Naar inhoud springen

Bruinkeelhoningzuiger: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k sp
 
(4 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Taxobox vogel
{{Taxobox vogel
| status = LC
| status = LC
| statusbron = 2012
| statusbron = 2016
| rl-id = 22717614
| rl-id = 103792612
| afbeelding = Plain-throated Sunbird.jpg
| afbeelding = Plain-throated Sunbird.jpg
| afbeeldingtekst = Bruinkeelhoningzuiger (''Anthreptes malacensis'')
| afbeeldingtekst = Bruinkeelhoningzuiger (''Anthreptes malacensis'')
| orde = [[Zangvogels|Passeriformes]] (Zangvogels)
| orde = [[Zangvogels|Passeriformes]] (Zangvogels)
| familie = [[Honingzuigers|Nectariniidae]] (Honingzuigers)
| familie = [[Honingzuigers|Nectariniidae]] (Honingzuigers)
Regel 16: Regel 16:
| species = Anthreptes malacensis
| species = Anthreptes malacensis
}}
}}

De '''bruinkeelhoningzuiger''' (''Anthreptes malacensis'') is een soort honingzuiger.
De '''bruinkeelhoningzuiger''' (''Anthreptes malacensis'') is een soort honingzuiger.


==Kenmerken==
==Kenmerken==
Regel 27: Regel 28:
==Verspreiding en leefgebied==
==Verspreiding en leefgebied==
De soort telt 16 ondersoorten:
De soort telt 16 ondersoorten:
* ''A. m. malacensis'': van zuidelijk [[Myanmar]] tot [[Indochina]] en [[Maleisie]], [[Sumatra]] en de nabijgelegen eilanden, [[Borneo]] (behalve het noorden), [[Java (eiland)|Java]] en [[Bali (eiland)|Bali]].
* ''A. m. malacensis'': van zuidelijk [[Myanmar]] tot [[Indochina]] en [[Maleisië]], [[Sumatra]] en de nabijgelegen eilanden, [[Borneo]] (behalve het noorden), [[Java (eiland)|Java]] en [[Bali (eiland)|Bali]].
* ''A. m. anambae'': [[Anambaseilanden]] (oostelijk van Maleisië).
* ''A. m. anambae'': [[Anambaseilanden]] (oostelijk van Maleisië).
* ''A. m. bornensis'': noordelijk Borneo.
* ''A. m. bornensis'': noordelijk Borneo.
Regel 37: Regel 38:
* ''A. m. chlorigaster'': centrale Filipijnen.
* ''A. m. chlorigaster'': centrale Filipijnen.
* ''A. m. cagayanensis'': [[Cagayan Sulu]] (westelijke Filipijnen).
* ''A. m. cagayanensis'': [[Cagayan Sulu]] (westelijke Filipijnen).
* ''A. m. heliocalus'': [[Sangihe-eilanden]] en [[Siau]] (noordelijk van [[Celebes]]).
* ''A. m. heliocalus'': [[Sangihe-eilanden]] en [[Siau]] (noordelijk van [[Sulawesi]]).
* ''A. m. celebensis'': Celebes en de nabijgelegen eilanden.
* ''A. m. celebensis'': Sulawesi en de nabijgelegen eilanden.
* ''A. m. nesophilus'': [[Mantehage]] (nabij noordoostelijk Celebes).
* ''A. m. nesophilus'': [[Mantehage]] (nabij noordoostelijk Sulawesi).
* ''A. m. extremus'': [[Banggai-eilanden]] en de [[Soela-groep|Soela-eilanden]] (oostelijk van Celebes).
* ''A. m. extremus'': [[Banggai-eilanden]] en de [[Soela-groep|Soela-eilanden]] (oostelijk van Sulawesi).
* ''A. m. convergens'': de [[Kleine Soenda-eilanden]] (behalve [[Soemba]]).
* ''A. m. convergens'': de [[Kleine Soenda-eilanden]] (behalve [[Sumba (eiland)|Sumba]]).
* ''A. m. rubrigena'': Soemba (zuidwestelijke Kleine Soenda-eilanden).
* ''A. m. rubrigena'': Soemba (zuidwestelijke Kleine Soenda-eilanden).
Hij komt voor in een groot aantal laaglandbiotopen (onder de 900&nbsp;m boven de zeespiegel) zoals halfopen bosland met ondergroei en struikgewas en mangrovebossen aan de kust, kokosplantages en tuinen<ref>{{en}}{{aut|King}} ''et al'', 1983. A field guide to the birds of South-East Asia. Collins, London. ISBN 0 00 219206 3.</ref> in [[Zuidoost-Azië]] van [[Myanmar|Birma]] tot de [[Kleine Soenda-eilanden]] en het westen van de [[Filipijnen]].
Hij komt voor in een groot aantal laaglandbiotopen (onder de 900&nbsp;m boven de zeespiegel) zoals halfopen bosland met ondergroei en struikgewas en mangrovebossen aan de kust, kokosplantages en tuinen<ref>{{en}}{{aut|King}} ''et al'', 1983. A field guide to the birds of South-East Asia. Collins, London. {{ISBN|0 00 219206 3}}.</ref> in [[Zuidoost-Azië]] van [[Myanmar|Birma]] tot de [[Kleine Soenda-eilanden]] en het westen van de [[Filipijnen]].


==Status==
==Status==
De bruinkeelhoningzuiger heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om die redenen staat deze honingzuiger als niet bedreigd op de [[rode lijst van de IUCN]].<ref name="IUCN"/>
De bruinkeelhoningzuiger heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om die redenen staat deze honingzuiger als niet bedreigd op de [[Rode Lijst van de IUCN]].<ref name="IUCN" />
<br/>
<br />

<gallery>
<gallery>
Bestand:Brown-throated Sunbird male.jpg|Mannetje
Bestand:Brown-throated Sunbird male.jpg|Mannetje
Regel 57: Regel 58:
{{Appendix}}
{{Appendix}}


[[Categorie:Honingzuiger]]
[[Categorie:Honingzuigers]]
[[Categorie:IUCN-status niet bedreigd]]
[[Categorie:IUCN-status niet bedreigd]]
[[Categorie:Dier uit het Oriëntaals gebied]]
[[Categorie:Dier uit het Oriëntaals gebied]]

Huidige versie van 14 sep 2024 om 00:20

Bruinkeelhoningzuiger
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Bruinkeelhoningzuiger (Anthreptes malacensis)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Superfamilie:Passeroidea
Familie:Nectariniidae (Honingzuigers)
Geslacht:Anthreptes
Soort
Anthreptes malacensis
(Scopoli, 1786)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Bruinkeelhoningzuiger op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De bruinkeelhoningzuiger (Anthreptes malacensis) is een soort honingzuiger.

De bruinkeelhoningzuiger is een relatief grote honingzuiger, met een forse snavel. Hij is 14 centimeter lang en weegt 7,4 tot 13,5 gram. Net als bij de meeste honingzuigers is het mannetje kleurrijker dan het vrouwtje. Het mannetje is iriserend groen en paars van boven, kastanjebruin op de vleugeldekveren en de schouderveren. De keel is lichtbruin en de buik is voornamelijk geel. Het vrouwtje is olijfgroen boven en geel van onder.

Zoals andere honingzuigers voeden ze zich hoofdzakelijk op nectar, hoewel ze ook op insecten foerageren, vooral als ze jongen hebben. Ze hebben een snelle, directe vlucht en zij kunnen net als een kolibrie in de lucht op één plek blijven fladderen om nectar uit een bloem te halen; meestal strijken ze onder aan de bloem neer om bij de nectar de komen.

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

De soort telt 16 ondersoorten:

Hij komt voor in een groot aantal laaglandbiotopen (onder de 900 m boven de zeespiegel) zoals halfopen bosland met ondergroei en struikgewas en mangrovebossen aan de kust, kokosplantages en tuinen[2] in Zuidoost-Azië van Birma tot de Kleine Soenda-eilanden en het westen van de Filipijnen.

De bruinkeelhoningzuiger heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om die redenen staat deze honingzuiger als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]