Конвенција за хемикалии
Конвенција за хемикалии, 1990 — меѓународна конвенција.
Содржина
[уреди | уреди извор]Конвенцијата се одржала на 77-та сесија на Меѓународната конвенција за труд во Женева на 6 јуни 1990 година. Конвенцијата ја наведува важноста на заштитата на животната средина, пошироката јавност и сите работници од хемикалии. Ја забележува релевантноста на Конвенција за бенефиции за повреда при вработување, 1964, конвенција и препорака за бензен, 1971 година, [[Конвенција за професионален рак, 1974|конвенција за рак, 1974]1 , Конвенција за работна средина (загадување на воздухот, бучава и вибрации), 1977 година, списокот на професионални болести изменет во 1980 година, Конвенција и препорака за безбедност и здравје при работа, Конвенција и препорака за професионални здравствени услуги, 1985 година и Конвенција и препорака за азбест 1986 година. Работниците треба да бидат информирани за употребените хемикалии и мора да се намали можноста за болести и повреди на работа.[1]
Опсег и дефиниции
[уреди | уреди извор]Првите два члена се занимаваат со дефинициите на различните термини што треба да се користат во оваа конвенција и областите на примена или опсегот на примена.
Член 1
[уреди | уреди извор]Оваа конвенција се однесува на сите стопански гранки, во кои се користат хемикалии. По проценката на вклучените опасности и заштитните мерки што треба да се применат, организацијата може да биде изземена од страна на надлежниот орган на членка доколку се сретнат посебни проблеми, се обезбеди доволна заштита или ако преземените мерки на претпазливост за заштита на доверливите информации не ја загрозуваат безбедноста на работници. Оваа конвенција не се применува на артикли кои не ги изложуваат работниците на опасни хемикалии. Тоа не се однесува на организмите, туку ќе се применува на хемикалии добиени од организми.
Член 2
[уреди | уреди извор]Терминот хемикалии се дефинирани како природни или синтетички елементи и соединение за оваа конвенција. Терминот опасна хемикалија значи секоја хемикалија класифицирана како опасна според член 6 или за која постојат информации кои укажуваат дека е опасна. Терминот нас на хемикалии на работа подразбира секоја активност што може да ги изложи работниците на хемикалија при производство, ракување, складирање и транспорт на хемикалии. Понатаму, терминот вклучува третман на отпадни хемикалии, ослободување на хемиски резултати и одржување, поправка и чистење на опрема и контејнери за хемикалии.
Под гранки на стопанска дејност се подразбираат сите гранки вклучувајќи ги и јавните служби.
Терминот артикл подразбира предмет што има специфична форма или шема кога се произведува или што е во природна форма и чија употреба зависи целосно или делумно од неговата форма или шема.
Претставниците на работниците се лица кои се признати со националното законодавство или практика во согласност со Конвенцијата за претставници на работниците, 1971.
Член 3
[уреди | уреди извор]За мерките за спроведување мора да се консултираат најрепрезентативните организации на засегнатите работодавачи и вработени.
Член 4
[уреди | уреди извор]Секоја членка ќе формулира, спроведува и периодично ја разгледува кохерентна политика за безбедност при употреба на хемикалии на работното место.
Член 5
[уреди | уреди извор]На надлежниот орган му е дозволено да забрани употреба на одредени опасни хемикалии врз основа на безбедност или да бара претходно одобрение за употреба.
Класификација и сродни мерки
[уреди | уреди извор]Членовите од шест до девет се однесуваат на класификацијата на сите хемикалии, снабдувањето, безбедносните мерки на претпазливост и препораките на Обединетите нации. Мерките се евидентираат на прилагодени безбедносни листови.
Член 6
[уреди | уреди извор]Надлежниот орган или тело одобрено или признаено од надлежниот орган ќе воспостави системи за класификација на сите хемикалии.
Опасните својства на смесите може да се одредат врз основа на опасноста на поединечните компоненти.
Препораката на Обединетите нации може да се земе предвид при транспортот на опасни материи.
Системите за класификација и нивната примена постепено се прошируваат.
Член 7
[уреди | уреди извор]Сите хемикалии треба да бидат означени. Опасните хемикалии треба да бидат посебно означени. Овие ознаки ги прави самиот надлежен орган или надлежниот орган ќе го дозволи означувањето. При транспорт на опасни материи мора да се земат предвид препораките на Обединетите нации.
Член 8
[уреди | уреди извор]На работодавачите мора да им бидат доставени листови со податоци што содржат информации за опасностите, добавувачите, безбедносните мерки на претпазливост и итни процедури за опасните хемикалии.
Листовите со податоци подлежат на критериуми поставени од надлежниот орган или признати тела според Критериумите.
Името што се користи на листовите со податоци мора да одговара на името на етикетата.
Член 9
[уреди | уреди извор]Сите добавувачи на хемикалии треба да се погрижат хемикалиите да бидат класифицирани во согласност со член 6, означени во согласност со член 7, а безбедносните листови се обезбедени во согласност со член 8.
Кога ќе станат достапни нови здравствени и безбедносни информации за хемикалиите, добавувачот на опасни хемикалии ќе се погрижи да се доставуваат новите етикети и безбедносни листови со податоци во согласност со националното законодавство.
Добавувачите на хемикалии кои сè уште не се класифицирани според член 6 ќе бараат достапни информации за хемикалијата за да проценат дали е опасна.
Одговорности на работодавачите
[уреди | уреди извор]Членовите 10 до 16 се однесуваат на должноста на работодавачите да ги информираат работниците за можните ризици поврзани со употребата на хемикалии на работното место. Работодавците и вработените мора да работат заедно за да обезбедат безбедност.
Член 10
[уреди | уреди извор]Работодавците мора да се погрижат сите хемикалии да бидат означени во согласност со член 7 и дека листовите со хемиски податоци се достапни на работниците и нивните претставници во согласност со член 8.
Доколку работодавачите добијат хемикалии кои не се означени во согласност со член 7 или за кои не се обезбедени безбедносни листови во согласност со член 8, тие ќе добијат информации од добавувачот или од други разумно достапни извори. Дотогаш, хемикалиите не треба да се користат.
Работодавачот ќе осигура дека употребените хемикалии се класифицирани во согласност со член 6, идентификувани во согласност со член 9, означени во согласност со член 7 и дека се преземени сите неопходни мерки на претпазливост.
Работодавците мора да водат регистар на сите опасни хемикалии што се користат на работното место, со вкрстени референци на нивните листови со податоци за хемиска безбедност и да го направат достапен за сите работници.
Член 11
[уреди | уреди извор]Работодавачот мора да им обезбеди на работниците доволно информации за безбедносните мерки на претпазливост и идентитетот на хемикалиите кога хемикалијата се пренесува.
Член 12
[уреди | уреди извор]Работодавачите мора да се погрижат работниците да не се изложени на опасни хемикалии подолго од дозволеното, мора да ја проценат изложеноста на работниците на опасни хемикалии, мора да ја следат и евидентираат работата со опасни хемикалии за да ја заштитат безбедноста и здравјето и мора да обезбедат дека евиденцијата се одржува правилно.
Член 13
[уреди | уреди извор]Работодавачот врши проценка на ризиците кои произлегуваат од употребата на хемикалии при работа и ги штити работниците со преземање соодветни мерки.
Работодавците мора да ја ограничат изложеноста на вработените на хемикалии за да го заштитат здравјето и безбедноста, да пружат прва помош и да направат одредби за итни случаи.
Член 14
[уреди | уреди извор]Опасните хемикалии и испразнетите контејнери кои содржат остатоци од опасни хемикалии се отстрануваат на начин што го намалува ризикот за безбедноста, здравјето и животната средина.
Член 15
[уреди | уреди извор]Работодавците мора да ги информираат работниците за опасностите со кои се соочуваат на нивното работно место и за хемиските етикети и безбедносните листови.
Тие мора да ги користат безбедносните листови како основа за упатства за работа и да обезбедат постојана обука на работниците за употреба на хемикалии.
Член 16
[уреди | уреди извор]Работодавачите и вработените ќе работат заедно во однос на безбедноста при употребата на хемикалии на работното место.
Должности на работниците
[уреди | уреди извор]Членот 17 се однесува на соработката меѓу работодавачите и вработените за намалување на ризиците при работа.
Член 17
[уреди | уреди извор]Работниците треба тесно да соработуваат со работодавците и да ги следат сите процедури за употреба на хемикалии при работа за да обезбедат безбедност.
Работниците ги преземаат сите разумни чекори за да го минимизираат ризикот поврзан со ракување со хемикалии.
Права на работниците и нивните претставници
[уреди | уреди извор]Членот 18 им дава право на вработените да избегнуваат непосреден ризик од здравствени причини без неразумни последици.
Член 18
[уреди | уреди извор]Вработените имаат право да се отстранат од опасностите при работа со хемикалии доколку постои непосреден ризик за нивното здравје или безбедност.
Вработените кои ќе се извлечат од опасност согласно со одредбите на овој член ќе бидат заштитени од неразумни последици.
Засегнатите работници имаат право на информации за својствата и идентитетот, етикетите и безбедносните листови на употребените хемикалии.
Доколку откривањето на идентитетот на хемикалија на конкурентот може да му наштети на бизнисот на работодавачот, работодавачот, кога ги обезбедува информациите потребни според овој член, може да го заштити идентитетот во согласност со член 1.
Одговорност на државите извознички
[уреди | уреди извор]Членовите 19 до 27 се однесуваат на одговорностите на државите кои извезуваат опасни хемикалии и одговорностите за контрола. Тие исто така се однесуваат на важноста на оваа Конвенција и опсегот на примена.
Член 19
[уреди | уреди извор]Кога земја-членка извозник забранува употреба на одредени или сите опасни хемикалии од причини за безбедност и здравје при работа, фактот и причините за тоа ќе им бидат соопштени на сите земји увозници.
Член 20
[уреди | уреди извор]Ратификациите на оваа конвенција мора да бидат доставени до генералниот директор на Меѓународната канцеларија на трудот за регистрација.
Член 21
[уреди | уреди извор]Оваа конвенција ќе биде обврзувачка само за членовите чии ратификации се регистрирани кај Генералниот директор.
Тој стапува во сила дванаесет месеци по датумот на кој се регистрирани ратификациите кај Генералниот директор на првите две членки/
Потоа, конвенцијата ќе стапи на сила за секоја дополнителна членка дванаесет месеци по датумот на нејзината ратификација.
Член 22
[уреди | уреди извор]Ратификуваната членка може да се откаже десет години по влегувањето во сила на конвенцијата со акт упатен до генералниот директор. Откажувањето стапува на сила една година по датумот на регистрација.
Секоја ратификувана членка која нема да го оствари правото на откажување во наведениот десетгодишен период може да се откаже само по истекот на дополнителни десет години под наведените услови.
Член 23
[уреди | уреди извор]Генералниот директор ќе ги забележи сите ратификации и откажувања од сите нотифицирани членки.
Кога ги известува членовите за втората ратификација, генералниот директор ќе го наведе датумот на кој конвенцијата стапува во сила.
Член 24
[уреди | уреди извор]Генералниот директор на МОТ ќе му ги пренесе на генералниот секретар на ОН за регистрација според член 102 од Повелба на Обединетите нации деталите за сите ратификации и откажувања.
Член 25
[уреди | уреди извор]Водечкото тело на МОТ ќе поднесе извештај за спроведувањето на оваа конвенција во моменти кога ќе определи и ќе ја разгледа потребата од нејзина ревизија.
Член 26
[уреди | уреди извор]Доколку конференцијата усвои нова конвенција со која се ревидира оваа конвенција, ратификацијата на новата конвенција, без да е во спротивност со член 22, ќе резултира со итно откажување на оваа конвенција.
На денот на влегувањето во сила на новата конвенција, оваа конвенција престанува да важи.
Оваа конвенција во секој случај ќе остане на сила во нејзината сегашна форма за оние членки кои ја ратификувале, но не ја ратификувале конвенцијата за ревизија.
Член 27
[уреди | уреди извор]Англиската и француската верзија на текстот на оваа Конвенција се подеднакво меродавни.
Ратификација
[уреди | уреди извор]Според податоци од јануари 2023, конвенцијата била потпишана од 23 земји.[2]
Белгија | 14 јуни 2017 | во сила |
Бразил | 23 декември 1996 | во сила |
Буркина Фасо | 15 септември 1997 | во сила |
Кина | 11 јануари 1995 | во сила |
Колумбија | 06 септември 1994 | во сила |
Кипар | 02 август 2016 | во сила |
Брег на Слонова Коска | 01 ноември 2019 | во сила |
Доминиканска Република | 03 јануари 2006 | во сила |
Финска | 21 јануари 2014 | во сила |
Германија | 23 ноември 2007 | во сила |
Италија | 03 јули 2002 | во сила |
Либан | 26 април 2006 | во сила |
Луксембург | 08 април 2008 | во сила |
Мексико | 17 септември 1992 | во сила |
Холандија | 08 јуни 2017 | во сила |
Норвешка | 26 ноември 1993 | во сила |
Полска | 19 мај 2005 | во сила |
Кореја | 11 април 2003 | во сила |
Шведска | 04 ноември 1992 | во сила |
Швајцарија | 25 април 2022 | во сила |
Сирија | 14 јуни 2006 | во сила |
Танзанија | 15 март 1999 | во сила |
Зимбабве | 27 август 1998 | во сила |
Наводи
[уреди | уреди извор]Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Конвенции на Меѓународната организација на трудот
- Здравствени договори
- Договори стапени во сила во 1993 година
- Договори склучени во 1990 година
- Химиска безбедност
- Договори на Бразил
- Договори од Буркина Фасо
- Договори на Народна Република Кина
- Договори на Колумбија
- Договори на Кипар
- Договори на Финска
- Договори на Германија
- Договори на Италија
- Договори на Јужна Кореја
- Либански договори
- Договори од Луксембург
- Договори од Мексико
- Договори на Норвешка
- Договори на Полска
- Договори за Сирија
- Договори на Шведска
- Договори на Танзанија
- Договори од Зимбабве
- Договори на Доминиканската Република