Kakapo
Sjabloon:Taxobox begin Sjabloon:Taxobox image Sjabloon:Taxobox begin placement Sjabloon:Taxobox regnum entry Sjabloon:Taxobox divisio entry Sjabloon:Taxobox classis entry Sjabloon:Taxobox ordo entry Sjabloon:Taxobox familia entry Sjabloon:Taxobox genus entry Sjabloon:Taxobox end placement Sjabloon:Taxobox section binomial Sjabloon:Taxobox end De kakapo (Strigops habroptilus) is een papegaai die endemisch is in Nieuw-Zeeland. Hij heeft een nachtelijke leefwijze, eet planten en kan niet vliegen. De soort is sterk met uitsterven bedreigd. Mogelijk is het de vogel die de hoogste leeftijd kan bereiken van alle vogels.
De kakapo wordt 50 tot 63 centimeter lang en tot 3,5 kilogram zwaar. Beide geslachten hebben een gelijk verenkleed. De kakapo kwam oorspronkelijk voor in loofbossen in berggebieden in Nieuw-Zeeland.
Leefwijze
Er zijn slechts tegen de 90 levende exemplaren van de kakapo over (het precieze aantal voor 2005 is 87 exemplaren), de laatste jaren neemt het aantal langzaam toe.
De dreiging van uitsterven van de kakapo is het gevolg van de introductie (door de mens) van predatoren op de voorheen predatorloze eilanden van Nieuw-Zeeland. In een biotoop zonder natuurlijke vijanden verloor de kakapo het vermogen tot vliegen en ontwikkelde een ingewikkelde voortplantingswijze waardoor overpopulatie werd voorkomen. Met de kolonisatie van Nieuw-Zeeland door de mens kwamen ook dieren als katten, honden, hermelijnen en ratten mee. Deze zorgden er voor dat de kakapo vrijwel uitstierf.
Bescherming
In 1894 werd een reddingspoging gedaan onder leiding van Richard Henry. Enkele honderden kakapo's werden overgebracht naar het eiland Resolution Island, maar helaas voor de vogels doken daar zes jaar later hermelijnen op. Er werd verder niets gedaan om de vogels te beschermen.
Men ging er al van uit dat de kakapo was uitgestorven toen er in 1974 nog een populatie in Fiordland, in het zuidwesten van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland, werd ontdekt. In 1977 werd ontdekt dat deze populatie uit 18 exemplaren van uitsluitend het mannelijk geslacht bestond. In datzelfde jaar werd echter nog een populatie van ongeveer 200 exemplaren ontdekt op Stewarteiland. In 1980 bleek dat in deze populatie ook vrouwtjes aanwezig waren. In de jaren 1981 en 1982 werd de populatie in zijn geheel verhuisd naar vijf eilanden zonder predators, om de soort te behoeden tegen uitsterven. Van de populatie in Fiordland waren in 1987 nog minstens drie mannetjes in leven, maar daarna zijn de vogels daar niet meer waargenomen.
De vogels op de vijf, later vier eilanden (op een van de eilanden bleken de kakapo's zich niet voort te planten en de dieren werden verplaatst) worden intensief beschermd en gevolgd. Zo zeer dat elk dier zijn eigen naam heeft. Op Codfisheiland zijn de enige vaste bewoners de onderzoekers van de dierenbescherming die specifiek deze vogels volgen.
Externe links en bronnen
- http://www.kakapo.net/en/
- http://www.kakaporecovery.org.nz/
- http://www.kcc.org.nz/birds/kakapo/names.asp (lijst met de namen van alle kakapo's)
