Overleg:Chris Meijer (militair)

Het is onbegrijpelijk dat Chr.Meijer in de jaren na de oorlog niet is gerehabiliteerd. Kennelijk hebben de ministers generaal Harberts die de hand in de executie had, niet willen desavoueren. Ten onrechte, deze van militairisme overlopende zot moest niet voor niets na een TV uitzending over zijn optreden uitwijken naar Engeland. Desertfax 4 mei 2010 20:27 (CEST)

Het is alleen onbegrijpelijk voor mensen die het dossier niet kennen en zich op de verkeerde 'bronnen' baseren. Meijer was een gecertificeerde deserteur, die niet alleen welbewust als beroepsmilitair (onder dienstplichtigen) het front gewoon verliet, maar tevens een deel van zijn mannen willens en wetens achterliet, 40 km westwaarts trok en daar doodleuk koffie ging zitten drinken terwijl zijn achtergebleven manschappen en kameraden wel gewoon hun plicht deden. Mensen zoals Desertfax beseffen niet dat als een leger zulke zaken tolereert iedereen bijkans van het front wegloopt. Meijer was 100% deserteur en volkomen terecht veroordeeld. Daar hoort geen rehabilitatie bij. Men kan hoogstens stellen dat achteraf te betreuren valt dat hij geëxecuteerd is. Rehabilitatie zou echter volkomen ongeloofwaardig zijn.

Grebbegoos 22 mei 2010 11:41 (CEST)

Geen sluitend bewijs desertie

In de voor destijds gegeven omstandigheden was een sluitend oordeel over het optreden van Meijer niet mogelijk ; Harberts zelf was totaal in paniek zodat een afgewogen oordeel van hem al sowieso niet verwacht kon worden. De militaire actie was overduidelijk bedoeld voor het stellen van een voorbeeld, dat maakt de veroordeling ertoe evenzeer verdacht als de executie zelf en zo heeft de publieke opinie het blijkens de reacties ook terecht opgevat. Voor het niet doen weglopen van het front "door een heel leger" dient een andere moraal te gelden dan het zonder eenduidige procesuitkomst executeren van de eigen mensen. Er is voor de confrontatie Meijer - Harberts een analogon : tijdens de zgn. politieacties in Indonesie liet generaal Spoor infiltreren in eigen gelederen met het uitsluitend doel door uitlokking een disciplinair voorbeeld te stellen (de zaak Burck c.s.,de "Colombo Affaire"). De publieke opinie beperkte zich toen tot de Engelse autoriteiten die een dergelijk optreden niet getolereerd zouden hebben : de krijgsraad werd daarom ver weg, in Colombo gehouden. Wie krijgshistoricus is weet dat het in de Nederlandse krijgsgeschiedenis van oudsher wemelt van suspecte incidenten ; de zaak Meijer-1940 is en blijft er een van. Desertfax 7 okt 2010 11:36 (CEST)desertfax

19RI of 19de compagnie PAG?

Ik heb zojuist een correctie aangebracht in de eenheid waar Meijer in diende.

Deze stond beschreven in dit artikel als 19RI. Volgens mij een vergissing, omdat zowel Brongers in 1990, alswel de kaart C4 in 'Operatien van het Veldleger...' alswel de Stichting Greb http://www.grebbeberg.nl/ ervan spreken van dat Meijer behoorde tot de 1ste sectie 19de compagnie PAG.

NIET het 19RI dus. Zoals het nu staat klopt het volgens mij beter, al denk ik wel dat elk regiment een compagnie PAG bij zich had met hetzelfde nummer als het regimentsnummer. Kleinigheid.

Jobbe