Naar inhoud springen

Oustalets looftiran

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Phylloscartes oustaleti)
Oustalets looftiran
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2023)
Oustalets looftiran
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Onderorde:Suboscines (Schreeuwvogels)
Familie:Tyrannidae (Tirannen)
Geslacht:Phylloscartes (Looftirannen)
Soort
Phylloscartes oustaleti
(Sclater, 1887)
Oustalets looftiran
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Oustalets looftiran op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Oustalets looftiran (Phylloscartes oustaleti) is een zangvogel uit de familie tirannen (Tyrannidae).

Vondst en naamgeving

[bewerken | brontekst bewerken]

Het holotype werd verzameld in de staat Bahia door de Oostenrijkse zoöloog Johann Natterer. Op basis van het holotype beschreef de Britse ornitholoog Philip Lutley Sclater in 1887 voor het eerst deze soort. Hij noemde deze soort Leptogon oustaleti ter ere van de Franse zoöloog Émile Oustalet.

Oustalets looftiran is 13 centimeter groot. Het is een middelgrote vogel met een lange staart. De vogel heeft een tweekleurig verenkleed: de bovenzijde is groenachtig en de onderzijde is crèmekleurig. Verder wordt deze vogel gekenmerkt door een gele oogring.

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze vogel is endemisch in Brazilië en komt daar enkel voor in de staten Santa Catarina, Paraná, São Paulo, Rio de Janeiro, Espírito Santo, Minas Gerais en Bahia.

De natuurlijke leefgebieden zijn subtropische of tropische vochtige laagland bossen op een hoogte tussen de 500 en 900 m boven zeeniveau. Deze leefgebieden liggen in het bioom Atlantisch Woud.

Oustalets looftiran voedt zich met insecten (vooral vliegen).

De soort wordt bedreigd door habitatverlies. Door ontbossing en versnippering van het leefgebied nemen de populaties in aantal af. Omdat de snelheid van afname nog redelijk beperkt is staat de Oustalets looftiran toch als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]