συγγραφέας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰé.aːs/ → /syŋ.ɡraˈɸe.as/ → /siŋ.ɡraˈfe.as/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰé.aːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈpʰe.as/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈɸe.as/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈfe.as/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡraˈfe.as/

Noun

συγγρᾰφέᾱς • (sungraphéās)

1. accusative plural of σῠγγρᾰφεύς (sungrapheús)

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συγγραφεύς (sungrapheús, “prose-writer, historian”)

Pronunciation

• (standard) IPA^(key): /siŋ.ɣraˈfe.as/
• (less common) IPA^(key): /siŋ.ɡɾaˈfe.as/
• Hyphenation: συγ‧γρα‧φέ‧ας

Noun

συγγραφέας • (syngraféas) m or f (plural συγγραφείς)

1. writer, author

Declension

Declension of συγγραφέας

	singular	plural
nominative	συγγραφέας •	συγγραφείς •
genitive	συγγραφέα •,  συγγραφέως •	συγγραφέων •
accusative	συγγραφέα •	συγγραφείς •
vocative	συγγραφέα •	συγγραφείς •
The second genitive singular is formal (ancient), and suitable for the feminine gender.

Synonyms

• λογοτέχνης m (logotéchnis, “writer”)
• λογοτέχνιδα f (logotéchnida, “writer”)

Further reading

• συγγραφέας on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el