός του "The Wall", την στιγμή που ο Γουώτερς επέμενε ότι η στιχουργική συνεισφορά του Γκίλμορ ήταν πολύ μικρή. Τον ρόλο του διαιτητή ανέλαβε ο Μάικλ Κέιμεν αλλά οι εντάσεις μεταξύ των τριών εναπομείναντων μελών των Pink Floyd μεγάλωσαν, με τους τρεις μουσικούς να δουλεύουν ξεχωριστά. Η διαφωνία μεταξύ των Γκίλμορ και Γουώτερς έγινε φανερή στο ότι στη σύνθεση των τραγουδιών αναφέρεται μόνο το όνομα του δεύτερου.
Ο Νικ Μέισον δεν συνεισέφερε συνθετικά αλλά ηχογράφησε ειδικά εφέ τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στο νέο δίσκο, παραμένοντας απομακρυσμένος και βυθισμένος στα προσωπικά του προβλήματα. Το εξώφυλλο του άλμπουμ σχεδιάστηκε από τον Ρότζερ Γουώτερς.

Στίχοι

Τα τραγούδια του "The Final Cut" παρουσιάζουν κοινό στιχουργικό περιεχόμενο, με τους στίχους του Γουώτερς να υποδεικνύουν την αίσθηση της προδοσίας από την κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας προς τους πεσόντες πολεμιστές. Το όνειρο ενός ειρηνικού, μεταπολεμικά, κόσμου ώθησε αυτούς τους άντρες να θυσιάσουν τις ζωές τους, με τις κυβερνήσεις να μην ενστερνίζονται τις πράξεις αυτές.
Οι στίχοι κατακρίνουν την τότε πρωθυπουργό της Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ, της οποίας οι ενέργειες αποτέλεσαν παράδειγμα, σύμφωνα με τον Γουώτερς για την προαναφερθείσα προδοσία των ηρώων. Υπάρχουν συνεχείς αναφορές προς το πρόσωπο της, με το όνομα "Maggie".
Ο δίσκος ξεκινάει με το "The Post War Dream", ένα εισαγωγικό κομμάτι, με απαλά φωνητικά από τον Γουώτερς, με εξαίρεση το δυναμικό ρεφρέν, και επικριτικούς στίχους για την βρετανική κυβέρνηση.

Βασικός συνθέτης και δημιουργός του "The Final Cut" ήταν ο Ρότζερ Γουώτερς

Ακολουθεί το "Your Possible Pasts", το οποίο αρχικά είχε γραφτεί για το "The Wall". Η απουσία του Γκίλμορ στην σύνθεση άφησε το κομμάτι χωρίς μελωδική ανάπτυξη, παρά την ιδιαίτερη δουλειά του Γουώτερς στα φωνητικά.
Το "One of the Few" έχει διάρκεια η οποία ξεπερνάει για λίγο το ένα λεπτό και παρουσιάζει τους χτύπους ενός ρολογιού με ένα σταθερό ρυθμό από τα τύμπανα. Οι στίχοι του, περιγράφουν την επιστροφή ενός βετεράνου του πολέμου με σκοπό να γίνει δάσκαλος.
Το "The Hero's Return" παρουσιάζει την επιστροφή του πρωταγωνιστή και αποτελούνταν από άλλη μία στροφή, η οποία έμεινε εκτός τελικής κυκλοφορίας. Σε αυτό το σημείο, ο πρωταγωνιστής βασανίζεται από την απώλεια ενός από τους συμπολεμιστές του.
Οι στίχοι του "The Gunner's Dream" μιλούν για το μεταπολεμικό όνειρο ενός ειρηνικού κόσμου χωρίς τρομοκρατία, ενώ στο "Paranoid Eyes" ο δάσκαλος πέφτει στον αλκοολισμό.
Στο "Get Your Filthy Hands Off My Desert" αναφέρονται ηγέτες του κόσμου και πολεμικές συγκρούσεις στις οποίες οδήγησαν τις χώρες τους. Μεταξύ αυτών, ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ και ο Σοβιετικός πόλεμος στο Αφγανιστάν, ο Μεναχέμ Μπέγκιν και ο πόλεμος του Λιβάνου το 1982, ο Λεοπόλντο Γκαλτιέρι και η Μάργκαρετ Θάτσερ με τον πόλεμο των Φώκλαντ.
Όγδοο κομμάτι του άλμπουμ είναι το "The Fletcher Memorial Home" και οι στίχοι του παρουσιάζουν την αγανάκτηση και την αποστροφή του Ρότζερ Γουώτερς προς τις κυβερνήσεις του κόσμου μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, χαρακτηρίζοντας τους πολιτικούς ως "υπεραναπτυγμένα βρέφη" και "αθεράπευτους τυράννους".
Οι στίχοι του "Southampton Dock" αναφέρονται στους επιστρέφοντες ήρωες πολέμων αλλά και εκείνους οι οποίοι οδεύουν προς έναν πιθανό θάνατο στην μάχη, με την εικόνα μιας γυναίκας η οποία τους αποχαιρετά.
Το ομώνυμο τραγούδι παρουσιάζει την απόπειρα αυτοκτονίας του πρωταγωνιστή λόγω της απομόνωσης και της σεξουαλικής καταπίεσης, την οποία, όμως, δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει.
Το σινγκλ του δίσκου, "Not Now John", αναφέρεται στην άγνοια της κοινωνίας για τα οικονομικοπολιτικά της προβλήματα, ενώ το άλμπουμ κλείνει με το "Two Suns in the Sunset" και την αναφορά σε έναν πιθανό πυρηνικό πόλεμο.

Εμπορική επιτυχία

Το "The Final Cut" κυκλοφόρησε στις 21 Μαρτίου 1983 ανεβαίνοντας στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες κυκλοφόρησε στις 2 Απριλίου φτάνοντας ως το # 6 στους καταλόγους επιτυχιών του Billboard. Το σινγκλ του τραγουδιού "Not Now John" κυκλοφόρησε τον Μάιο μπαίνοντας στο Top-30 της πατρίδας τους με διαφοροποιημένο το ρεφρέν, του οποίου οι στίχοι ακούγονται ως "Stuff all that" αντί για το "Fuck all that" που ακούγεται στην έκδοση του άλμπουμ.
Παρά την εμπορική του επιτυχία, το άλμπουμ έλαβε ανάμεικτες κριτικές με το "Rolling Stone" να το χαρακτηρίζει "μία σπουδαία κυκλοφορία" αλλά και "σόλο άλμπουμ του Γουώτερς", ενώ το "Melody Maker" το χαρακτήρισε ως "ορόσημο της ασχήμιας".
Ο δίσκος βραβεύθηκε ως πλατινένιος το 1983 και ως διπλά πλατινένιος 14 χρόνια αργότερα. Αυτός ήταν ο δίσκος με τις χαμηλότερες πωλήσεις για το συγκρότημα από το "Meddle" του 1971.

Μετά την κυκλοφορία

Οι Pink Floyd δεν περιόδευσαν για την προώθηση του άλμπουμ, με τους Γουώτερς και Γκίλμορ να ασχολούνται με τις προσωπικές τους κυκλοφορίες. Ο Γκίλμορ ηχογράφησε το "About Face" και περιόδευσε με τους Mick Ralphs Band, ενώ ο Γουώτερς κυκλοφόρησε το "The Pros and Cons of Hitch Hiking". Παράλληλα, ο Νικ Μέισον κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Profiles" το 1985.
Την ίδια χρονιά ανακοινώθηκε η αποχώρηση του Γουώτερς από το συγκρότημα και η υποβολή φόρμας στο δικαστήριο με σκοπό την μη χρήση του ονόματος των Pink Floyd από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος. Η πλευρά του Ντέιβιντ Γκίλμορ απάντησε με μία ανακοίνωση στην οποία αναφερόταν ότι οι Pink Floyd θα συνέχιζαν την πορεία τους. Το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της πλευράς του Γκίλμορ , με τον Γουώτερς να αλλάζει μάνατζμεντ και να συνεισφέρει στην ηχογράφηση του σάουντρακ "When the Wind Blows" και στο δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο "Radio K.A.O.S.".

Κατάλογος κομματιών

1. The Post War Dream (Waters) – 3:02
2. Your Possible Pasts (Waters) – 4:22
3. One of the Few (Waters) – 1:23
4. The Hero's Return (Waters) – 2:56
5. The Gunner's Dream (Waters) – 5:07
6. Paranoid Eyes (Waters) – 3:40
7. Get Your Filthy Hands Off My Desert (Waters) – 1:19
8. The Fletcher Memorial Home (Waters) – 4:11
9. Southampton Dock (Waters) – 2:13
10. The Final Cut (Waters) – 4:46
11. Not Now John (Waters) – 5:01
12. Two Suns in the Sunset (Waters) – 5:14

Θέσεις τσαρτ

The Final Cut (άλμπουμ)

Επίσημη κυκλοφορία: 21 Μαρτίου 1983

Χώρα Θέση
Ηνωμένο Βασίλειο [1] 1
Γερμανία [2] 1
Νέα Ζηλανδία [3] 1
Γαλλία [4] 1
Σουηδία [5] 1
Νορβηγία [6] 1
Καναδάς [7] 2
Ολλανδία [8] 2
Αυστρία [9] 3
Ηνωμένες Πολιτείες [10] 6

Not Now John (σινγκλ)

Επίσημη κυκλοφορία: 3 Μαΐου 1983

Χώρα Θέση
Ηνωμένο Βασίλειο [11] 30

Βραβεύσεις

The Final Cut (άλμπουμ)
Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): 2 φορές πλατινένιος[12]
Ηνωμένο Βασίλειο (BPI Certification): Χρυσός[13]
Γερμανία (BVMI Certification): Χρυσός[14]
Αυστρία (IFPI Certification): Χρυσός[15]
Γαλλία (SNEP Certification): Χρυσός[16]

Μουσικοί

Το "The Final Cut" ηχογραφήθηκε από τους εξής μουσικούς:

Γκεστ συμμετοχές

Παραπομπές

  1. ↑ Βρετανικά τσαρτ
  2. ↑ Γερμανικά τσαρτ
  3. ↑ Νεοζηλανδικά τσαρτ
  4. ↑ Γαλλικά τσαρτ
  5. ↑ Σουηδικά τσαρτ
  6. ↑ Νορβηγικά τσαρτ
  7. ↑ Καναδικά τσαρτ
  8. ↑ Ολλανδικά τσαρτ
  9. ↑ Αυστριακά τσαρτ
  10. ↑ Αμερικανικά τσαρτ
  11. ↑ Βρετανικά τσαρτ, Not Now John
  12. ↑ Αμερικάνικες βραβεύσεις
  13. ↑ Βρετανικές βραβεύσεις
  14. ↑ Γερμανικές βραβεύσεις
  15. ↑ Αυστριακές βραβεύσεις
  16. ↑ Γαλλικές βραβεύσεις

Πηγές


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Final_Cut_(άλμπουμ)&oldid=5000866"