Satyrium acaciae
| Satyrium acaciae | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) Satyrium acaciae en cópula | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Satyrium acaciae é un insecto lepidóptero da familia Lycaenidae, subfamilia Theclinae e do xénero Satyrium.[1][2]
Denominación
[editar | editar a fonte]Satyrium acaciae foi descrita por Johan Christian Fabricius en 1787.
Satyrium acaciae é sinónimo de Papilio acaciae Fabricius, 1787 ; Fixenia acaciae ; Nordmannia acaciae.[3]
Descrición
[editar | editar a fonte]É unha pequena bolboreta, marrón na súa parte superior, a femia loce tres lúnulas laranxas nas ás posteriores, posúe un penacho de pelos negros no ángulo anal.
O dorso é de cor ocre gris adornado dunha fina liña branca e de lúnulas premarxinais cor laranxa nas ás posteriores.
Período de voo e hibernación
[editar | editar a fonte]Univoltina, voa nunha xeración, en xuño e xullo.[4]
Pasa o inverno como un ovo, posto nas ramificacións dos Prunus.[4]
Plantas hóspedes
[editar | editar a fonte]As súas plantas hóspedes son Prunus spinosa, Prunus mahaleb así como Prunus divaricata en transcaucasia.[3]
Ecoloxía e distribución
[editar | editar a fonte]Está presente en gran parte de Europa, pero nin ao sur (sur de España e de Italia) nin ao norte (Reino Unido, Escandinavia, Estados bálticos e Dinamarca). Está tamén presente en Asia Menor e no sur de Rusia.[3]
En Francia está presente en todo o sur e leste do país. Ausente de Córsega, de Bretaña e de todo o nordés de Loira, e a Paso de Calais. En España distribúese polo norte, Montes Universales, Cuenca, Guadalaxara e Teruel.
Biotopo
[editar | editar a fonte]É un lepidóptero dos bosques, dos claros, de todos os terreos onde haxa prunus ou abruñeiros.
Amparo
[editar | editar a fonte]Carece de estado de protección, aínda que nalgúns estados de Europa é considerada unha especie escasa e en forte regresión.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ http://www.pyrgus.de/Satyrium_acaciae_en.html Satyrium acaciae
- ↑ (en inglés) http://guadarramistas.com/2014/07/01/satyrium-acaciae-mariposa-endrinera-oscura/ Satyrium acaciae
- ↑ 3,0 3,1 3,2 funet
- ↑ 4,0 4,1 ISBN 978-2-603-01649-7
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Guía de las mariposas de Europa y de África de Norte, Delachaux e Niestlé, Tom Tolman, Richard Lewington, ISBN 978-2-603-01649-7
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]