Πεντάλοφο Αιτωλοακαρνανίας

Αεροφωτογραφία του χωριού

To Πεντάλοφο είναι χωριό του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Είναι χτισμένο προσηλιακά πάνω σε δυο λόφους μικρούς στην δεξιά όχθη του Αχελώου ποταμού, στο δρόμο Αιτωλικού - Αστακού. Γύρο του απλώνεται πεδιάδα ευφορότατη 5.000 περίπου στρεμμάτων, κατάφυτη από ελιές και περιβόλια με ξινά (πορτοκάλια, λεμόνια) και λογής οπωροφόρα. Η πεδιάδα αυτή βορειοανατολικά και ανατολικά περιρρέετε από τον Αχελώο και ορίζεται νότια από την περιφέρεια Παλαιοκατούνας (σήμερα Λεσινίου), νοτιοδυτικά και δυτικά από το κτήμα Λεσινίου, βορειοδυτικά και βόρεια από την ορεινή περιφέρεια Πενταλόφου, που φθάνει μακριά ως τις περιφέρειες Στρογγυλοβουνίου και Παλαιομάνινας.

Ιστορικά στοιχεία

Ο χώρος του χωριού μας κατοικείτο από το β' μισού του 4ου αι. π.X, σύμφωνα με εύρεση αγαλματιδίου της Θεάς Άρτεμις, πιθανολογείτε ότι στον τόπο που βρίσκεται το χωριό, ήταν η Αρχαία Μικρά Αινεία ή Οινεία, η οποία πιθανόν να μετονομάσθηκε κατά την πρώτη κάθοδο των Σλαύων σε Ποδολοβίτσα

Κατά τον μεσαίωνα έμεινε άγνωστος. Γύρω στα 1400, όταν όλη η Ακαρνανία κυριεύτηκε από τον Κάρολο Α' Τόκκο , τότε ίσως να δόθηκε αντάλλαγμα στον Γραμματέα του ονομαζόμενου Ρώσου (επίθετο που υπάρχει σήμερα στο χωριό μας).

Όταν το 1449 το κατέλαβαν οι Τούρκοι, ήταν ιδιοκτησία δύο αδελφών, Έλληνες τσιφλικάδες. Ο ένας εκ των αδελφών αφιερώνει το μερίδιο του στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Πόρτας (Μπαμπίνης), ο δε άλλος, τουρκέψας, το αφιέρωσε στο Τζαμί. Το μερίδιο του δεύτερου εποπτεύονταν από τους Τούρκους του Βραχωριού διαδοχικά.

Στις 9 Ιουνίου 1768 κατόπιν αγωγής μοναχών της Μονής Αγίου Γεωργίου Πόρτας εις το Ιερόν Συμβούλιον, που έγινε ενώπιον του Αχμέτ Αγά και λοιπών Σπαχίδων, ζητούντες με απόφαση την αναγνώριση των ορίων της Μονής. Η απόφαση του Ιεροδικείου ήταν Σολομώντιος, να είναι και οι δύο ιδιοκτήτες των διαφιλονικουμένων χωραφιών τα οποία είχαν κατά το μισό τίτλους συμμετοχής: Το μέρος προς το ποτάμι ανήκεν στο Τζαμί και μέρος προς το Λεσίνι στο Μοναστήρι.

Κατά το 1817 το Τούρκικο μερίδιο μοιράστηκε στα δύο με ιδιοκτήτες κατά 3/4 στον Γιακούμπ Αγά και κατά 1/4 στον Μεχμέτ Μπέη. Συνολικά το χωριό είχε 3 οικισμούς, το Μετόχι, το χωριό του Γερόδουλου και το Παλαιοχώρι. Οι κάτοικοί του 25 φαμελιές ή 80 ψυχές καλλιεργούντες την τούρκικη γη εκ 15 ζευγαριών (χωρίς αμπέλια και ελιές) ή τα μαζώματα χριστιανών εκ των διαφόρων επαρχιών, και ονομάζετο Ποδολοβίτσα, Μολδοβίτσα, Μπουντολοβίτσα ή Τσιφλικάτ.

Το 1819 οι Τούρκοι Μπέηδες έφυγαν από το χωριό και εγκαταστάθηκαν στο Βραχώρι(Αγρίνιο), διόρισαν Σούμπαση (επιστάτη) του χωριού ο οποίος έδωσε στους Τούρκους 4.000 γρόσια με διάφορο 15%.

Μετά την απελευθέρωση με διάταγμα της 3ης Απριλίου του 1833 (ΦΕΚ 12/06-04-1833), που μιλάει για την διαίρεση του κράτους σε Νομούς και Επαρχίες, η Ποδολοβίτσα ανήκει στην επαρχία Ξηρομέρου του νομού Αιτωλοακαρνανίας.

Στις 27 Νοεμβρίου 1840 με διάταγμα (ΦΕΚ 5/08-03-1841) ορίστηκαν νέοι δήμοι και έτσι η Ποδολοβίτσα και τα χωρία Κατοχή - Παλαιοκατούνα - Μύλα (Παλαιομάνινα) και Ρίγανη αποτελούσαν το Δήμο Οινιάδος και κάθε χωριό αποτελούσε κοινότητα.

Στις 31 Αυγούστου 1912 με διάταγμα (ΦΕΚ 261/31-08-1912) η Ποδολοβίτσα έγινε κοινότητα. Το πρώτο Κοινοτικό Συμβούλιο αποτελούσαν: Αλέξανδρος Πετρονικολός πρόεδρος, Ιωάννης Καπώνης μέλος, Ευστάθιος Κατσάνος μέλος, Γεράσιμος Κουτρούλης μέλος.

Η Ποδολοβίτσα, επειδή το όνομα ήτανε ξενικό, μετονομάστηκε με διάταγμα της 14 Μαΐου 1928 (ΦΕΚ 81/14-05-1928) σε Πεντάλοφο.

Το Πεντάλοφο

Δημογραφικά στοιχεία

Σήμερα η Πεντάλοφο ανήκει στο δήμο Μεσολογγίου.

ΟΝΟΜΑΣΙΑ	ΕΚΤΑΣΗ	ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 1991	ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 2001
Πεντάλοφο	24.660	1.233	993

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ιστοσελίδα για το χωριό
• Φωτογραφίες 1.
• Φωτογραφίες 2.