იტალიის დემოგრაფია

იტალიის დემოგრაფია
	რომი, დედაქალაქი და უდიდესი ; ქალაქი იტალიაში
მოსახლეობა	61,016,804 (2011)
მამაკაცები	29,452,611
ქალები	31,564,193
მოსახლეობის ზრდა	0.42%
შობადობა	9.18/1,000
სიკვდილიანობა	9.84/1,000
ახალშობილთა ; სიკვდილიანობა	3.38/1,000
სიცოცხლის ; ხანგრძლივობა	81.77 წელი
ეროვნება	იტალიელები
წყარო	INEC

იტალიის დემოგრაფია — იტალიის მოსახლეობისა და მათი მდგომარეობის მომოხილვა. დემოგრაფიული საკითხები მოიცავს: საბაზო განათლებას, ჯანმრთელობას და მოსახლეობის რაოდენობირივ სტატისტიკას მათი რასობრივი და რელიგიური მიკუთვნების გათვალისწიბებით.

მოსახლეობა

2011 წლის აპრილის მონაცემებით იტალიის მოსახლეობის საერთო რაოდენობა შეადგენს 60,681,514 კაცს. მოსახლეობის რაოდენობით იტალია ევროპაში მეოთხე ქვეყანაა, ხოლო მსოფლიოში 23-ე. იტალია მჭიდროდ დასახლებული ქვეყანაა 1 კვ. კმ-ზე ცხოვრობს 200 კაცი. ყველაზე მჭიდროდაა დასახლებული ლომბარდიის და კამპანიის რეგიონები, ხოლო ყველაზე მეჩხრად დასახლებულია იტალიის მთიანი რაიონები. მოსახლეობის 70% ცხოვრობს ქალაქებში.

ქალაქები და აგლომერაციები

OECD-ის მონაცემების თანახმად, უმსხვილესი აგლომერაციები არის:

მილანი – 7.4 მილიონი
რომი – 3.7 მილიონი
ნეაპოლი – 3.1 მილიონი
ტურინი – 2.2 მილიონი

მოსახლეობის მოძრაობის სტატისტიკა

შემდეგი სტატისტიკური მონაცემები აღებულია გაეროს, და ISTAT-ის ცნობარიდან.

	მოსახლეობის საშ. რაოდენობა (x 1000)	შობადობა	სიკვდილიანობა	ბუნებრივი მატება	შობადობის საერთო კოეფიციენტი (x 1000)	სიკვდილიანობის საერთო კოეფიციენტი (x 1000)	ბუნებრივი მატების საერთო კოეფიციენტი (x 1000)
1900	32 377	1 067 376	768 917	298 459	33.0	23.7	9.2
1905	33 489	1 084 518	730 340	354 178	32.4	21.8	10.6
1910	34 751	1 144 410	682 459	461 951	32.9	19.6	13.3
1915	36 271	1 109 183	809 703	299 480	30.6	22.3	8.3
1920	35 960	1 158 041	681 749	476 292	32.2	19.0	13.2
1925	39 265	1 108 565	669 695	438 870	28.2	17.1	11.2
1930	40 956	1 092 678	576 751	515 927	26.7	14.1	12.6
1935	42 631	996 708	594 722	401 986	23.4	14.0	9.4
1940	44 467	1 046 479	606 907	439 572	23.5	13.6	9.9
1945	44 946	817 812	615 092	202 720	18.2	13.7	4.5
1950	47 104	911 805	455 169	456 636	19.4	9.7	9.7
1955	48 633	869 333	446 689	422 644	17.9	9.2	8.7
1960	50 198	910 192	480 932	429 260	18.1	9.6	8.6
1965	51 987	990 458	518 008	472 450	19.1	10.0	9.1
1970	53 661	901 472	521 096	380 376	16.8	9.7	7.1
1975	55 441	827 852	554 346	273 506	14.9	10.0	4.9
1980	56 434	640 401	554 510	85 891	11.3	9.8	1.5
1985	56 593	577 345	547 436	29 909	10.2	9.7	0.5
1990	56 719	563 019	543 708	19 311	9.9	9.5	0.5
1995	56 844	526 064	555 203	-29 139	9.3	9.8	-0.5
2000	56 942	543 039	560 241	-17 202	9.5	9.8	-0.3
2001	56 977	535 264	548 227	-12 963	9.4	9.6	-0.2
2002	57 158	538 198	557 393	-19 195	9.4	9.8	-0.3
2003	57 605	544 063	588 897	-44 834	9.4	10.2	-0.8
2004	58 175	562 599	545 050	17 549	9.7	9.4	0.3
2005	58 607	554 022	568 328	-14 306	9.5	9.7	-0.2
2006	58 942	560 010	560 875	- 865	9.5	9.5	-0.0
2007	59 375	563 933	573 026	-9 093	9.5	9.7	-0.2
2008	59 832	576 659	585 126	-8 467	9.6	9.8	-0.1
2009	60 193	568 857	591 663	-22 806	9.5	9.8	-0.4
2010	60 626	561 944	587 488	-25 544	-	-	-

მიგრაცია

ქვეყნის გაერთიანების შემდეგ 1898 - 1914 წლებს შორის იტალია მასიური ემიგრაციის ქვეყანა გახდა, დაახლოებით წელიწადში 750 ათასი ადამიანი ტოვებდა იტალიას. იტალიური თემები ერთ დროს ყვაოდა ერიტრეაში (დაახლოებით 100 ათასი მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში), სომალიში და ლიბიაში (150 ათასი იტალიელი დასახლდა ლიბიაში, რომელიც მოსახლეობის საერთო რაოდენობის 18% შეადგენდა).^[1] 1970 წელს ლიბიაში მცხოვრების ყველა იტალიელი იქნა ქვეყნიდან გაძევებული.^[2] მეორე მსოფლიო ომის დასრულების შემდეგ ათწლეულების განმავლობაში 350,000 ეთნიკურად იტალიელმა დატოვა იუგოსლავია..^[3] დიდი რაოდენობით მთლიანად ან ნაწილობრივ იტალიური წარმოშობის ადამიანები ცხოვრობენ ბრაზილიაში (25 მილ.),^[4] არგენტინაში (20 მილიონი),^[5] აშშ-ში (17.8 მილიონი),^[6] საფრანგეთში (5 მილიონი),^[7] ურუგვაიში (1.5 მილიონი),^[8] კანადაში (1.4 მილიონი),^[9] ვენესუელაში (900,000)^[10] და ავსტრალიაში (800,000).^[11]

ეთნიკური შემადგენლობა

იტალიის მოსახლეობის ეთნიკური შემადგენლობა (2011 წლის იანვრის მონაცემებით)
ეროვნება	მოსახლეობა	პროცენტი
იტალიელები	&0000000056358000.00000056 358 000	92.90%
რუმინელები	&0000000000997000.000000997 000	1.98%
ჩრდილოეთ აფრიკელები	&0000000000800000.000000800 000	1.32%
ალბანელები	&0000000000500000.000000500 000	0.83%
სამხრეთ აფრიკელები	&0000000000307000.000000307 000	0.36%
უკრაინელები	&0000000000180000.000000180 000	0.30%
აზიელები (ჩინელების გამოკლებით)	500,000	0.82%
ჩინელები	&0000000000209000.000000209 000	0.35%
ლათინო ამერიკელები	&0000000000200000.000000200 000	0.33%
სხვები (ძირითადად, სხვა ევროპული ქვეყნებიდან და ახლო აღმოსავლეთიდან)	&0000000000710000.000000710 000	1.17%

ენები

მთავარი სტატია: იტალიის ენები.

ოფიციალური ენა იტალიაში არის იტალიური. Ethnologue-ს გამოთვლებით იტალიური ენა მშობლიურია დაახლოებით 55 მილიონი ადამიანსთვის იტალიაში და კიდევ 6.7 მილიონი ადამიანსთვის ქვეყნის გარეთ. ამასთან მსოფლო მასშტაბით 120 მილონიდან 150 მილიონამდე ადამიანი იყენებს იტალიურს, როგორც მეორე ან კულტურულ ენად. ქვეყნის მასშტაბით იტალიურ ენას აქვს უამრავი დიალექტი. თუმცა განათლების ეროვნული სისტემის შექმნის შედეგად ქვეყანაში შემცირდა სახესხვაობა ამ ენებში. სტანდარტიზაცია კიდევ უფრო გაფართოვდა 1950-იან 1960-იან წლებში ეკონომიკური აღმავლობის, მასმედიისა და ტელევიზიის (იტალიურმა საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა RAI-მ დიდი წვლილი შეიტანა იტალიურის სტანდარტიზაციაში.) განვითარების შედეგად.

ზოგიერთი ეთნიკური ჯგუფები იურიდიულად აღიარებულია და რიგი ეროვნული უმცირესობების ენები სარგებლობენ ოფიციალური სტატუსით იტალიურთან ერთად ქვეყნის სხვადასხვა ნაწილში. ვალე-დ-აოსტაში ფრანგული მეორე ენაა, თუმცა აოსტელები ძირითადად ფრანგულ-პროვანსულ დიალექტზე ლაპარაკობენ. გერმანულიც ამავე სტატუსით სარგებლობს ბოლცანოს და ტრენტინოს პროვინციის ზოგიერთ ნაწილში, სადაც ლადინურ დიალექტზე ლაპარაკობენ. სლოვენური იტალიურთან ერთად ოფიციალური ენაა ფრიული-ვენეცია-ჯულიის რეგიონში: ტრიესტის და გორიციის პროვინციაში

ამ რეგიონებში ოფიციალური დოკუმენტები გაიცემა ორ ენაზე ან მოთხოვნის მიხედვით იტალიურ ან მეორე ოფიციალურ ენაზე. საგზაო ნიშნებიც ასევე მრავალენოვანია. განათლების მიღება შესაძლებელია უმცირესობათა ენებზე, სადაც ასეთი სკოლები ფუნქციონირებს.

რელიგია

მთავარი სტატია: იტალიის რელიგიები.

Eurobarometer-ის, გამოკითხვების შედეგად იტალიის მოსახლეობის 74 % სწამს ღმერთის (2005)^[12].

ქრისტიანობა

იტალიაში ქრისტიანულ დენომინაციებს შორის ყველაზე მრავალრიცხოვანია რომის კათოლიკური ეკლესია, მართლმადიდებლობა, პროტესტანტიზმი. გარდა ამისა უამრავია იეჰოვას მოწმეები.^[13])

კათოლიციზმი

2003 წლის მონაცემებით^[14] იტალიაში რომის კათოლიკური ეკლესიის მრევლის რაოდენობა შეადგენს 57 610 000-დან 55 752 000-მდე ადამიანს (დაახლოებით იტალიის მოსახლეობის 96,77 %), აქედან 33-დან 38 %-მდე აქტიური მრევლია; 10 % მონაწილეობას იღებს სხვადასხვა საეკლესიო მსახურებაში.

რელიგია	რაოდენობა
რელიგიები იტალიაში

ფლორენციის კათედრალი
ქრისტიანობა	91.6%
არც ერთი	5.8%
ისლამი	2.6%
ბუდიზმი	0.3%
ინდუიზმი	0.2%
სიქიზმი	0.12%
იუდაიზმი	0.1%

დემოგრაფიული მაჩვენებლები

ქვემოთ მოცემული დემოგრაფიული მონაცემები ეყრდნობა მსოფლიოს ფაქტების წიგნისა და გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის კვლევებს.

ასაკობრივი სტრუქტურა

0-14 ასაკი: 13.8% (მამაკაცი 4,315,292/ქალი 4,124,624)
15-64 ასაკი: 65.9% (მამაკაცი 19,888,901/ქალი 20,330,495)
65-ზევით ასაკი: 20.3% (მამაკაცი 5,248,418/ქალი 7,109,074) (2011)

შობადობის კოეფიციენტი

9.18/1,000 (2011)

სიკვდილიანობის მაჩვენებლები

9.84/1,000 (2011)

ახალშობილთა სიკვდილიანობა

3.38/1,000 (2011)

მოსახლეობის ზრდის მაჩვენებლები

0.42% (2011)

სქესობრივი შემადგენლობა

ახალშობილები: 1.059 მამაკაცი/ქალი
15 წლამდე: 1.06 მამაკაცი/ქალი
15-64 წლამდე: 1.03 მამაკაცი/ქალი
64 და მაღალი წლოვანება: 0.96 მამაკაცი/ქალი

სიცოცხლის მოსალოდნელი ხანგრძლივობა დაბადებისას

სიცოცხლის მოსალოდნელი ხანგრძლივობ: 81.77 წელი (2011)
მამაკაცები — 79.16 წელი
ქალები — 84.53 წელი

ეთნიკური ჯგუფები

იტალიელები 92.5%, ევროპელები (ალბანელები, რუმინელები, უკრაინელები) 4%, ჩრდილოეთ აფრიკელები 1%, სხვა 2.5%

რელიგიები

კათოლიკეები 87%, სხვები 13% (2011).

ენები

იტალიური ენა (ოფიციალური), გერმანული (ბოლცანო, ტრენტინო), ფრანგული (ვალე-დ-აოსტა), სლოვენური (გორიცია, ტრიესტი).

წიგნიერება

განსაზღვრა: 15 წლის ზემოთ წერა-კითხვა იციან
მოსახლეობის საერთო რაოდენობა: 98.4%
მამაკაცები: 98.8%
ქალები: 98% (2011)

რესურსები ინტერნეტში

იტალიის დემოგრაფია დაარქივებული 2017-06-22 საიტზე Wayback Machine. (ინგლისური)

სქოლიო

↑ Libya - Italian colonization. Britannica Online Encyclopedia.
↑ Libya cuts ties to mark Italy era.. BBC News. 27 October 2005.
↑ Election Opens Old Wounds In Trieste. The New York Times. 6 June 1987.
↑ Consulta Nazionale Emigrazione. Progetto ITENETs – “Gli italiani in Brasile”; pp. 11, 19 . Retrieved 10 September 2008.
↑ Unos 20 millones de personas que viven en la Argentina tienen algún grado de descendencia italiana Spanish.
↑ U.S Census Bureau - Selected Population Profile in the United States. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2020-02-12. ციტირების თარიღი: 2011-11-10.
↑ "The Cambridge survey of world migration". Robin Cohen (1995). Cambridge University Press. p.143. ISBN 0-521-44405-5
↑ Ethnic origins, 2006 counts, for Uruguay, provinces and territories - 20% sample data.
↑ Ethnic origins, 2006 counts, for Canada, provinces and territories - 20% sample data. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-07-23. ციტირების თარიღი: 2011-11-10.
↑ Santander Laya-Garrido, Alfonso. Los Italianos forjadores de la nacionalidad y del desarrollo economico en Venezuela. Editorial Vadell. Valencia, 1978
↑ შობადობის სტატისტიკა ავსტრალიაში
↑ ReportDGResearchSocialValuesEN2.PDF
↑ იტალიის რელიგიები: იეღოვას მოწმეები
↑ იტალიის რელიგიები. CESNUR მონაცემებით.

[1] Libya - Italian colonization. Britannica Online Encyclopedia.

[2] Libya cuts ties to mark Italy era.. BBC News. 27 October 2005.

[3] Election Opens Old Wounds In Trieste. The New York Times. 6 June 1987.

[4] Consulta Nazionale Emigrazione. Progetto ITENETs – “Gli italiani in Brasile”; pp. 11, 19 . Retrieved 10 September 2008.

[5] Unos 20 millones de personas que viven en la Argentina tienen algún grado de descendencia italiana Spanish.

[6] U.S Census Bureau - Selected Population Profile in the United States. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2020-02-12. ციტირების თარიღი: 2011-11-10.

[7] "The Cambridge survey of world migration". Robin Cohen (1995). Cambridge University Press. p.143. ISBN 0-521-44405-5

[8] Ethnic origins, 2006 counts, for Uruguay, provinces and territories - 20% sample data.

[9] Ethnic origins, 2006 counts, for Canada, provinces and territories - 20% sample data. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-07-23. ციტირების თარიღი: 2011-11-10.

[10] Santander Laya-Garrido, Alfonso. Los Italianos forjadores de la nacionalidad y del desarrollo economico en Venezuela. Editorial Vadell. Valencia, 1978

[11] შობადობის სტატისტიკა ავსტრალიაში

[12] ReportDGResearchSocialValuesEN2.PDF

[cesnur.org-13] იტალიის რელიგიები: იეღოვას მოწმეები

[14] იტალიის რელიგიები. CESNUR მონაცემებით.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]


№	ქალაქი	მხარე	მოსახლეობა	№	ქალაქი	მხარე	მოსახლეობა	ხილვა განხილვა რედაქტირება ტურინი პალერმო გენუა
1	რომი	ლაციო	2,761,477	11	ვენეცია	ვენეტო	270,884
2	მილანი	ლომბარდია	1,324,110	12	ვერონა	ვენეტო	263,964
3	ნეაპოლი	კამპანია	963,357	13	მესინა	სიცილია	242,503
4	ტურინი	პიემონტი	907,563	14	პადუა	ვენეტო	214,198
5	პალერმო	სიცილია	655,875	15	ტრიესტი	ფრიული-ვენეცია-ჯულია	205,535
6	გენუა	ლიგურია	607,906	16	ბრეშა	ლომბარდია	193,879
7	ბოლონია	ემილია-რომანია	380,181	17	ტარანტო	აპულია	191,810
8	ფლორენცია	ტოსკანა	371,282	18	პრატო	ტოსკანა	188,011
9	ბარი	აპულია	320,475	19	პარმა	ემილია-რომანია	186,690
10	კატანია	სიცილია	293,458	20	რეჯო-დი-კალაბრია	კალაბრია	186,547