Βαλέριαν Μπορόφτσικ

Βαλέριαν Μπόροβτσικ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Walerian Borowczyk (Πολωνικά)
Γέννηση	21  Οκτωβρίου 1923 Kwilcz
Θάνατος	3  Φεβρουαρίου 2006 Λε Πορ-Μαρλί
Χώρα πολιτογράφησης	Πολωνία Γαλλία
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος, μοντέρ, παραγωγός ταινιών, ανιματέρ, εικαστικός καλλιτέχνης και σκηνοθέτης
Σύζυγος	Ligia Branice
Βραβεύσεις	Sitges Film Festival Best Director award (1981)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Βαλέριαν Μπόροβτσικ (πολωνικά: Walerian Borowczyk, 2 Σεπτεμβρίου 1923 - 3 Φεβρουαρίου 2006) ήταν Πολωνός σκηνοθέτης. Σκηνοθέτησε περισσότερες από 40 ταινίες στο διάστημα 1946-1988 ενώ έγινε γνωστός για τα τολμηρά και ιδιαίτερα αισθησιακά θέματα των ταινιών του.

Βιογραφία

Γεννημένος στο Κβίλιζ, κοντά στο Πόζναν, σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Κρακοβίας και αρχικά αφιερώθηκε στη ζωγραφική και τη λιθογραφία δημιουργώντας συν τοις άλλοις και αφίσες για κινηματογραφικές ταινίες. Το 1959 μετακομίζει και εγκαθίσταται στο Παρίσι.

Οι πρώτες προσπάθειες του στο σινεμά ήταν σουρεαλιστικά φιλμάκια κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους. Τα πιο γνωστά από αυτά ήταν τα Był sobie raz (Μια Φορά και Έναν Καιρό - 1957), Dom (Το Σπίτι- 1958), Les Astronautes (Οι Αστροναύτες - 1959), Jeux des anges (Παιχνίδι Αγγέλων - 1964) και Renaissance (Αναγέννηση - 1963). Το 1967 σκηνοθετεί την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων, το Théâtre de Monsieur & Madame Kabal: un film dessiné pour les adultes (Το Θέατρο του Κου & της Κας Καμπάλ: Μια ταινία για ενήλικες).

Η μετάβαση από τα κινούμενα σχέδια σε κανονικές ταινίες έγινε με τις ταινίες Goto, l'île d'amour (Γκότο, το νησί του έρωτα - 1968) και Blanche (1971), που διαπραγματεύονταν και οι δύο παράνομες σχέσεις, απατημένους ζηλιάρηδες συζύγους και είχαν κοινή πρωταγωνίστρια τη γυναίκα του σκηνοθέτη, Λίγκια Μπράνις. Το 1975 θα είναι υποψήφιος στις Κάννες με το Dzieje grzechu (Αμαρτωλή Ιστορία), μια ταινία του που όπως και το βραβευμένο στο Βερολίνο Rosalie (1966) βασίζεται σε μεταφορά λογοτεχνικού έργου και πραγματεύεται εύστοχα θέματα όπως η αποπλάνηση και η βρεφοκτονία. Από το 1974 και μέχρι το 1988 θα σκηνοθετήσει ταινίες όπως τα Contes Immoraux (Τολμηρές Ιστορίες - 1974), La Bête (Το Κτήνος - 1975) και Cérémonie d'amour (1988), που ακροβατούν ανάμεσα στον ερωτικό κινηματογράφο και την πορνογραφία και απέσπασαν ανάμεικτες κριτικές.

Το 1987 σκηνοθέτησε μια από τις συνέχειες της σειράς ταινιών με θέμα την Εμμανουέλα, το Emmanuelle 5, που κυκλοφόρησε στην αγορά του βίντεο με προσθήκες σκηνών σκληρού πορνό (τις οποίες εντούτοις είχε ο ίδιος σκηνοθετήσει, με αρκετά σουρεαλιστικό τρόπο). Ο Μπόροβτσικ δεν έμεινε τελικά ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα κυρίως εξαιτίας μιας διαφωνίας για το πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε ανατεθεί στην Μονίκ Γκαμπριέλ. Το 1988 και το 1990 σκηνοθέτησε 4 επεισόδια της Γαλλικής ερωτικής τηλεοπτικής σειράς Série Rose: Les Chefs d’œuvre de la Littérature Erotique (Ροζ Ιστορίες) για το κανάλι M6.

Πέθανε από ανακοπή της καρδιάς το 2006 στο Παρίσι.

Φιλμογραφία

• Le Théâtre de M. et Mme. Kabal (1967)
• Goto, l'île d'amour (1968)
• Blanche (1971)
• Contes Immoraux (1974)
• Dzieje Grzechu (1975)
• La Bête (1975)
• La Marge (1976)
• Interno d'un Convento (1977)
• Les Heroïnes du Mal (1979)
• Lulu (1980)
• Docteur Jekyll et les Femmes (1981)
• Ars Amandi (1983)
• Emmanuelle 5 (1986)
• Cérémonie d'amour (1988)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Βαλέριαν Μπορόφτσικ στην IMDb