ventalh
Occitan
Etimologia
- De ventar.
Prononciacion
/benˈtal/, provençau /vẽⁿˈtaw/
Sillabas
ven|talh
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| ventalh | ventalhs |
| [benˈtal] | [benˈtals] |
ventalh masculin
- Instrument miègcircular, compausat de lamellas leugièra d’evòri, de nacre, de fusta, etc., que se replega las unas sus las autras, e que la partida superiora es cobèrta per exemple de papièr, de tafatàs, de plumas, e qu'òm brandís per se ventar.
- (Per analogia) Ensemble d'èsser o de causas presentada en miègcercle coma un ventalh.
- (Per extension) Seria o ensemble de causas apartenent a una meteissa classa.
Variantas dialectalas
- ventau (provençau)
Derivats
Sinonims
Seriá o ensemble de causas apartenent a una meteissa classa.
Parents
Traduccions
|
|
