Partamaspates: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m lit. |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Władca infobox}} |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|dewiza = |
|dewiza = |
||
|1. tytuł = [[Władcy Partów|król Partów]] |
|1. tytuł = [[Władcy Partów|król Partów]] |
||
|1. sukcesja = |
|||
|1. od = [[117]] |
|1. od = [[117]] |
||
|1. do = [[117]] |
|1. do = [[117]] |
||
Linia 29: | Linia 30: | ||
|1. związek do = |
|1. związek do = |
||
|1. dzieci = |
|1. dzieci = |
||
|moneta = |
|||
|opis monety = |
|||
|odznaczenia = |
|odznaczenia = |
||
|commons = Category:Parthamaspates |
|commons = Category:Parthamaspates |
Aktualna wersja na dzień 14:45, 20 gru 2023
król Partów | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Ojciec |
Osroes I |
Partamaspates – władca Partów ukoronowany na króla w 117 n.e. przez cesarza Trajana. W tym samym roku został wygnany przez swego ojca Osroesa I. Następnie został współwładcą Osroene.
Partamaspates był synem króla Partów Osroesa I, który po zdobyciu w 116 n.e. Ktezyfonu wycofał się na wschód by przygotować kontrofensywę. Działania wojsk partyjskich rozpoczęły się w listopadzie 116 n.e. atakiem na Mezopotamię od północy pod wodzą Mitrydatesa, brata Osroesa i Sanatrukesa, syna Mitrydatesa. Jednym z dowódców był też Partamaspates. Uderzenie powiodło się, pokonano w grudniu legata Mezopotamii Appiusza Maksymusa Santrę. Na tronie w Armenii udało się osadzić Mitrydatesa.
W tm czasie Rzymianie musieli zmagać się z powstaniami Żydów na nowopodbitych terenach państwa Partów oraz w samym Imperium Rzymskim. Luzjusz Kwietus, nowy legat Mezopotamii w miejsce Santry, podjął działania przeciw powstańcom, których pokonał w Edessie, a następnie zimą 117 n.e. zaatakował w Armenii siły Sanatrukesa, który zginął w bitwie. Rzymianom udało się pozyskać Partamaspatesa, który przeszedł z częścią wojsk na ich stronę[1].
Wobec trudności w utrzymaniu partyjskich zdobyczy, Trajan zdecydował się ukoronować wiosną 117 n.e. Partamaspatesa na króla Partów zależnego od Rzymu. Jednakże po wycofaniu się Trajana do Syrii i jego śmierci, Partamaspates szybko został usunięty z tronu jeszcze tego samego roku. Następca Trajana, cesarz Hadrian zaakceptował powrót Osroesa na tron partyjski, Partamaspates zaś otrzymał władzę nad Osroene[2]. W Osroene rządził wspólnie z Yalurem do 122 n.e., a potem samodzielnie do 123 n.e.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dubicki 2013 ↓, s. 166–167.
- ↑ Cary i Scullard 1992 ↓, s. 230.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Max Cary, Howard Hayes Scullard: Dzieje Rzymu: Od najdawniejszych czasów do Konstantyna. Tłumaczenie Jerzy Schwakopf. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992. ISBN 83-06-01859-1.
- Andrzej Dubicki: Wojny dackie. 101–106 n.e. Zabrze–Tarnowskie Góry: Wydawnictwo inforteditions, 2013, s. 166–167, seria: Bitwy / Taktyka. ISBN 978-83-64023-09-5.