Naar inhoud springen

Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 - 2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europees kampioenschap voetbal onder 17 – 2009
U-17-Fußball-Europameisterschaft 2009
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Duitsland Duitsland
Organisator UEFA
Editie 27e
Datum 6–18 mei 2009
Teams (van 1 confederatie)
Stadions 13 (in 13 gaststeden)
Winnaar Vlag van Duitsland Duitsland (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 15
Doelpunten 33  (2,2 per wedstrijd)
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Ereronde van het Duitse kampioensteam

Het Europees kampioenschap voetbal onder 17 van 2009 (kortweg: EK voetbal -17) was de 27ste editie van het Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 en was bedoeld voor spelers die op of na 1 januari 1992 geboren zijn. Ondanks de leeftijdgrens van 17 jaar mochten ook spelers van 18 jaar meespelen omdat de leeftijdsgrens alleen bij het begin van de kwalificatie voor het EK geldt. Het toernooi werd van 6 tot en met 18 mei 2009 gehouden in Duitsland.[1]

In Duitsland werd er niet alleen om het Europees kampioenschap gespeeld; de acht teams kunnen zich ook kwalificeren voor het wereldkampioenschap voetbal onder 17 van 2009 in Nigeria. De top 6 plaatste zich voor het WK.

Kwalificatieronde

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 - 2009 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Zie Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 - 2009/Selecties voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De eerste van twee kwalificatieronden werd tussen 15 september en 28 oktober 2008 afgewerkt. België speelde in groep 1 (MET) Noord-Ierland, Liechtenstein en Oostenrijk. Nederland speelde in groep 9 (MET) Italië, Cyprus en Letland. België werd tweede in de groep, Nederland eindigde als eerste en beide landen kwalificeerden zich daarmee voor de tweede kwalificatieronde.

Deelnemers (groep A = oranje, groep B = groen)

In de eliteronde, de tweede en laatste kwalificatieronde, werd België in groep 2 ingedeeld (MET) Kazachstan, Spanje en Tsjechië. De Rode Duivels wonnen eenmaal, speelden tweemaal gelijk en eindigden (MET) 5 punten tweede waarmee het zich niet kon kwalificeren. Nederland overtuigde in groep 3 (MET) Azerbeidzjan, Kroatië en Luxemburg als tegenstanders. Oranje behaalde drie overwinningen en scoorde acht maal. (MET) 9 punten kwalificeerden zij zich voor het hoofdtoernooi in Duitsland.

Gekwalificeerde landen

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Gekwalificeerd als Beste prestatie
Vlag van Duitsland Duitsland Gastland Vierde (20056)
Vlag van Spanje Spanje Eliteronde: Winnaar groep 1 Kampioen (2007 en 2008)
Vlag van Nederland Nederland Eliteronde: Winnaar groep 2 Tweede (2005)
Vlag van Italië Italië Eliteronde: Winnaar groep 3 Derde (2005)
Vlag van Frankrijk Frankrijk Eliteronde: Winnaar groep 4 Kampioen (2004)
Vlag van Zwitserland Zwitserland Eliteronde: Winnaar groep 5 Kampioen (2002)
Vlag van Engeland Engeland Eliteronde: Winnaar groep 6 Tweede (2007)
Vlag van Turkije Turkije Eliteronde: Winnaar groep 7 Kampioen (2005)

De loting vond plaats op 3 april 2009 in Leipzig.

 Gekwalificeerd voor de volgende ronde en WK–17 van 2009.
 Gekwalificeerd voor WK–17 van 2009.
Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 1 2 0 4 2 +2 5
2 Vlag van Italië Italië 3 1 1 1 3 4 –1 4
3 Vlag van Spanje Spanje 3 0 3 0 0 0 0 3
4 Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 0 2 1 2 3 –1 2
6 mei 2009
11:00 (MET)[2]
Spanje Vlag van Spanje 0–0 Vlag van Italië Italië Paul Greifzustadion, Dessau-Roßlau
Toeschouwers: 1.500
Scheidsrechter: Vladislav Bezborodov (RUS)
(Verslag)[dode link]
6 mei 2009
11:00 (MET)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1–1 Vlag van Zwitserland Zwitserland Stadion am Bad, Markranstädt
Toeschouwers: 2.200
Scheidsrechter: Tom Harald Hagen (NOR)
Situ Goal 76' (Verslag) Goal 59' Ben Khalifa

9 mei 2009
12:00 (MET)[2]
Spanje Vlag van Spanje 0–0 Vlag van Frankrijk Frankrijk Stadion der Freundschaft, Grimma
Toeschouwers: 2.550
Scheidsrechter: Gerhard Grobelnik (AUT)
Beretta Goal 31' (Verslag) Goal 29' (pen.) Nimely
Goal 65' Gonçalves
Goal 74' Kamber
9 mei 2009
14:00 (MET)
Italië Vlag van Italië 1–3 Vlag van Zwitserland Zwitserland Hafenstadion, Torgau
Scheidsrechter: Georgios Daloukas (GRE)
Dell'Agnello Goal 38'
Sini Goal 50' (pen.)
(Verslag)[dode link] Goal 18' Kebano

12 mei 2009
11:00 (MET)[2]
Zwitserland Vlag van Zwitserland 0–0 Vlag van Spanje Spanje Sport- und Freizeitzentrum, Sandersdorf
Scheidsrechter: Milorad Mažic (SRB)
(Verslag)[dode link]
12 mei 2009
11:00 (MET)
Italië Vlag van Italië 2–1 Vlag van Frankrijk Frankrijk Sport- und Freizeitzentrum, Taucha
Scheidsrechter: Pawel Gil (POL)
(Verslag)

Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Duitsland Duitsland 3 3 0 0 9 1 +8 9
2 Vlag van Nederland Nederland 3 1 1 1 3 4 –1 4
3 Vlag van Turkije Turkije 3 1 0 3 3 5 –2 3
4 Vlag van Engeland Engeland 3 0 1 2 1 6 –5 1
6 mei 2009
11:00 (MET)
Engeland Vlag van Engeland 1–1 Vlag van Nederland Nederland Stadion der Freundschaf, Gera
Toeschouwers: 4.600
Scheidsrechter: Georgios Daloukas (GRE)
Garbutt Goal 69' (Verslag) Goal 4' Özyakup
6 mei 2009
18:15 (MET)[2]
Duitsland Vlag van Duitsland 3–1 Vlag van Turkije Turkije Steigerwaldstadion, Erfurt
Toeschouwers: 5.107
Scheidsrechter: Milorad Mažic (SRB)
Scheidhauer Goal 11'
Buchtmann Goal 51'
Mustafi Goal 67'
(Verslag) Goal 10' Sari

9 mei 2009
14:00 (MET)
Turkije Vlag van Turkije 1–2 Vlag van Nederland Nederland Arena Meuselwitz, Meuselwitz
Scheidsrechter: Tom Harald Hagen (NOR)
Demir Goal 66' (Verslag)[dode link] Goal 40+1' Castaignos
Goal 56' Ligeon
9 mei 2009
14:00 (MET)[2]
Duitsland Vlag van Duitsland 4–0 Vlag van Engeland Engeland Ernst-Abbe-Sportfeld, Jena
Toeschouwers: 8.500
Scheidsrechter: Pawel Gil (POL)
Labus Goal 13'
Thy Goal 37'
Kevin Scheidhauer Goal 56'
Götze Goal 74'
(Verslag)[dode link]

12 mei 2009
17:45 (MET)[2]
Nederland Vlag van Nederland 0–2 Vlag van Duitsland Duitsland Ernst-Abbe-Sportfeld, Jena
Toeschouwers: 6.000
Scheidsrechter: Vladislav Bezborodov (RUS)
(Verslag) Goal 35' Thy
Goal 44' Janzer
12 mei 2009
17:45 (MET)
Turkije Vlag van Turkije 1–0 Vlag van Engeland Engeland Volkspark-Stadion, Gotha
Scheidsrechter: Gerhard Grobelnik (AUT)
Furkan Goal 74' (verslag)

Knock-outfase

[bewerken | brontekst bewerken]
  halve finale finale
             
15 mei – Dessau-Roßlau
 Vlag van Duitsland Duitsland 2  
 Vlag van Italië Italië 0   18 mei – Maagdenburg
     Vlag van Duitsland Duitsland 2
15 mei – Grimma    Vlag van Nederland Nederland 1
 Vlag van Zwitserland Zwitserland 1
 Vlag van Nederland Nederland 2  

15 mei 2009
11:00 (MET)[2]
Zwitserland Vlag van Zwitserland 1–2 Vlag van Nederland Nederland Stadion der Freundschaft, Grimma
Scheidsrechter: Tom Harald Hagen (NOR)
Kamber Goal 53' (Verslag)[dode link] Goal 17' Isoufi
Goal 40' Castaignos
15 mei 2009
17:45 (MET)[2]
Duitsland Vlag van Duitsland 2–0 Vlag van Italië Italië Paul Greifzustadion, Dessau-Roßlau
Scheidsrechter: Milorad Mažic (SRB)
Yabo Goal 70'
Basala-Mazana Goal 76'
(verslag)[dode link]

18 mei 2009
11:00 (MET)[2]
Duitsland Vlag van Duitsland 2–1 (n.v.) Vlag van Nederland Nederland Stadion Magdeburg, Maagdenburg
Scheidsrechter: Vladislav Bezborodov (RUS)
Thy Goal 34'
Trinks Goal 97'
(Verslag) Goal 7' Castaignos
[bewerken | brontekst bewerken]