Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λουδοβίκος Σαλβατόρ, αρχιδούκας της Αυστρίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουδοβίκος Σαλβατόρ της Αυστρίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4  Αυγούστου 1847[1][2][3]
Φλωρεντία[4]
Θάνατος12  Οκτωβρίου 1915[1][2][3]
Brandýs nad Labem-Stará Boleslav[5]
Τόπος ταφήςΑυτοκρατορική Κρύπτη της Βιέννης
ΨευδώνυμοLudwig Graf Neudorf[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ιταλίας (1861–1915)
Κισλεϊθανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚαταλανικά
Γερμανικά[7][8]
Ιταλικά
Ισπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεντομολόγος
συγγραφέας[9][5]
καλλιτέχνης[9]
πολιτικός[10]
αξιωματικός[11]
επιστήμονας[5]
εθνογράφος
μεταφραστής[12]
Αξιοσημείωτο έργοDie Balearen
Οικογένεια
ΓονείςΛεοπόλδος Β΄, Μέγας Δούκας της Τοσκάνης[11] και Μαρία Αντωνία των Δύο Σικελιών[11]
ΑδέλφιαΑυγούστα Φερδινάνδη της Αυστρίας
Μαρία Ισαβέλλα της Αυστρίας
Μαρία Καρολίνα της Αυστρίας
Ιωάννης Σαλβάτορ της Αυστρίας
Κάρολος Σαλβάτορ, αρχιδούκας της Αυστρίας
Φερδινάνδος Δ΄ μέγας δούκας της Τοσκάνης
Μαρία Λουίζα της Αυστρίας, πριγκίπισσα της Τοσκάνης
Μαρία Μαξιμιλιανή. αρχιδούκισσα της Αυστρίας[13]
ΟικογένειαΟίκος των Αψβούργων-Λωρραίνης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςσυνταγματάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜέλος της Αυτοκρατορικού Συμβουλίου των Λόρδων (Αυστρο-ουγγαρία) (από 1871)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ (Ludwig Salvator, Φλωρεντία, 4 Αυγούστου 1847 - Σλος Μπράντελς (Schloss Brandeis, Brandýs nad Labem-Stará Boleslav), Βοημία, 12 Οκτωβρίου 1915) από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης, ήταν περιηγητής και ερευνητής, γνωστός για το πάθος του για τη φυσική ιστορία. Ήταν πολυγραφότατος χρονικογράφος και εθνογράφος της Μεσογείου, με έργο πάνω από 50 βιβλία.

Οικογένεια / εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ ήταν γιος του Λεοπόλδου Β΄ της Τοσκάνης και της Μαρίας Αντωνίας των Δύο Σικελιών. Το πλήρες όνομά του ήταν Λουδοβίκος Σαλβάτορ Μάριος Ιωσήφ Ιωάννης Βαπτιστής Δομίνικος Ραϊνέριος Φερδινάνδος Κάρολος Ζηνόβιος Αντωνίνος. Γεννήθηκε στη Φλωρεντία, στο Παλάτσο Πίττι, όπου έμεινε μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών. Τότε, το 1857, με τη σταδιακή ενοποίηση της Ιταλίας και την απομάκρυνση των Αψβούργων-Λωρραίνης, ο πατέρας του έφυγε από την Τοσκάνη και εγκαταστάθηκε στον πύργο τους στο Μπράνταϊς επί του Έλβα της Βοημίας. Όταν ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ έγινε είκοσι ετών το 1867, πήγε για σπουδές στη Βιέννη και στη συνέχεια στην Πράγα.

Οι περιηγήσεις και η συγγραφή των βιβλίων του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχίζει τα ταξίδια σε πόλεις της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Λουδοβίκος, Κόμης του Νόιντορφ και το 1868, γράφει τα δυο πρώτα του βιβλία, για τη Βενετία και τη Βαλένθια. Στη συνέχεια γράφει το πρώτο από τη σειρά των εννέα βιβλίων του για τις Βαλεαρίδες και το 1869 το Tabulae Ludovicianae, ένα τρίγλωσσο ερωτηματολόγιο (στα γερμανικά, γαλλικά και ιταλικά),[14] ένα εργαλείο που βοήθησε σημαντικά στη σχολαστική και σφαιρική συλλογή πληροφοριών στα ταξίδια του. Όταν πέθανε ο πατέρας του το 1870, κληρονόμησε τον πύργο τους στη Βοημία και συνέχισε τα ταξίδια, αγοράζοντας το 1871 εκτάσεις στη Μαγιόρκα όπου στη συνέχεια έμενε όσο καιρό δεν ταξίδευε. Τον επόμενο χρόνο απέκτησε το πρώτο του σκάφος, το NIXE I (Γοργόνα Ι), με το οποίο ταξίδεψε σε όλη τη Μεσόγειο. Όταν ναυάγησε, αγόρασε άλλο πλοίο, το οποίο ονόμασε NIXE II. Μέχρι το τέλος της ζωής του εξέδιδε δύο βιβλία τον χρόνο, ανάμεσα στα οποία και βιβλία για περιοχές της Ελλάδας. Σε αυτά αναπαραγόταν σημαντικός αριθμός σχεδίων του Σαλβατόρ. Στη Μαγιόρκα επέκτεινε τα κτήματά του, δημιουργώντας ένα μεγάλο σε έκταση πάρκο.[15]

Μετά τη Μαγιόρκα, το 1913

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1913, λόγω της διεθνούς κατάστασης άφησε τη Μαγιόρκα και πήγε στην έπαυλή του κοντά την Τεργέστη. Είχε προσβληθεί από ελεφαντίαση και είχε σοβαρά προβλήματα στα άκρα του. Το 1915, μετά την αρχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πηγαίνει στο κάστρο του στο Μπράνταϊς της Βοημίας όπου πέθανε από σηψαιμία στις 12 Οκτωβρίου 1915, μετά από εγχείριση των κάτω άκρων.[15] Με τη διαθήκη του, ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ όρισε ως κληρονόμους τον ιδιαίτερο γραμματέα του, συνεργάτη και εξ απορρήτων του, Αντόνιο Βίβες υ Κόλομ (Antonio Vives y Colom), τον οποίο είχε γνωρίσει στη Μαγιόρκα και ο οποίος τον συνόδευε πάντα από το 1872 μέχρι τον θάνατό του, και τα παιδιά του.

Ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ έγραψε σημαντικότατο αριθμό έργων:[16]

Σχέδιο από το βιβλίο του Die Serben an der Adria (1870).
Σχέδιο από το βιβλίο του για τη Λευκωσία (1881).
Σχέδιο του Λουδοβίκου Σαλβατόρ από τα βιβλία του Die Balearen (1882).
Ελιά, σχέδιο από το βιβλίο του Sommertage auf Ithaka (1903).
Το κάστρο της Πάργας, σχέδιο από το βιβλίο του Parga (1907).
  • Excursions artistiques dans la Vénétie et le Littoral, Prague, 1868 (Εκδρομές τέχνης στη Βενετία και το Λιττοράλ) [2][νεκρός σύνδεσμος]
  • Süden und Norden, Prag, 1868 (Νότος και Βορράς) [3][νεκρός σύνδεσμος]
  • Coleopteren-Fauna, Prag, 1869 (Κολεόπτερα - πανίδα) [4][νεκρός σύνδεσμος]
  • Tabulae Ludovicianae, Prag, 1869 (Λουδοβίκειος Πίνακας) [5][νεκρός σύνδεσμος]
  • Die Balearen. In Wort and Bild geschildert, Brockhaus, Leipzig, 1870-91 (Οι Βαλεαρίδες) τόμος 1[νεκρός σύνδεσμος] τόμος 2
  • Die Serben an der Adria, Heinrich Mercy, Prag, 1870-78 (Οι Σέρβοι στην Αδριατική)
  • Tunis. Ein Bild aus dem nordafrikanischen Leben, Heinrich Mercy, Prag, 1870 (Τυνησία, μια εικόνα της ζωής της Βόρειας Αφρικής) [6]
  • Der Golf von Buccari - Porto Re, 1871, Heinrich Mercy, Prag (Ο κόλπος του Buccari Μπακάρ - Porto Re της Κροατίας) [7]
  • Levkosia, Hauptstadt von Cypern, Heinrich Mercy, Prag, 1873 (Λευκωσία, η πρωτεύουσα της Κύπρου) [8] [9]
  • Yachtreise in die Syrten, Heinrich Mercy, Prag, 1874 (Ταξίδι με σκάφος στη Σύρτη)
  • Einige Worte über die Kaymenen, Heinrich Mercy, Prag, 1875 (Μερικές λέξεις για το νησί της Καμένης) [10]
  • Eine Spazierfahrt im Golfe von Korinth, Heinrich Mercy, Prag, 1876 (Ένα ταξίδι περπατώντας στον Κόλπο της Κορίνθου,μεταφρασμένο στα ελληνικά ως «Περίπλους του Κορινθιακού Κόλπου») [11]
  • Eine Blume aus dem goldenen Lande oder Los Angeles, Heinrich Mercy, Prag, 1878 and 1885 (Ένα λουλούδι από τη Χρυσή Γη, ή Λος Άντζελες) πρωτότυπο, γερμανικά μετάφραση στα αγγλικά
  • Die Karawanenstrasse von Ägypten nach Syrien, Heinrich Mercy, Prag, 1879 (Η οδός των καραβανιών από την Αίγυπτο στη Συρία) (μετάφραση στα αγγλικά)
  • Um die Welt ohne zu wollen, Heinr. Mercy, Prag and Leo Woerl, Leipzig, 1881 (Γύρος του κόσμου, χωρίς να το θέλω) [12]
  • Die Stadt Palma, F.A. Brockhaus, Leipzig, 1882 (Η πόλη της Πάλμα, αυτοτελής έκδοση του 4ου και 5ου τόμου των Βαλεαρίδων)
  • Bizerta and seine Zukunft, Heinrich Mercy, Prag, 1881 (Η Μπιζέρτα και το μέλλον της)
  • Hobarttown, die Hauptstadt von Tasmanien, Heinrich Mercy & Sohn, Prag, 1886 (Χόμπαρτ, η πρωτεύουσα της Τασμανίας)
  • Lose Blätter von Abbazia, Eduard Hölzel, Vienna, 1886 (Σκόρπια φύλλα από την Αμπατσία, τη σημερινή Οπατίγια Opatija της Κροατίας) [13][νεκρός σύνδεσμος]
  • Paxos and Antipaxos im Jonischen Meer, Leo Woerl, Würzburg and Vienna, 1st edition 1887, 2nd edition 1889 (Παξός και Αντίπαξος στο Ιόνιο πέλαγος) μετάφραση στα ελληνικά (χωρίς τις εικόνες)
  • Helgoland, eine Reiseskizze, Leo Woerl, Leipzig, 1890 and 1901 (2nd edition) (Χέλγκολαντ, η ιστορία ενός ταξιδιώτη) [14][νεκρός σύνδεσμος]
  • Eine Yachtreise an den Küsten von Tripolitanien and Tunesien, Leo Woerl, Leipzig, 1890 (Ένα ταξίδι με σκάφος, στις ακτές της Τριπολίτιδας και της Τυνησίας)
  • Die Liparischen Inseln, Heinrich Mercy, Prag, 1893 - 96 (Τα νησιά Λίπαρι) τομ. 2: Salina Αρχειοθετήθηκε 2022-01-21 στο Wayback Machine. τομ.4: Panaria[νεκρός σύνδεσμος] τομ. 8: Allgemeiner Teil[νεκρός σύνδεσμος]
  • Schiffbruch oder ein Sommernachtstraum, Heinrich Mercy, Prag, 1894 (Ναυάγιο ή Όνειρο Καλοκαιρινής νυκτός) [15][νεκρός σύνδεσμος]
  • Spanien in Wort and Bild, Leo Woerl, Würzburg, Fischer & Wittig, Leipzig (Η Ισπανία σε Λέξεις και Εικόνες)
  • Columbretes, Heinrich Mercy, Prag, 1895 (Νησιά Κολουμπρέτες)
  • Märchen aus Mallorca, Leo Woerl, Leipzig, 1896 (Παραμύθια από τη Μαγιόρκα)
  • Benzert, Heinrich Mercy, Prag, 1897 (Μπενζέρτ)
  • Die Balearen in Wort und Bild, Leo Woerl, Würzburg and Leipzig, 1897 (Τα νησιά των Βαλεαρίδων σε λέξεις και εικόνες) τομ. 1 Αρχειοθετήθηκε 2019-05-19 στο Wayback Machine. τομ. 2 Αρχειοθετήθηκε 2009-04-22 στο Wayback Machine.
  • Cannosa, Heinrich Mercy, Prag, 1897 (Cannosa, το Τρστένο Κροατίας) [16] Αρχειοθετήθηκε 2022-04-28 στο Wayback Machine.
  • Alboran, Heinrich Mercy & Sohn, Prag, 1898 (Αλμποράν) [17] Αρχειοθετήθηκε 2021-04-15 στο Wayback Machine.
  • Ustica, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1898 (Ούστικα)
  • Bougie, die Perle Nord-Afrikas, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1899 (Bougie - η σημερινή Béjaïa Μπεγιάϊα, το μαργαριτάρι της Βόρειας Αφρικής)
  • Ramleh als Winteraufenthalt, Woerl´s Reisebücher-Verlag, Leipzig, 1900 (Ramleh - η σημερινή Ramla Ράμλα σαν χειμερινό θέρετρο) [18][νεκρός σύνδεσμος]
  • Die Insel Giglio, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1900 (Το νησί Τζίλιο) [19] Αρχειοθετήθηκε 2012-11-08 στο Wayback Machine.
  • Panorama of Alexandrette, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1901 (Πανόραμα της Αλεξανδρέττας)
  • Sommertage auf Ithaka, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1903 (Ημέρες καλοκαιριού στην Ιθάκη) [20][νεκρός σύνδεσμος]
  • Zante. Allgemeiner Theil and Specieller Theil, Heinrich Mercy, Prag and Leo Woerl, Würzburg and Vienna, 1904 (Ζάκυνθος, γενικό μέρος και ειδικό μέρος)
  • Wintertage auf Ithaka, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1905 (Χειμωνιάτικες ημέρες στην Ιθάκη)
  • Das was verschwindet. Trachten aus den Bergen and Inseln der Adria, F.A. Brockhaus, Leipzig, 1905 (Πράγματα που εξαφανίζονται - κουστούμια από τα βουνά και τα νησιά της Αδριατικής)
  • Catalina Homar. Von Erzherzog Ludwig Salvator, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1905 (Catalina Homar Καταλίνα Ομάρ, του Αρχιδούκα Λουδοβίκου Σαλβατόρ - Η Καταλίνα ήταν η σύντροφός του Λουδοβίκου για 20 χρόνια)
  • Über den Durchstich der Landenge von Stagno, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1906 (Σχετικά με την τομή του ισθμού του Stagno - του σημερινού Ston Στον της Κροατίας)
  • Parga, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1907 (Πάργα)
  • Versuch einer Geschichte von Parga Versuch einer Geschichte von Parga, Heinrich Mercy, Prag, 1908 (Πάργα, Απόπειρα ιστορίας)
  • Anmerkungen über Levkas, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1908 (Σημειώσεις για τη Λευκάδα) [21][νεκρός σύνδεσμος]
  • Was mancher wissen möchte - Lo que uno quisiera saber, Amengual y Muntaner, 1909 (Τι κάποιοι θα ήθελαν να ξέρουν - Lo que alguno quisiera saber / σκέψεις για την ανάπτυξη του τουρισμού στη Μεσόγειο)
  • Der Kanal von Calamotta, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1910 (Το κανάλι της Καλαμόττα, της σημερινής Κόλοτσεπ της Κροατίας)
  • Die Felsenfesten Mallorcas Geschichte und Sage, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1910 (Τα πέτρινα οχυρά της Μαγιόρκας, Ιστορία και θρύλος)
  • Einiges über Welt-Ausstellungen, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1911 (Κάτι σχετικό με τις Παγκόσμιες Εκθέσεις) [22][νεκρός σύνδεσμος]
  • Winke für den Besucher von Miramar. Lo que se´de Miramar (majorcan edition, Amengual y Muntaner, 1911 (Συμβουλές για τον επισκέπτη Μιραμάρ)
  • Sommer-Träumereien am Meeresufer, Woerl´s Reisebücher-Verlag, Leipzig, 1912 (Καλοκαιρινά Όνειρα στην Ακτή / μιλά για τη βορειοδυτική ακτή της Μαγιόρκα μεταξύ της Βαλντεμόζα Valldemosa και της Ντεϊά) [23][νεκρός σύνδεσμος]
  • Porto Pi in der Bucht von Palma de Mallorca, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1914 (Πόρτο Πι στον κόλπο της Πάλμα ντε Μαγιόρκα)
  • Lieder der Bäume. Winterträumereien in meinem Garten in Ramleh, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1914 (Τραγούδια των δένδρων - χειμερινά όνειρα στον κήπο μου στη Ράμλα)
  • Zärtlichkeits-Ausdrücke und Koseworte in der friulanischen Sprache, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1915 (Τρυφερές εκφράσεις και όροι στοργής στη διάλεκτο των Φριούλων) [24] Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.
  • Auslug- und Wachttürme Mallorcas, Heinrich Mercy Sohn, Prag, 1916 (Πύργοι και παρατηρητήρια της Μαγιόρκας), εκδόθηκε μετά τον θάνατό του
  1. 1,0 1,1 1,2 Biographies of the Entomologists of the World. Senckenberg German Entomological Institute. 48555. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2014.
  3. 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11457.htm#i114563. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 5,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/126254. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20000082543. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  7. CONOR.SI. 127470179.
  8. CONOR.SI. 172856163.
  9. 9,0 9,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29  Μαρτίου 2015.
  10. «Wer ist Wer»
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 «Toscana, Ludwig Salvator Erzherzog» (Γερμανικά) σελ. 202.
  12. www.llull.cat/catala/literatura/tralicat_traductors.cfm.
  13. books.google.es/books?id=q59jAAAAcAAJ&dq=manuale+del+regno+lombardo+veneto&hl=es&pg=PA8#v=onepage&q&f=false.
  14. Tabulae Ludovicianae[νεκρός σύνδεσμος]
  15. 15,0 15,1 Ιόλη Βιγγοπούλου, “Εισαγωγικό σημείωμα: O αρχιδούκας Ludwig Salvator και το έργο του O περίπλους του Kορινθιακού κόλπου,” στο: Ο περίπλους του Κορινθιακού Κόλπου το 1874 από τον αρχιδούκα της αυστριακής Αυλής Ludwig Salvator, Ιόλη Βιγγοπούλου (Επιμ.), Αθήνα: Εκδόσεις του Φοίνικα, 2009, σελ. 17-27. [1], το κείμενο εδώ Αρχειοθετήθηκε 2017-08-09 στο Wayback Machine.
  16. σελίδα για τον Λουδοβίκο Σαλβατόρ από την Ludwig Salvator - Society / Vienna, Gallery of books, ludwigsalvator.com