User:Gantuya eng
Энэ хуудсан дахь бүх бүтээл Олхуноуд Н. Гантуяагийн оюуны өмч бөгөөд бүхлээр нь буюу аливаа хэсгийг нь зөвшөөрөлгүй болон зохиогчийн нэрийг дурдалгүй бусад веб хуудсанд хуулах, хэвлэж нийтлэх зэрэг зөрчил илэрвэл хуулийн дагуу нэхэмжлэл гаргах болно.
Compositions
In Cyrillic script
༄༅།།ན་མོ་ཨཱ་རྱ་ཏཱ་ར་ཡེ།།
༄༅།།ཨོཾ་རྗེ་བཙུན་མ་འཕགས་མ་སྒྲོལ་མ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ།།
Амгалан энхийн орноо ганцаардаж шаналсан үзэсгэлэнт дагина,
Авралт бурхан багшаас үрийн заяа гуйсан гүнж,
Ариун бодисадвын дүрт хүүгээ үзэж уярсан бүсгүй,
Аршаан бумбын хөхөө амлуулж амжилгүй алдсан эх.
Энхрий хүүгээ санаж энэлэн хайлсан эхийн сэтгэл
Энхжингийн ариун орноос гаслант тамд халин буусан,
Зүдгүүрт амьтны дундаас хонгор үрээ хайж эс олсон ч
Зовлонгийн ёроол тамаас амьтан бүрийг тонилгон энэрсэн.
Хайрт үрээ эгээрэх хайлган цайлган эхийн сэтгэл,
Хамаг амьтныг энэрэн алагчлалгүй нигүүлсэх бодийн сэтгэл.
Алаг үрээ мөрөөдөн Замбутивд залраад ч ололгүй уйлсаар
Ариун мэлмийн шүүдрээс рашааны далай тогтон цалгисан,
Харин тэндээс умдаалбал дүлий амьтны сонор нээгдэж,
Харанхуй амьтны мэлмий ч илааршин нээгдэх увдис шидтэй,
Хамаг амьтны горилсон бүхий л хүслэн биелэх ерөөлтэй.
Эрдэмт аршийн зааснаар Бурханы орноо эргэн заларч
Энхрий бодисад хүүгээ суварган дотроос олж баярласан.
Энхжингийн орны бодисад нар орчлонгийн амьтны эвэршээл зовлонг
Эх дагинад таниулах гэж хайрт үрийг нь нуусан байв.
Учран золгосон эх хүү хоёрын баяр цэнгэлд умбасан сэтгэл
Уярал ээнэгшилд бялхаж юмчин хөхөө амлуулсан ээж.
Хувилгаан Дар эх Та ачит багш минь билээ л
Хутагт Дар эх Та элбэрэлт ээж минь билээ л
Гэгээн Дар эх Та энэрэлт эгч минь билээ л
Үзэсгэлэнт Дар эх Та эгэлхэн бүсгүй, үлэмжийн чанар билээ л.
༄༅།།ཨོཾ་ཏཱ་རེ་ཏུཏྟཱ་རེ་ཏུ་རེ་སྭཱཧཱ།།
These verses were devoted to every woman of Mongolia of all times.
2008/11/12
Princess Jñānachandra©
༄༅།།ༀ་ཏཱ་རེ་ཏུ་ཏྟཱ་རེ་ཏུ་རེ་མ་མ་ཨཱ་ཡུ༔་རྤུ་ཎྱཻ་ཛྙཱ་ན་པུ་ཥྚིྃ་ཀུ་རུ་ཡེ་སྭཱཧཱ།།
Тэргүүлшгүй эртнээс улиран хөврөх дүнчүүр галвын чанадад
Тэртээ алсад сарнин уусах живаа ертөнцийн орчилд
Төгс Гэрэлтийн орноо төрсөн Билгүүн Саран гүнж
Түүнчлэн ирсэн бурхан багш хутагт Дамрын Эгшигтээс[1]
Дээдийн номын шимийг хүртэж арвис билигт шамдсан гэнэм.
Эрин галав дамжиж төрөл тутамдаа буян бүтээсэн
Эгэл гүнж бүсгүй заяат Билгүүн Саран ཡེ་ཞེས་ཟླ་བ - д
Эрдэнэт номын хүрд эргүүлэгч мөрд хөтлөгч бурхан
Орчлонгийн амьтныг энэрэн гэтэлгэх бодийн сэтгэл төрүүлвээс
Огоот гэгээрлийн хутагт хүрэх сургааль зарлиг хайрласан гэнэм.
Үлэмж бодийн сэтгэл үүсгэж амьтныг энэрсэн бүсгүйд
Үнэнч аяга тахимлиг учирч аминчлан зөвлөж сургахдаа
Ирэх хожмын төрөлдөө эр хүмүүний дүрээр төрвөл
Илтэд түргэн гэгээрлийг олж ялгуусан төгсөхийг айлдсан гэнэм.
Билгүүн Сарангийн гэгээн царайг гунигийн мишээл эрхшээж
Бүсгүй хүний билгүүнд итгэж гэгээрэлд хөтлөх сэтгэлтэн
Будангуйт орчлонд учрахуй ховор юутай уйсалтай хэмээсэн гэнэм.
Орчлонд эргэх төрөл тутамдаа дорд энгүүн би бээр
Охин ямагт дүрээр саатаж бүсгүй тавилан эдэлсүгэй.
Учрал ерөөлт дээдийн номд бишрэн шамдаж үйлдээд
Уян нинжин бүсгүй дүрээр нигүүлсэгч бурхан бүтээсүгэй.
Огоот эм хүмүүн боловч гэгээрэлд хүрч болохыг
Оргилуун тэмүүлэлт бүтээл үйлсээрээ ончтой үзүүлье хэмээсэн гэнэм.
Тэргүүлшгүй эртнээс улиран хөврөх дүнчүүр галвын чанадад
Тэртээ алсад сарнин уусах живаа ертөнцийн орчилд
Үлэмж Гэрэлтийн орноо заяасан Билгүүн Саран хүүхэн
Үзэсгэлэн тунгалаг бүсгүй дүрээр гэгээрлийн хутаг дор нөгчсөнөөр
Үзтэл түргэн гэтэлгэн нигүүлсэгч Дар Эх бурхан мэндэлсэн гэнэм.
༄༅།།ༀ་ཏཱ་རེ་ཏུ་ཏྟཱ་རེ་ཏུ་རེ་མ་མ་ཨཱ་ཡུ༔་ཛྙཱ་ན་བུ་ཎྱཻ་བུ་ཥྚིྃ་གུ་རུ་སྭཱཧཱ།།
2010/01/14
The Dews of the Eyes©
Мэлмийн шүүдэр©
༄༅།།ཨཱ་རྱ་པ་ལ་ༀ་མ་ཎི་པ་དྨེ་ཧཱུྃ།།
Энгүй орчлонгийн гасланг сонордон гэгээн мэлмийгээр болгоогч хөвгүүн
Эргэх сансрын хүрдэнд орчих хамаг амьтныг гэтэлгэн гийгүүлсээр
Энэлэнт хорвоо хоосрохоос янагш энхжин нирваанд үл одсугай хэмээн
Элбэг гэрэлт Аюуш бурханаа аврал одуулан тангараг талбижухуй.
Ерөөл тангаргаас няцан шантарч гагцаар амгаланд морилсу хэмээвээс
Ес хуваагдаг нигур минь хэмээв, мянга хуваагдаг лагшин минь хэмээв.
Тоолшгүй амьтны дүрд нөгчин дээдийн номыг айлдан соёрхсоор
Тоймгүй олон галвыг элээж харанхуйг үлдэн амьтныг аварсаар
Дагшин Будаалин уулын титэм бодь мандалдаа саатан одоод
Доройтон цөвтсөн орчлонг тольдож мунхаг амьтан олширсныг үзэвэй.
Эндүү мунхагт амьтан төөрөлдсөөр хилэнцэт там руу унахыг хараад
Энэрэн нигүүлсэгчийн таалал цөхөрч энэлэн хайлан эгшиж босоод
Эцэсгүй огторгуйн амьтныг гэгээрүүлж харанхуй орчлонгоос гэтэлгэн дуусашгүй нь
Эдүгээ сансраас халин ангижирч энхжин нирванд амуржих минь хэмээвэй.
Тэртээ цагийн талбигсан ерөөл нь айлтгасан ёсоор оршин боловсроод
Тэргүүн нь арав хуваагдан хагарч, лагшин нь мянга хуваагдан сарнисанд
Бадрангуй гэрэлт འོད་དཔག་མེད бурхан өмнийн огторгуйд саатан залраад
Бутарсан тэргүүнийг арван нигуурт, лагшинг мянган мутарт зохиогоод
Орчлонг хоосортол амьтныг аврах цаглашгүй сэтгэлээ арвидуулан үүсгэж
Уйсалт хорвоогийн зовлонг шавхартал амьтныг хоцроолгүй аврахыг айлдав.
Арван нигуурт мянган мутарт нигүүлсэгч бодисад хутагт Жанрайсиг
Авралт номын гэрлийг түгээж харанхуйг үлдэн амьтныг гэтэлгэсээр
Дагшин Будаалин уулын титэм бодь мандалдаа саатан одоод
Доройтон цөвтсөн орчлонг тольдож мунхаг амьтан олширсныг үзэвэй.
Авралт སྤྱན་རས་གཟིགས -ийн зүүн мэлмийгээс сувдан шүүдэр болортон унаж
Авшигт оюу ногоон нуур тэрхүү шүүдрээс тогтон долгисов.
ཨཱ་རྱ་པ་ལ -ын баруун мэлмийн шүүдэр ариун уулын бэлд тогтож
Адист хаш цагаан нуур мэлмийн шүүдрээс тогтон долгисов.
Билигт мэлмийн шүүдрээс тогтсон гэгээн ногоон нуурын мандлаас
Бадма лянхуа цэцэг дэлгэрч дэлбээн тогорцог дэлгэн нээгдсэнээс
Гэтэлгэн нигүүлсэгч билгүүн дагина Ногоон Дар Эх залран саатаж
Гэгээрүүлэн тэтгэж амьтныг аврах бодийн үйлсэд тань хамтаръя хэмээв.
Саруул мэлмийн шүүдрээс тогтсон тунгалаг цагаан нуурын мандлаас
Саран цагаан лянхуа дэлгэрч дэлбээн тогорцог дэлгэн нээгдсэнээс
Эгээрлийг хангагч үзэсгэлэнт дагина Цагаан Дар Эх залран саатаж
Энэрэн нигүүлсэж амьтныг аврах цаглашгүй үйлсэд тань хамтаръя хэмээв.
༄༅།།ཨོཾ་ཏཱ་རེ་ཏུཏྟཱ་རེ་ཏུ་རེ་སྭཱཧཱ།།
༄༅།།ༀ་ཏཱ་རེ་ཏུ་ཏྟཱ་རེ་ཏུ་རེ་མ་མ་ཨཱ་ཡུ༔་ཛྙཱ་ན་བུ་ཎྱཻ་བུ་ཥྚིྃ་གུ་རུ་སྭཱཧཱ།།
2010/12/20
In Soyombo script
Unpublished images
-
Cute in a mall
-
Cute in a mall
These children in Bangkok are even more beautiful in reality
-
Cute on a tricycle
-
Cute on a motorbike
-
Cute on a motorbike
... in Hanoi too
-
Cute on a beach
-
Lost a shoe and still cute...
-
Cute in the sea
-
Cute and curious
... and of course in Singapore too
Translations
That day Yesugei baghatur met on his hunting ground a man named Yehe Chiledu from the Merkit tribe who was travelling back home with a bride from the Olhunoud tribe. As Yesuhei saw the unspeakable beauty of the bride, he hurried home to call his brothers Neguun Taiji and Daridai Otchigin to capture Yehe Chiledu.
As they approached, Chiledu became scared, lashed his horse and escaped along the hillside. If they chased after him, he would go away even faster. He turned around a cliff and returned to his carriage. There, Hoelun, his bride, tells him: "Doest thou know the intention of those three men? Their faces are not like other faces. They look as if they may take thy life. If thou stayest alive, thou mayest marry another woman. There is a girl in every cart and there is a lady in each carriage. Now save thy own life. If thou missest me, give my name thy new wife. And if thou missest me, scent my fragrance," and pulled off her vest and gave it to her man. Yehe Chiledu bent down from his saddle, grabbing the vest. In that moment, the three pursuers emerged from behind the cliff. Chiledu lashed his swift chestnut horse and hurried up the river Onon.
The three ceased the pursuit after passing seven mountains and returned to take Hoelun. Yesuhei Baghatur took the bridle of the camel that pulled the carriage while Neguun Taiji rode in front of them and Daridai Otchigin rode on the side. Then Hoelun wept so bitterly that the river Onon rose in waves and the willow groves and pine forests swung:
"My beloved Chiledu,
- Is now hungrily wandering
- On a vast steppe
- His hair waving
- To the cold wind
- While I am here
- Being carried away
- My hair falling
- Down to my face."
Daridai Otchigin spake unto her:
- "Thy beloved man
- Hath passed the far mountain.
- The man thou missest
- Hath cross'd many waters.
- However thou criest
- He can't hear thou.
- However thou searchest
- Can't find his way.
- Cease crying."
This is how Yesuhei Baghatur brought Hoelun Khatun to his ger and made her his wife.[2]
Whilst hunting game, Elbeg Khaghan saw a drop of hare blood on the snow and asked: "Is there a lady with a face white like snow and cheeks red like blood?” Khutkhai Taifu said: “My Khaghan! I know a lady of such beauty”. Khaghan asked him: “Who is that beauty?”. The Taifu spake: “Forbidden for thee to see her. If thou insistest, I shall tell thee”. And Khutkhai Taifu spake: “Princess Lady Öljeitü Huang, spouse of thy son Prince Kharauchog Duuren Temur Huang Taizi possesses such beauty.” Curious of the beauty of his son's wife, Elbeg Nigülesügchi Khaghan ordered Khutkhai Taifu of Oirad: “My Taifu who helps see the unseen, who helps reach the unreachable and who makes dreams come true. Find her now.”
Khutkhai Taifu visits the Princess and tells her the Khaghan’s command: “The Khaghan wills to see thy radiating beauty.” The Lady is in great angre: “Do the sky and earth come together? Should high noble Khaghans see their offsprings' ladies? Is thy son Duuren Temur Huang Taizi dead? The Khaghan’s intention is evil.” The Khaghan didn’t listen to these words; he killed his son and possessed the Princess.
Later Khutkhai Taifu came to the Khaghan’s örgöö to drink yogurt. As the Khaghan was away, the Taifu sat to wait in front of the ger; Lady Öljeitü Huang Behichi said to him: “I shall send an envoy to the Khaghan, let us wait for him together. Come in to the southern örgöö.” As the Taifu enters the ger, Lady Öljeitü gives him a cup and says: “Thou raisedst me to a high noble rank. I was a Behichi, thou madest me a Taihu. I was a Princess, thou madest me a Queen.” From a bottle with one neck and two bowls, she poured arz for the Taifu and water for herself and made the Taifu fall drunk.
To revenge for her Huang Taizi, she hung a curtain in front of her olbog on which she laid the Taifu. She scratched her face and undid her hair and sent an envoy to the Khaghan. As the Khaghan came, the Taifu ran away. As the Khaghan pursued him, the Taifu shot his thumb cut. The Khaghan killed the Taifu and gave the skin of the spine to the Behichi. She mixed the Khaghan’s blood with the Taifu’s, licked it and said: “The blood of the Khaghan murdering his own son and of the Taifu betraying his Lord – this blend is my feminine revenge for my beloved Huang Taizi. I am now ready to die.” Finding himself deceived, the Khaghan regretted his sin and did not punish the Behichi but sent Batula Chinsang and Ugechi Khashikha, the two sons of the Taifu, to rule the Four Tumens. [3]
Footnotes
Activities
| Praise to 21 Tara | Condensed Praise to 21 Tara | Green Tara Mantra | Praise to White Tara | Condensed Praise to White Tara | White Tara Mantra | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 20 December 2010 | 369 | 8842 | 46251 | 235 | 235 | 1183 |
