Jump to content

Շտեֆան Բանիչ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Շտեֆան Բանիչ
Դիմանկար
Ծնվել էնոյեմբերի 23, 1870(1870-11-23) կամ 1870[1]
ԾննդավայրՍմոլենիցե, Trnava District
Մահացել էհունվարի 2, 1941(1941-01-02)[2]
Մահվան վայրՍմոլենիցե, Trnava District, Սլովակիայի հանրապետություն (1939-1945)
Քաղաքացիություն Ավստրո-Հունգարիա և  Չեխոսլովակիա
Մասնագիտությունգյուտարար
 Štefan Banič Վիքիպահեստում

Շտեֆան Բանիչ (սլովեն.՝ Štefan Banič, նոյեմբերի 23, 1870(1870-11-23) կամ 1870[1], Սմոլենիցե, Trnava District - հունվարի 2, 1941(1941-01-02)[2], Սմոլենիցե, Trnava District, Սլովակիայի հանրապետություն (1939-1945)), սլովակ կոնստրուկտոր, գյուտարար։ Հայտնի է իր ստեղծած առաջին բանակային պարաշյուտով[3]։

Կենսագրություն

Շտեֆան Բանիչը ծնվել է 1870 թվականին Նեշտիխում (այժմ՝ Սմոլենիցե գյուղի մաս), Ավստրո-Հունգարական կայսրություն, գյուղացու ընտանիքում։ Որոշ ժամանակ աշխատել է որպես որմնադիր, այնուհետև լավ աշխատանք գտնելու պատրվակով գաղթել է ԱՄՆ, Փենսիլվանիայում ածխային հանքում աշխատելու հանքափոր։ Հետաքրքրվել է ավիատեխնիկայով։ 1912 թվականին ինքնաթիռի վթարի ականատես լինելուց հետո, Բանիչը 1913 թվականին ստեղծել է պարաշյուտի նախատիպը և ստացել արտոնագիր՝ No. 1,108,484[4]: Պարաշյուտի դիզայնը արմատապես տարբերվում է մյուսներից, այն նման էր մարմնին ամրացված հովանոցի։ Պարաշյուտը Բանիչը փորձարկել է Վաշինգտոնում՝ ցատկելով 15 հարկանի շենքից, 1914 թվականին՝ ինքնաթիռից[5][6]։ Իր արտոնագիրը Բանիչը հանձնել է ԱՄՆ բանակին, մասնավորապես, այն օգտագործվել է ԱՄՆ ռազմաօդային ուժերի կողմից Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։

Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո Բանիչը վերադարձել է Չեխոսլովակիա, որտեղ օգնել է ուսումնասիրելու Դրինի քարանձավը[6]։

Հիշատակ

1997 թվականին Սլովակիայում ծնված և պարաշյուտային սպորտով զբաղվող Սլավո Մուլիկը ստեղծել է Շտեֆան Բանիչի հիմնադրամ[7], որը բրոնզե, արծաթե և ոսկե մեդալներ է շնորհում Բանիչի հիշատակին կազմակերպված միջոցառումներում ներգրավված անհատներին[8]։

2006 թվականին Սլովակիայի ռազմական օդային դեսանտները Բանիչի ծննդավայր Սմոլենիցեում տեղադրել են նրա հուշատախտակը[9]։

Բանիչի անունն է կրում նաև Սմոլենիցեի մոտ գտնվող Տրնավա-Բոլերազ օդանավակայանը։

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  2. 2,0 2,1 2,2 SNK authority file (словацк.)
  3. «Famous Slovaks - Stefan Banic». Heartofeurope.co.uk. 2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 9-ին.
  4. «Patent US1108484 - Parachute». Google Patents. Google.com.au. 1914 թ․ հունիսի 3. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 9-ին.
  5. "100 years ago Banic received a patent for his parachute" ("Pred 100 rokmi získal Štefan Banič patent na svoj padák"), 24.08.2014, cas.sk (Slovak)
  6. 6,0 6,1 «Štefan Banič, Konštruktér, vynálezca-(Stefan Banic, Designer, Inventor)» (Slovak). Slovenská akadémia vied, obituary. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  7. "Radoslav "Slavo" Mulik, obituary
  8. "11th annual Banic Memorial Boogie set" Արխիվացված 2020-10-03 Wayback Machine, June 27, 2002
  9. "Banic: The inventor of the parachute", osobnosti.sk (Slovak)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շտեֆան Բանիչ» հոդվածին։