Τόστικ Γκόντουινσον
| Τόστικ Γκόντουινσον | |
|---|---|
Κόμης της Νορθουμβρίας | |
| Περίοδος | 1055 - 1065 |
| Προκάτοχος | Σίουαρντ |
| Διάδοχος | Μόρκαρ |
| Γέννηση | 1026 |
| Θάνατος | 25 Σεπτεμβρίου 1066 (40 ετών) Μάχη του Στάμφορντ Μπριτζ, Γιορκσάιρ, Αγγλία |
| Τόπος ταφής | Γιορκ, Αγγλία |
| Σύζυγος | Ιουδήθ της Φλάνδρας |
| Επίγονοι | Σκάλι Τόστισον Κέτιλ Τόστισον |
| Πατέρας | Γκόντουιν του Ουέσσεξ |
| Μητέρα | Γκύθα Θόρκελσντατερ |
| δεδομένα () | |
Ο Τόστικ Γκόντουισον (Tostig Godwinson, 1026 - 25 Σεπτεμβρίου 1066) ήταν Αγγλοσάξονας κόμης της Νορθουμβρίας και αδελφός του βασιλιά Χάρολντ Β΄ της Αγγλίας[1].
Ήταν τρίτος γιος του Γκόντουιν του Ουέσσεξ και της Γκύθα Θόρκελσντατερ η οποία ήταν αδελφή του κυβερνήτη της Δανίας Ουλφ Γιαρλ γαμπρού του Κνούτου. Μετά τη εξορία του από την Αγγλία κατέφυγε στον Χάραλντ Γ΄ της Νορβηγίας με τον οποίο συμμετείχε στην επίθεση στην οποία πραγματοποίησε αργότερα στην Αγγλία, σκοτώθηκαν και οι δυο στη Μάχη του Στάμφορντ Μπριτζ. Παντρεύτηκε (1051) την Ιουδήθ της Φλάνδρας, μοναδική κόρη και παιδί του κόμητος της Φλάνδρας Βαλδουίνου του Γενειοφόρου και της δεύτερης συζύγου του Ελεονώρας της Νορμανδίας. Το Domesday Book καταγράφει 26 δήμους υπό την κατοχή του Τόστικ οι οποίοι δημιούργησαν την κομητεία της Νορθούμπριας στη νοτιοδυτική Αγγλία.[2][3]
Κόμης της Νορθούμπριας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1051 ο πατέρας του Γκόντουιν εξορίστηκε με όλα τα παιδιά του από την Αγγλία ύστερα από σύγκρουση με τον βασιλιά Εδουάρδο τον Ομολογητή, κατέφυγαν στην αυλή του κόμητος της Φλάνδρας, επανήλθαν την επόμενη χρονιά στην Αγγλία (1052) αναγκάζοντας με τη βία τον βασιλιά να τους αποκαταστήσει. Τρία χρόνια αργότερα (1055) ο Τόστικ έγινε κόμης της Νορθούμπριας μετά τον θάνατο του κόμη Σίουαρντ. [4] Η ηγεμονία του στη Νορθούμπρια ήταν πολύ δύσκολη, σύντομα έγινε μισητός από την άρχουσα τάξη της κομητείας οι οποίοι ήταν απόγονοι των Δανών και των Αγγλοσαξόνων εισβολέων. Ο Τόστικ κατηγορήθηκε ότι κυβέρνησε με μεγάλη βιαιότητα και για τον θάνατο πολλών επιφανών ευγενών την περίοδο 1063 - 1064 όπως ο Γκαμάλ γιος του Όρμ και ο Ουλφ γιος του Ντόλφιν. [5] Τα Χρονικά του Εδουάρδου αναφέρουν ότι "διέλυσε τους βόρειους βαρβάρους με την καταπιεστική ηγεμονία του". Βρισκόταν συχνά στην αυλή του Εδουάρδου του Ομολογητή, ο οποίος του ζητούσε να αναλάβει την ηγεσία του στρατού για τις επιδρομές εναντίον των Σκωτσέζων αλλά εκείνος το αρνήθηκε επειδή ο βασιλιάς τους ήταν προσωπικός του φίλος. Η αντιπάθεια επιπλέον που του είχε ο λαός της Νορθούμπριας δεν του επέτρεψε να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα χρήματα επειδή αρνήθηκαν να πληρώσουν τους φόρους, οι κάτοικοι της Νορθούμπριας Δανοί στην πλειοψηφία στην καταγωγή τους είχαν διαφορετική νοοτροπία από τους κατοίκους της νότιας Αγγλίας, δεν είχαν αποκτήσει ποτέ νότιο κυβερνήτη και δεν είχαν συνηθίσει να πληρώνουν υψηλούς φόρους. Ο Τόστικ πραγματοποιούσε συνεχείς επιδρομές στην Ουαλία από τα βόρεια την ίδια στιγμή που ο αδελφός του Χάρολντ εισέβαλε στην περιοχή από τα νότια, οι επιδρομές απαιτούσαν πολλά χρήματα που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει γι'αυτό ο Τόστικ απάντησε με τη χρήση Δανών μισθοφόρων.
Ανατροπή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 3 Οκτωβρίου 1365 οι ευγενείς του Γιορκσάιρ κατέλαβαν με τη βία τη Γιορκ, δολοφόνησαν τους αυλικούς και τους οπαδούς του Τόστικ, ο ίδιος κηρύχτηκε έκπτωτος και εξελέγη νέος κόμης από τους ευγενείς ο Μόρκαρ, μικρότερος αδελφός του Έντουιν, κόμητος της Μερκίας. Οι εξεγερμένοι ευγενείς ενώθηκαν στο Νορθάμπτον με τον κόμη Έντουιν και στη συνέχεια βάδισαν προς το Λονδίνο προκειμένου να συναντήσουν τον βασιλιά Εδουάρδο τον Ομολογητή και να του δηλώσουν τα αιτήματα τους σχετικά με την αντικατάσταση του Τόστικ με τον Μόρκαρ. Ο Χάρολντ αδελφός του Τόστικ απεστάλη προκειμένου να διαπραγματευτεί μαζί τους, ο Χάρολντ μετά από πολλές συνομιλίες κατανόησε ότι είναι αδύνατο με οποιονδήποτε τρόπο να εξακολουθήσει ο αδελφός του Τόστικ να είναι κόμης της Νορθούμπριας, επέστρεψε στην Οξφόρδη όπου στις 28 Οκτωβρίου συγκλήθηκε το βασιλικό συμβούλιο.
Ο Χάρολντ εισηγήθηκε στον βασιλιά να δεχτεί τα αιτήματα των επαναστατών, ο Τόστικ κηρύχθηκε παράνομος επειδή αρνήθηκε να υπακούσει στην εντολή του βασιλιά να αποχωρήσει από τη Νορθούμπρια, η κατάσταση αυτή έφερε ένταση ανάμεσα στα δυο αδέλφια επειδή ότι ο Τόστικ πάνω στην οργή του κατηγόρησε τον Χάρολντ ότι υποκίνησε τους επαναστάτες. Υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με τον βαθμό που ήθελε ο Χάρολντ να στραφεί εναντίον του Τόστικ, το βέβαιο είναι ότι ο Χάρολντ ήθελε οπωσδήποτε την ενότητα της Αγγλίας μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο να δεχτεί επίθεση από τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή ο οποίος είχε δηλώσει επίσημα ότι είναι διάδοχος του Αγγλικού θρόνου, μπροστά στην ανάγκη της ενότητας ο Χάρολντ δεν δίστασε να συγκρουστεί ακόμα και με τον ίδιο τον αδελφό του.
Ο Τόστικ με την οικογένεια του κατέφυγε στον κουνιάδο του Βαλδουίνο Ε΄ της Φλάνδρας με προορισμό να προχωρήσει σε συμμαχία με τον Γουλιέλμο, ο Βαλδουίνος του παρήχε πολλά πλοία και στρατό για να του προσφέρει τη βοήθεια του, τον Μάιο του 1066 στρατοπέδευσε στη Νήσο του Γουάιτ για να συγκεντρώσει χρήματα και προμήθειες. Ξεκίνησε τις επιδρομές στο Σάντουιτς αλλά αναγκάστηκε να υποχωρήσει όταν ο βασιλιάς Χάρολντ έστειλε στόλο, μετακινήθηκε βόρεια και μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να κερδίσει την υποστήριξη του αδελφού του Γκύρθ ξεκίνησε νέες επιδρομές στο Νόρφολκ και στο Λινκολνσάιρ. Ο κόμης Έντουιν της Μερκίας και ο αδελφός του Μόρκαρ τον συνέτριψαν, ο Τόστικ κατέφυγε στη συνέχεια στον αδελφικό του φίλο Μάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας όπου πέρασε το καλοκαίρι του 1066. Στη συνέχεια συναντήθηκε με τον Χάραλντ Χαράλντα τον οποίο έπεισε να επιτεθεί στην Αγγλία αφού πρώτα του υπενθύμισε τα δικαιώματα που είχε για τη διαδοχή του στον θρόνο, ο Τόστικ απέπλευσε από το Χάμπερ και στη συνέχεια κατόρθωσε να νικήσει τον Έντουιν και τον Μόπρκαρ στη Μάχη του Φούλφορντ. [6]
Θάνατος στη μάχη του Στάμφορντ Μπριτζ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο στρατός του Χάραλντ Χαράλντα επιτέθηκε στη Γιορκ και στη συνέχεια μετέβη για να συγκεντρώσει προμήθειες στο Στάμφορντ Μπριτζ, ένα κομβικό σημείο από δρόμους και ποτάμια. Ο Άγγλος βασιλιάς Χάρολντ Γκόντουινσον βάδισε από το Λονδίνο στις 25 Σεπτεμβρίου 1066 αιφνιδιάζοντας τον Τόστικ και 6.000 από τους άντρες του οι οποίοι είχα μόνο τον προσωπικό τους οπλισμό ενώ οι άντρες του Άγγλου βασιλιά ήταν βαριά οπλισμένοι, στη μάχη του Στάμφορντ Μπριτζ που ακολούθησε ο Τόστικ, ο Χάραλντ και οι περισσότεροι από τους άντρες τους σκοτώθηκαν. Οι δυο γιοι του Τόστικ Σκάλι Τόστισον και Κέτιλ Τόστισον δραπέτευσαν για τη Νορβηγία ενώ η χήρα του παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο της τον Βελφ της Βαυαρίας. [7] Ο θρίαμβος του Χάρολντ Γκόντουνισον απέναντι στον αδελφό του δεν κρατήσει για πολύ, σε 19 μέρες θα ηττηθεί και ο ίδιος και θα σκοτωθεί στη Μάχη του Χέιστινγκς με την οποία η Αγγλία θα κατακτηθεί από τους Νορμανδούς υπό τον δούκα τους Γουλιέλμο τον Κατακτητή που θα ιδρύσει τη νέα Αγγλική δυναστεία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Tostig Godwinson English Monarchs
- ↑ Bibbs, Hugh (1999). "The Rise of Godwine, Earl of Wessex". Northwest & Pacific Publishing. Retrieved March 30, 2016.
- ↑ Cumberland: Hougun (The Domesday Book On-Line)
- ↑ MacLean, Mark (1999). "History of Ireleth and Askam-in-Furness". Bruderlin MacLean Publishing Services. Retrieved March 30, 2016.
- ↑ Walker, Ian W. (1997) Harold: The Last Anglo-Saxon King (Alan Sutton Publishing, Ltd.)
- ↑ Claus Krag. "Harald 3 Hardråde, Konge". Norsk biografisk leksikon. Retrieved March 30, 2016.
- ↑ Francis Drake (1790) An Accurate Description of the Cathedral and Metropolitical Church of St. Peter; 3rd ed. York: printed by G. Peacock, sold by W. Tesseyman [et al.]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- DeVries, Kelly (2003) The Norwegian Invasion of England in 1066 (Boydell & Brewer Ltd)
- Clarke, Peter A. (1994). The English nobility under Edward the Confessor. Oxford: Clarendon.
- Bibbs, Hugh (1999). "The Rise of Godwine, Earl of Wessex". Northwest & Pacific Publishing
- Barlow, Frank (1970). Edward the Confessor. Berkeley / London: University of California Press / Eyre and Spottiswoode.
- Francis Drake (1790) An Accurate Description of the Cathedral and Metropolitical Church of St. Peter; 3rd ed. York: printed by G. Peacock, sold by W. Tesseyman
