Naar inhoud springen

Just Like Heaven (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Just Like Heaven (film) voor het laatst bewerkt door Wikiwernerbot (overleg | bijdragen) op 3 sep 2023 21:47. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Just Like Heaven
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Regie Mark Waters
Producent Walter F. Parkes
Laurie MacDonald
Scenario Peter Tolan
Leslie Dixon
Gebaseerd op If Only It Were True
van Marc Levy
Hoofdrollen Reese Witherspoon
Mark Ruffalo
Muziek Rolfe Kent
Montage Bruce Green
Cinematografie Daryn Okada
Distributie DreamWorks Pictures
Première Vlag van Verenigde Staten 16 september 2005
Vlag van België 7 december 2005
Vlag van Nederland 8 december 2005
Genre Romantische komedie
Speelduur 95 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget 58 miljoen US$
Opbrengst 102,8 miljoen US$
Officiële website
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Just Like Heaven is een Amerikaanse romantische komedie uit 2005 van Mark Waters met Reese Witherspoon, Mark Ruffalo en Jon Heder; gebaseerd op het boek Et si c'etait vrai van Marc Levy. De film werd behoorlijk ontvangen met een beoordeling van 56%[1] en een bioscoopopbrengst van ruim 76 miljoen euro, waarmee de productiekost bijna dubbel werd terugverdiend.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Elizabeth Masterson werkt als dokter in een groot ziekenhuis diensten van 26 uur tot ze, net vast benoemd, na een auto-ongeval in een diepe coma valt.

Drie maanden later verhuist David Abbott, een na de dood van zijn vrouw vereenzaamde landschapsarchitect, naar haar appartement. Elizabeth duikt op en maakt hem duidelijk dat zij, en niet hij, de huurder is. David is aanvankelijk verbaasd, onder meer omdat alleen hij Elizabeth kan waarnemen. Ze zien elkaar, maar in het gezelschap van andere mensen lijkt het of David hallucineert en tegen zichzelf praat. Later blijkt dat ook Elizabeths jonge nichtje en een para-astroloog haar kunnen waarnemen, hetzij niet zien.

Samen met David gaat Elizabeth op zoek naar haar vroegere leven. Langzaam maar zeker vallen de puzzelstukjes ineen en komt Elizabeth te weten wat er met haar gebeurd is, en waarom alleen David haar kan zien. Ze komt ook zichzelf tegen; kunstmatig in leven gehouden in het ziekenhuis waar ze ooit werkte. Omdat ze zelf tegen kunstmatige levensverlenging was wordt ze na een tijd afgekoppeld. Een poging om haar zus Abby te overtuigen hiervan af te zien mislukt omdat die Elizabeths laatste wens wil voldoen.

David en Elizabeths, intussen verliefd op elkaar, zijn ten einde raad en besluiten dan maar Elizabeths lichaam uit het ziekenhuis te stelen. David wordt echter tegengehouden door bewakingsagenten. De van machines afgekoppelde Elizabeths sterft bijna, maar ontwaakt dan plots uit haar coma. Ze herkent David echter niet.

Als Elizabeth een tijdje later opnieuw haar appartement betrekt ontdekt ze dat David de daktuin heeft aangelegd die ze altijd al wilde. Op het moment dat hij haar hand aanraakt bij het teruggeven van de sleutel van het appartement komen alle herinneringen terug en kussen ze.

De film behandelt op een lichtvoetige wijze de gevoelige thematiek van kunstmatige levensverlenging, bewust leven in comateuze toestand maar ook de zin en onzin van para-astrologie. Daarnaast wordt ook de vraag van euthanasie bij personen die een bepaalde tijd in comateuze toestand verblijven aan de orde gesteld.

[bewerken | brontekst bewerken]