جمعیت حمایت کودکان بی‌سرپرست
جمعیت حمایت کودکان بی سرپرست در سال ۱۳۴۵ به ریاست عالیه فرح پهلوی بنیان شد این جمعیت سرپرستی و آموزش و پرورش کودکانی را بر عهده دارد که سرپرست ندارند ویا سرپرست در خور و مناسب برای پرورش کودک نیست. سازمان این جمعیت دارای سه بخش شورای عالی، هیئت مدیره و بازرسی است.[۱]
در آغاز کار این جمعیت شرایط کودکانی که مادران آن‌ها در قلعه شهرنو زندگی می‌کردند و در خطر سقوط اخلاقی بودند رسیدگی ویژه کرد و آن را بررسی نمود. تا سال ۱۳۵۷ نزدیک به دویست کودک دختر و پسر، سه تا ده ساله، از کودکان قلعه جمع آوری شده و در سه خانه در خیابان فروردین، خیابان حقوقی و خیابان البرز نگاهداری می شدند. برای این کودکان، جمعیت شناسنامه گرفت و آنانی که از هفت سال به بالا داشتند در دبستان‌های نزدیک به خانه هایشان نام‌نویسی شدند.
مدد کاران اجتماعی، آموزگاران ویژه کودکان بی سرپرست پیوسته در کنار کودکان آموزش، سلامت و بهداشت این کودکان و خوراک و پوشاک آن‌ها در کنترل داشتند.
از شمار دویست کودک در سرپرستی جمعیت، پسران در آموزشگاه حرفهایی خیریه در فراگرفتن حروفچینی، درودگری، و تعمیر خودرو و دیگر حرفه‌ها پرداختند . دختران خیاطی، آشپزی، منشی گری و دیگر رشته‌ها را آموختند.
در برنامه جمعیت رفاه کودکان بی سرپرست هدف اصلی، برنامه‌های رفاه کودکان و نگهداری آن‌ها در خانواده است. کوشش شد که در گام نخست از همکاری خویشاوندان و نزدیکان کودکان برای نگهداری آن‌ها استفاده شود و سپس خانواده‌های داوطلب مورد استفاده قرار گیرند و در آخرین مرحله سازمان‌های شبانه‌روزی شکل کانون خانوادگی پیدا کنند و از طریق تبدیل پرورشگاهها وشیرخوارگاه‌های موجود به کانون‌های شبه خانواده، کودکان بی‌سرپرست نگهداری شوند.
منابع
[ویرایش]- ↑ انتشارات دفتر مخصوص شهبانو، تهران، ۱۳۵۴، ص. ۱۱۲ - ۱۱۴
قوانین
[ویرایش]قانون حمایت از کودکان بی سرپرست[پیوند مرده]
