Glinnik (powiat tomaszowski): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m lit. |
popr. |
||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Inne znaczenia|2=[[Glinnik|inne znaczenia nazwy Glinnik]]}} |
|||
{{Polska miejscowość infobox |
{{Polska miejscowość infobox |
||
|nazwa = Glinnik |
|nazwa = Glinnik |
||
Linia 4: | Linia 5: | ||
|zdjęcie = Pętla autobusowa w Glinniku.jpg |
|zdjęcie = Pętla autobusowa w Glinniku.jpg |
||
|opis zdjęcia = Kapliczka z pomnikiem Matki Bożej wzdłuż skrzyżowania, a obok krzyż oraz z tyłu przystanek autobusowy (pętla autobusowa) |
|opis zdjęcia = Kapliczka z pomnikiem Matki Bożej wzdłuż skrzyżowania, a obok krzyż oraz z tyłu przystanek autobusowy (pętla autobusowa) |
||
| |
|alt zdjęcia = |
||
|województwo = łódzkie |
|województwo = łódzkie |
||
|powiat = [[Powiat tomaszowski (województwo łódzkie)|tomaszowski]] |
|powiat = [[Powiat tomaszowski (województwo łódzkie)|tomaszowski]] |
||
|gmina = [[Lubochnia (gmina)|Lubochnia]] |
|gmina = [[Lubochnia (gmina)|Lubochnia]] |
||
|sołectwo = |
|sołectwo = |
||
|miejscowość podstawowa = |
|miejscowość podstawowa = |
||
|wysokość = |
|wysokość = |
||
|liczba ludności = 540 |
|liczba ludności = 540<ref name ="pwl" >{{Polska w liczbach|id=wies_Glinnik_lubochnia_lodzkie|nazwa=Wieś Glinnik w liczbach|data dostępu=07-01-2020}}</ref> |
||
|rok = 2011 |
|rok = 2011 |
||
|strefa numeracyjna = 44 |
|strefa numeracyjna = 44 |
||
|kod pocztowy = 97-217 |
|kod pocztowy = 97-217<ref>{{Poczta Polska|2022-10|s=301}}</ref> |
||
|tablice rejestracyjne = ETM |
|tablice rejestracyjne = ETM |
||
|SIMC = 0544496 |
|SIMC = 0544496 |
||
|kod mapy = Lubochnia (gmina) |
|kod mapy = Lubochnia (gmina) |
||
|współrzędne = 51° |
|współrzędne = 51°34'03"N 20°06'47"E<ref name="prng">{{PRNG Miejscowości|33137|data=2023-11-05}}</ref> |
||
|commons = Category:Glinnik |
|commons = Category:Glinnik, powiat tomaszowski |
||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Glinnik''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[Województwo łódzkie|województwie łódzkim]], w [[Powiat tomaszowski (województwo łódzkie)|powiecie tomaszowskim]], w [[Lubochnia (gmina)|gminie Lubochnia]]. Około 9 km od [[Tomaszów Mazowiecki|Tomaszowa Mazowieckiego]] |
'''Glinnik''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]], położona w [[Województwo łódzkie|województwie łódzkim]], w [[Powiat tomaszowski (województwo łódzkie)|powiecie tomaszowskim]], w [[Lubochnia (gmina)|gminie Lubochnia]]. Około 9 km od [[Tomaszów Mazowiecki|Tomaszowa Mazowieckiego]]. |
||
Z Glinnikiem sąsiadują następujące miejscowości: [[Dąbrowa (gmina Lubochnia)|Dąbrowa]], [[Konewka ( |
Z Glinnikiem sąsiadują następujące miejscowości: [[Dąbrowa (gmina Lubochnia)|Dąbrowa]], [[Konewka (osada)|Konewka]], [[Nowy Glinnik]], [[Spała]]. |
||
We wsi znajduje się [[szkoła podstawowa]], [[ |
We wsi znajduje się [[szkoła podstawowa]], [[Ochotnicza straż pożarna w Polsce|Ochotnicza Straż Pożarna]] (remiza), [[tartak]], [[świetlica]] [[Wieś|wiejska]], [[przychodnia lekarska]] i sklep spożywczy. |
||
Przez miejscowość przebiega [[linia kolejowa nr 53]] [[Tomaszów Mazowiecki]]-[[Spała]] oraz na południe od wsi prowadzi tam szlak partyzancki {{szlak|czerwony}}. |
Przez miejscowość przebiega [[linia kolejowa nr 53]] [[Tomaszów Mazowiecki]]-[[Spała]] oraz na południe od wsi prowadzi tam szlak partyzancki {{szlak|czerwony}}. |
||
Linia 38: | Linia 39: | ||
Wieś królewska w tenucie inowłodzkiej w powiecie brzezińskim [[Województwo łęczyckie|województwa łęczyckiego]] w końcu XVI wieku<ref>Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65</ref>. |
Wieś królewska w tenucie inowłodzkiej w powiecie brzezińskim [[Województwo łęczyckie|województwa łęczyckiego]] w końcu XVI wieku<ref>Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65</ref>. |
||
[[ |
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady [[Glinnik (gromada)|Glinnik]], po jej zniesieniu w gromadzie [[Lubochnia (gromada)|Lubochnia]]. [[podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[Województwo piotrkowskie|województwa piotrkowskiego]]. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
W |
W 1827 roku we wsi było 9 domów i 71 mieszkańców, a w roku 1880 12 domów i 151 mieszkańców. W tym czasie był tu folwark z [[Gorzelnia|gorzelnią]] i 395 [[Morga|mórg]] [[Chłopi|włościańskich]]. |
||
Pod koniec |
Pod koniec XIX w. wieś należała do parafii w [[Rzeczyca (powiat tomaszowski)|Rzeczycy]], natomiast od 1985 roku wieś należy do parafii [[Spała|Spały]]. |
||
Obok miejscowości w |
Obok miejscowości w 1925 roku zbudowano tam [[Lotnisko Tomaszów Mazowiecki|lotnisko wojskowe]]. |
||
== |
== Zobacz też == |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Zobacz == |
|||
* [[Glinnik]] |
* [[Glinnik]] |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Gmina Lubochnia}} |
{{Gmina Lubochnia}} |
Aktualna wersja na dzień 09:22, 16 lip 2024
wieś | |
Kapliczka z pomnikiem Matki Bożej wzdłuż skrzyżowania, a obok krzyż oraz z tyłu przystanek autobusowy (pętla autobusowa) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
540[2] |
Strefa numeracyjna |
44 |
Kod pocztowy |
97-217[3] |
Tablice rejestracyjne |
ETM |
SIMC |
0544496 |
Położenie na mapie gminy Lubochnia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego | |
51°34′03″N 20°06′47″E/51,567500 20,113056[1] |
Glinnik – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Lubochnia. Około 9 km od Tomaszowa Mazowieckiego.
Z Glinnikiem sąsiadują następujące miejscowości: Dąbrowa, Konewka, Nowy Glinnik, Spała.
We wsi znajduje się szkoła podstawowa, Ochotnicza Straż Pożarna (remiza), tartak, świetlica wiejska, przychodnia lekarska i sklep spożywczy.
Przez miejscowość przebiega linia kolejowa nr 53 Tomaszów Mazowiecki-Spała oraz na południe od wsi prowadzi tam szlak partyzancki .
Na wschodnim krańcu graniczy ze Spalskim Parkiem Krajobrazowym i Puszczą Pilicką.
Niecałe kilometr od Glinnika znajdowały się dwa schrony bojowe. Jeden został wysadzony i jest w znacznym stopniu zniszczony, zachowały się dwa otwory strzelnicze. Drugi położony w dawnej żwirowni, a obecnie wysypisku śmieci został wykopany i przesunięty, stoi poniżej naturalnego ukształtowania terenu. Bunkier ma trzy otwory strzelnicze.
Miejscowość ma połączenie autobusowe, w którym włączona jest do sieci MZK Tomaszów Mazowiecki (linia nr 35) i prywatne busy.
Wieś królewska w tenucie inowłodzkiej w powiecie brzezińskim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku[4].
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Glinnik, po jej zniesieniu w gromadzie Lubochnia. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1827 roku we wsi było 9 domów i 71 mieszkańców, a w roku 1880 12 domów i 151 mieszkańców. W tym czasie był tu folwark z gorzelnią i 395 mórg włościańskich.
Pod koniec XIX w. wieś należała do parafii w Rzeczycy, natomiast od 1985 roku wieś należy do parafii Spały.
Obok miejscowości w 1925 roku zbudowano tam lotnisko wojskowe.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33137
- ↑ Wieś Glinnik w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-07] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 301 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, Tom II (str. 581), Warszawa, 1881
- Małgorzata i Juliusz Szymańscy, Kwatery główne Hitlera oraz niemieckie stanowiska dowodzenia w Polsce, ŁKE "Labirynt"96", Łódź, 2002. ISBN 83-906436-9-3 (str. 121)