Naar inhoud springen

Bruinkeelhoningzuiger: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MagalhaesBot (overleg | bijdragen)
update rl-id, replaced: rl-id = 148971 → rl-id = 106008234
MrBlueBot (overleg | bijdragen)
Regel 37: Regel 37:


[[Categorie:Honingzuiger]]
[[Categorie:Honingzuiger]]
[[Categorie:IUCN-status Veilig]]
[[Categorie:IUCN-status niet bedreigd]]
[[Categorie:Dier uit het Oriëntaals gebied]]
[[Categorie:Dier uit het Oriëntaals gebied]]
[[Categorie:Dier uit Wallacea]]
[[Categorie:Dier uit Wallacea]]

Versie van 28 dec 2011 00:42

Bruinkeelhoningzuiger
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2009)
bruinkeelhoningzuiger (Anthreptes malacensis)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Superfamilie:Passeroidea
Familie:Nectariniidae (Honingzuigers)
Geslacht:Anthreptes
Soort
Anthreptes malacensis
(Scopoli, 1786)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Bruinkeelhoningzuiger op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De bruinkeelhoningzuiger (Anthreptes malacensis) is een soort honingzuiger. Zoals andere honingzuigers voeden ze zich hoofdzakelijk op nectar, hoewel ze ook op insecten foerageren, vooral als ze jongen hebben. Ze hebben een snelle, directe vlucht en zij kunnen net als een kolibrie in de lucht op één plek blijven fladderen om nectar uit een bloem te halen; meestal strijken ze onder aan de bloem neer om bij de nectar de komen.

Beschrijving

De bruinkeelhoningzuiger is een relatief grote honingzuiger, met een forse snavel. Hij is 14 centimeter lang en weegt 7,4 tot 13,5 gram. Net als bij de meeste honingzuigers is het mannetje kleurrijker dan het vrouwtje. Het mannetje is iriserend groen en paars van boven, kastanjebruin op de vleugeldekveren en de schouderveren. De keel is lichtbruin en de buik is voornamelijk geel. Het vrouwtje is olijfgroen boven en geel van onder.

Verspreiding

Hij komt voor in een groot aantal laaglandbiotopen (onder de 900 m boven de zeespiegel) zoals halfopen bosland met ondergroei en struigewas en mangrovebossen aan de kust, kokosplantages en tuinen[2] in Zuidoost-Azië van Birma tot de Kleine Soenda-eilanden en het westen van de Filipijnen.