Przejdź do zawartości

Supraśl: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Qqerim (dyskusja | edycje)
m Części miasta: drobne redakcyjne
Czyz1 (dyskusja | edycje)
dr. tech., sformatyzowanie przypisu, int.
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 11 użytkowników)
Linia 18: Linia 18:
|powierzchnia = 6
|powierzchnia = 6
|wysokość =
|wysokość =
|rok = 31.12.2017
|rok = 31.12.2023
|liczba ludności = 4366
|liczba ludności = 4621<ref name="Populacja2018">{{Polska w liczbach|id=Suprasl|nazwa=Supraśl w liczbach|data dostępu=11 stycznia 2016}}</ref><ref>[http://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/ludnosc/ludnosc/powierzchnia-i-ludnosc-w-przekroju-terytorialnym-w-2018-roku,7,15.html Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018 r.]</ref>
|gęstość zaludnienia = 812,1
|gęstość zaludnienia = 767.3
|strefa numeracyjna = (+48) 85
|strefa numeracyjna = (+48) 85
|kod pocztowy = 16-030
|kod pocztowy = 16-030
|tablice rejestracyjne = BIA
|tablice rejestracyjne = BIA
|plan miasta =
|kod mapy = Supraśl (gmina)
|kod mapy = Supraśl (gmina)
|współrzędne = 53°12′40″N 23°20′15″E
|współrzędne = 53°12′40″N 23°20′15″E
Linia 39: Linia 40:
'''Supraśl''' – [[miasto]] w [[Polska|Polsce]] położone w [[województwo podlaskie|województwie podlaskim]], w [[powiat białostocki|powiecie białostockim]], siedziba [[Supraśl (gmina)|gminy miejsko-wiejskiej Supraśl]]. Położone jest nad rzeką [[Supraśl (rzeka)|Supraślą]], na [[Wysoczyzna Białostocka|Wysoczyźnie Białostockiej]], jest otoczone [[Puszcza Knyszyńska|Puszczą Knyszyńską]]. Leży na obszarze dawnej [[ekonomia (dobra królewskie)|ekonomii]] [[Grodno|grodzieńskiej]]<ref>Iwona Borowik, Krzysztof Sztalt: ''Współczesna socjologia miasta. Wielość oglądów i kierunków badawczych dyscypliny''. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007, s. 73. {{ISBN|978-83-229-2874-5}}.</ref>. Zaliczane do [[aglomeracja białostocka|aglomeracji białostockiej]].
'''Supraśl''' – [[miasto]] w [[Polska|Polsce]] położone w [[województwo podlaskie|województwie podlaskim]], w [[powiat białostocki|powiecie białostockim]], siedziba [[Supraśl (gmina)|gminy miejsko-wiejskiej Supraśl]]. Położone jest nad rzeką [[Supraśl (rzeka)|Supraślą]], na [[Wysoczyzna Białostocka|Wysoczyźnie Białostockiej]], jest otoczone [[Puszcza Knyszyńska|Puszczą Knyszyńską]]. Leży na obszarze dawnej [[ekonomia (dobra królewskie)|ekonomii]] [[Grodno|grodzieńskiej]]<ref>Iwona Borowik, Krzysztof Sztalt: ''Współczesna socjologia miasta. Wielość oglądów i kierunków badawczych dyscypliny''. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007, s. 73. {{ISBN|978-83-229-2874-5}}.</ref>. Zaliczane do [[aglomeracja białostocka|aglomeracji białostockiej]].


Według danych z 31 grudnia 2023 Supraśl liczył 4366 mieszkańców<ref name="Populacja2018" /><ref>{{Cytuj |tytuł = Supraśl (podlaskie) » mapy, nieruchomości, GUS, noclegi, szkoły, atrakcje, regon, kody pocztowe, wypadki drogowe, wynagrodzenie, bezrobocie, zarobki, edukacja, tabele, demografia |data dostępu = 2024-09-12 |opublikowany = Polska w liczbach |url = https://www.polskawliczbach.pl/Suprasl |język = pl}}</ref>.
Według danych z 1 stycznia 2018 Supraśl liczył 4621 mieszkańców<ref name="Populacja2018" />.
W Supraślu znajduje się siedziba [[Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej|Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej]].
W Supraślu znajduje się siedziba [[Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej|Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej]].


Linia 102: Linia 103:
Według [[Pierwszy Powszechny Spis Ludności|Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku]] miasto zamieszkiwało 2.322 osoby, wśród których 1334 było wyznania rzymskokatolickiego, 364 prawosławnego, 234 ewangelickiego a 390 [[Judaizm|mojżeszowego]]. Jednocześnie 1.660 mieszkańców zadeklarowało [[Polacy|polską]] przynależność narodową, 145 białoruską, 149 niemiecką, 356 żydowską, 10 litewską, 1 estońską i 1 słowacką. Było tu 267 budynków mieszkalnych<ref name=":02">{{Cytuj |autor = |tytuł = Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. |data = 1924 |wolumin = T. 5, województwo białostockie |s = 10}}</ref>.
Według [[Pierwszy Powszechny Spis Ludności|Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku]] miasto zamieszkiwało 2.322 osoby, wśród których 1334 było wyznania rzymskokatolickiego, 364 prawosławnego, 234 ewangelickiego a 390 [[Judaizm|mojżeszowego]]. Jednocześnie 1.660 mieszkańców zadeklarowało [[Polacy|polską]] przynależność narodową, 145 białoruską, 149 niemiecką, 356 żydowską, 10 litewską, 1 estońską i 1 słowacką. Było tu 267 budynków mieszkalnych<ref name=":02">{{Cytuj |autor = |tytuł = Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. |data = 1924 |wolumin = T. 5, województwo białostockie |s = 10}}</ref>.


Według danych z 1 stycznia 2013 miasto miało 4673 mieszkańców<ref name="autonazwa1">{{cytuj stronę|url=http://stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/l_powierzchnia_i_ludnosc_przekroj_terytorialny_2013.pdf|tytuł=Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.|opublikowany=Główny Urząd Statystyczny|język=pl|data dostępu=2014-07-14}}</ref>.
Według danych z 31 grudnia 2023 miasto miało 4366 mieszkańców<ref name="autonazwa1">{{Cytuj |tytuł = Supraśl (podlaskie) » mapy, nieruchomości, GUS, noclegi, szkoły, atrakcje, regon, kody pocztowe, wypadki drogowe, wynagrodzenie, bezrobocie, zarobki, edukacja, tabele, demografia |data dostępu = 2024-09-12 |opublikowany = Polska w liczbach |url = https://www.polskawliczbach.pl/Suprasl |język = pl}}</ref>.


* Piramida wieku mieszkańców Supraśla w 2014 roku<ref name="Populacja2018" />.
* Piramida wieku mieszkańców Supraśla w 2014 roku<ref name="Populacja2018" />.
Linia 128: Linia 129:
| grafika1 = Suprasl wejscie do cerkwi 15.07.09 pl.jpg
| grafika1 = Suprasl wejscie do cerkwi 15.07.09 pl.jpg
| szerokość1 = {{#expr: (140 * 4400 / 4700) round 0}}
| szerokość1 = {{#expr: (140 * 4400 / 4700) round 0}}
| opis1 = Wiejce do cerkwi Zwiastowania NMP
| opis1 = Wiejśce do cerkwi Zwiastowania NMP


| grafika2 = Suprasl kosciol sw Trojcy 1.jpg
| grafika2 = Suprasl kosciol sw Trojcy 1.jpg
Linia 212: Linia 213:


Przy [[Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy i św. Jana Teologa w Supraślu|monasterze Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy]] umiejscowione jest [[Prawosławie|prawosławne]] centrum konferencyjne, ośrodek szkoleniowy i oświatowy - Akademia [[Akademia Supraska|Supraska]].
Przy [[Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy i św. Jana Teologa w Supraślu|monasterze Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy]] umiejscowione jest [[Prawosławie|prawosławne]] centrum konferencyjne, ośrodek szkoleniowy i oświatowy - Akademia [[Akademia Supraska|Supraska]].

Collegium [https://www.collegiumsuprasliense.pl/onas/ Suprasliense] chroni i popularyzuje dziedzictwo kulturowe Supraśla, Podlasia oraz Kresów Wschodnich, współuczestniczy w ochronie zabytków i miejsc pamięci narodowej, prowadzi działalność badawczą i wydawniczą.<ref>{{Cytuj |tytuł = STOWARZYSZENIE KULTURALNE "COLLEGIUM SUPRASLIENSE" {{!}} Rejestr.io |data dostępu = 2024-03-12 |opublikowany = rejestr.io |url = https://rejestr.io/krs/99763/stowarzyszenie-kulturalne-collegium-suprasliense}}</ref>


== Muzea ==
== Muzea ==
Linia 224: Linia 227:


== Miasta partnerskie ==
== Miasta partnerskie ==
* {{flaga|CHE}} [[Balsthal]] ([[Szwajcaria]]) – od 1998 roku,
* {{flaga|CHE}} [[Balsthal]] ([[Szwajcaria]]) – od 1998 roku
* {{flaga|DEU}} [[Großenkneten]] ([[Niemcy]]) – od 1999 roku,
* {{flaga|DEU}} [[Großenkneten]] ([[Niemcy]]) – od 1999 roku
* {{flaga|WAL}} [[Porthcawl]] ([[Walia]]) – od 2001 roku,
* {{flaga|WAL}} [[Porthcawl]] ([[Walia]]) – od 2001 roku
* {{flaga|POL}} [[Zgierz]] ([[Polska]]) – od 2001 roku,
* {{flaga|POL}} [[Zgierz]] ([[Polska]]) – od 2001 roku
* {{Flaga|LTU}} [[Druskieniki|Druskienniki]] ([[Litwa]]) – od 2004 roku.
* {{Flaga|LTU}} [[Druskieniki|Druskienniki]] ([[Litwa]]) – od 2004 roku
* {{Flaga|UKR}} [[Kamionka Bużańska]] ([[Ukraina]]) – od 2023 roku<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.suprasl.pl/index.php/wiecej-urzad-miejski/2876-kamionka-buzanska-na-ukrainie-nowa-gmina-partnerska |tytuł = Kamionka Bużańska na Ukrainie nową gminą partnerską |opublikowany = suprasl.pl |data = 2023-05-24 |data dostępu = 2024-10-29}}</ref>

== Ludzie związani z Supraślem‎ ‎ ==
{{Kategoria główna|‎‎Ludzie związani z Supraślem‎}}


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
Linia 234: Linia 241:


== Przypisy ==
== Przypisy ==
<references>
{{Przypisy}}
<ref name="Populacja2018">{{Polska w liczbach|id=Suprasl|nazwa=Supraśl w liczbach|data dostępu=11 stycznia 2016}}</ref>
</references>


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Aktualna wersja na dzień 15:10, 29 paź 2024

Supraśl
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Supraśl – dom ogrodnika, w oddali supraski monaster
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

białostocki

Gmina

Supraśl

Aglomeracja

białostocka

Burmistrz

Radosław Dobrowolski

Powierzchnia

6 km²

Populacja (31.12.2023)
• liczba ludności
• gęstość


4366
767.3 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 85

Kod pocztowy

16-030

Tablice rejestracyjne

BIA

Położenie na mapie gminy Supraśl
Mapa konturowa gminy Supraśl, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Supraśl”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Supraśl”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Supraśl”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Supraśl”
Ziemia53°12′40″N 23°20′15″E/53,211111 23,337500
TERC (TERYT)

2002094

SIMC

0923472

Urząd miejski
ul. Piłsudskiego 58
16-030 Supraśl
Strona internetowa

Supraślmiasto w Polsce położone w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Supraśl. Położone jest nad rzeką Supraślą, na Wysoczyźnie Białostockiej, jest otoczone Puszczą Knyszyńską. Leży na obszarze dawnej ekonomii grodzieńskiej[1]. Zaliczane do aglomeracji białostockiej.

Według danych z 31 grudnia 2023 Supraśl liczył 4366 mieszkańców[2][3]. W Supraślu znajduje się siedziba Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej.

Dzięki walorom ekologicznym miasta, czystości powietrza, brakowi ośrodków przemysłowych, mikroklimatowi oraz znajdującym się w pobliżu Supraśla bogatym złożom borowin, w 1999 Supraśl uzyskał status uzdrowiska[4].

Supraśl położony był w drugiej połowie XVI wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego Wielkiego Księstwa Litewskiego[5].

Powierzchnia

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 1 stycznia 2013 powierzchnia miasta wynosiła 6 km²[6].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1501 na uroczysku Suchy Hrud powstał, przeniesiony z Gródka, prawosławny monaster, którego założycielem i głównym fundatorem był wojewoda nowogródzki Aleksander Chodkiewicz, przy późniejszym wsparciu prawosławnego biskupa smoleńskiego Józefa Sołtana. Akta wydane przez królów Aleksandra Jagiellończyka w 1504 i Zygmunta Starego w 1509 potwierdziły prawa i przywileje obejmujące fundację wojewody Chodkiewicza.

Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy i św. Jana Teologa w Supraślu
Główna ulica miasta ok 1936 roku
Siedziba Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej przy ulicy Konarskiego 10
Pomnik upamiętniający zwycięstwo w 1920 roku nad bolszewikami

Najpierw powstała drewniana cerkiew św. Jana Ewangelisty, a potem refektarz i mnisze pustelnie. Fundatorzy chcąc podnieść znaczenie monasteru zwrócili się z prośbą o błogosławieństwo do samego patriarchy Konstantynopola. W 1505 patriarcha nadaje monasterowi tomos (uroczyste błogosławieństwo z zaleceniami duchowymi). W 1516 wyświęcono cerkiew Błogowieszczeńską. Później budynki monasteru wzbogaciły się o renesansową cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego, której integralną częścią były katakumby. XVI wiek to również okres formowania się wokół monasteru osady.

W XVI wieku monaster stał się ważnym ośrodkiem kulturalnym ziem ruskich. O jego znaczeniu świadczy fakt, iż w 1582 odwiedził go arcybiskup ochrydzki Gabriel, a w 1590 – patriarcha Jeremiasz II. Zakonnicy zgromadzili m.in. bogatą bibliotekę z cennymi drukami i rękopisami (np. Kodeks supraski z XI-XII w.).

W 1609 mnisi przystąpili do unii brzeskiej (1596), a klasztor w Supraślu stał się ważnym ośrodkiem kulturalnym i religijnym unitów. W 1695 uruchomiono przyklasztorną drukarnię, a w 1711 pierwszą we wschodniej Polsce papiernię. Tłoczono tu książki świeckie w języku łacińskim i polskim oraz książki religijne w języku cerkiewnosłowiańskim. Bazylianie zamalowali ruskie freski z XVI wieku i postawili wokół cerkwi nowe budynki.

W 1796 władze pruskie skonfiskowały większość dóbr klasztoru. W 1804 zlikwidowana została drukarnia. W 1807 Supraśl przestał być siedzibą biskupstwa unickiego, po pokoju w Tylży (1807) znalazł się pod zaborem rosyjskim.

Pod koniec XVIII w. w mieście wybudowano synagogę[7].

Mimo że w I połowie XIX w. Supraśl otrzymał prawa miejskie, to jednak w końcu tegoż stulecia utracił znaczenie na rzecz rozwijającego się Białegostoku.

W 1824 władze rosyjskie przekazały monaster supraski zakonnikom prawosławnym.

W 1834, po wprowadzeniu przez carskie władze ceł na towary sprowadzane z Królestwa Polskiego do Rosji, w Supraślu powstały pierwsze manufaktury sukiennicze, następnie warsztaty tkackie, produkujące głównie na rynek rosyjski.

W latach 60 XIX wieku społeczność żydowska z wydatną pomocą przedsiębiorcy Buchholtza, zbudowała synagogę w pobliżu ul. Zgierskiej (obecnej ul. 11 Listopada)[8].

W 1875 w sąsiedztwie monasteru zbudowano cerkiew św. Pantelejmona, w 1889 – św. Jana Teologa, a w 1901 – kaplicę św. Jerzego Zwycięzcy na cmentarzu w Podsupraślu. W 1910 nastąpiła renowacja szesnastowiecznych fresków (zamalowanych przez bazylianów).

W wyniku działań I wojny światowej w 1915, w obliczu zbliżającego się frontu i wojsk niemieckich, mnisi prawosławni uciekli (jak wielu prawosławnych z terenów ziem polskich) z Supraśla w głąb Rosji (tzw. bieżenstwo), zabierając ze sobą cudowną ikonę Matki Boskiej Supraskiej.

Lata 1918–1924 to dobra koniunktura dla zakładów Supraśla, która kończy się wraz z reformą monetarną w Polsce. W latach kryzysu 1929 -1933 zakłady przemysłowe miasta ograniczają produkcję do kilku miesięcy w roku. W lipcu 1933 roku dochodzi do strajku. Od kul policji ginie 2 robotników, a 5 zostaje rannych[9].

W okresie międzywojennym władze II Rzeczypospolitej przekazały opuszczony klasztor supraski Kościołowi rzymskokatolickiemu. W 1937 salezjanie zdjęli belki z krzyży na cerkwi św. Jana Teologa.

W połowie września 1939 r. miasto zostało zajęte przez wojska niemieckie, a następnie, po tygodniu, przez Armię Czerwoną. Sowieci skonfiskowali budynki klasztorne, urządzając w nich koszary. W tym czasie zniszczyli wyposażenie świątyni, a po wybuchu wojny w czerwcu 1941 r. spalili też Pałac Opatów[10]. W listopadzie 1942 suprascy Żydzi zostali wywiezieni do obozu przejściowego w Białymstoku, skąd trafili do obozu zagłady w Treblince[11]. Synagogę Niemcy zdewastowali wybuchami granatów, a następnie rozebrali, a z uzyskanego budulca obmurowali budynek żandarmerii[8]. 23 lipca 1944 r. wojska niemieckie wysadziły w powietrze budynek cerkwi oraz spaliły niemal wszystkie fabryki włókiennicze. 24 lipca 1944 r. Supraśl został zajęty przez pododdziały 283 dywizji strzeleckiej Armii Czerwonej.

W latach 1945–1946 staraniem inż. architekta Władysława Paszkowskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków odcięto wraz z tynkiem i zabezpieczono ocalałe fragmenty malowideł z wnętrza cerkwi. W 1970 roku zrekonstruowano bramę – dzwonnicę klasztoru.

W Polsce Ludowej na gruzach zniszczonych przez niemieckich okupantów zakładów włókienniczych zbudowano zakład meblarski. Uruchomiono również fabrykę kołder i koców. Otwarta zostaje szkoła-pomnik 1000-lecia. W tym czasie istniały w mieście dwie szkoły średnie: Technikum Mechanizacji Rolnictwa (w budynkach klasztoru bazylianów) i Liceum Sztuk Plastycznych (w pałacu Buchholtza). Rozpoczął działanie Dom Dziecka (w przedwojennym sanatorium przeciwgruźliczym). Zbudowano w 1971 roku dom wczasowy przy Alei Niepodległości. W tym też roku otwarto ośrodek wczasów niedzielnych i ośrodek sportów wodnych. Miejscowość stawała się miejscowością o charakterze turystycznym[12].

W latach 90. XX w. budynki klasztorne zostały przekazane Kościołowi Prawosławnemu. Na terenie monasteru, od 2004 r., mieści się siedziba Akademii Supraskiej.[13][14]

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa białostockiego.

Legenda

[edytuj | edytuj kod]
Rzeka Supraśl, w oddali widoczny monaster
Rzeka Supraśl w Supraślu
Plaża w Supraślu nad rzeką
Park

Legenda głosi, że mnisi z Gródka, po kilkudniowych modłach puścili z biegiem rzeki Supraśl drewniany krzyż z relikwiami, prosząc Bożą Opatrzność, aby zatrzymał się on w miejscu, które będzie najlepiej nadawało się na klasztor. Informację tę można znaleźć na tablicy pamiątkowej przy krzyżu przy ul. Stanisława Konarskiego. Od 2012 roku w dniach 8–9 sierpnia jest organizowana przez Bractwo Cerkiewne Św. Mikołaja i Parafię Prawosławną z Gródka pielgrzymka kajakowa rzeką Supraśl jako nawiązanie do legendy założenia Monasteru.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku miasto zamieszkiwało 2.322 osoby, wśród których 1334 było wyznania rzymskokatolickiego, 364 prawosławnego, 234 ewangelickiego a 390 mojżeszowego. Jednocześnie 1.660 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 145 białoruską, 149 niemiecką, 356 żydowską, 10 litewską, 1 estońską i 1 słowacką. Było tu 267 budynków mieszkalnych[15].

Według danych z 31 grudnia 2023 miasto miało 4366 mieszkańców[6].

  • Piramida wieku mieszkańców Supraśla w 2014 roku[2].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew Zwiastowania NMP w zespole klasztornym bazylianów, wybudowana 1516 roku
Brama wejściowa na kompleks klasztorno – parkowy
  • Prawosławny monaster męski Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy Maryi i św. Apostoła Jana Teologa
  • Rzymskokatolicki kościół parafialny Świętej Trójcy – neobarokowy, wybudowany w latach 1861–1865.
  • Kościół ewangelicko-augsburski – neogotycki, pochodzący z 1870. Obecnie pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła parafialnego pw. NMP Królowej Polski.
  • Zespół kaplicy cmentarnej pw. Wszystkich Świętych, składający się z murowanej wieży z pocz. XVIII w. oraz drewnianego korpusu z poł. XIX w., początkowo unicka, po 1839 prawosławna, współcześnie rzymskokatolicka.
  • Cmentarz ewangelicki (obecnie rzymskokatolicki) – na cmentarzu dwie wyróżniające się budowle: kaplica grobowa rodziny Buchholtzów, neogotycka, wybudowana w 1904 według projektu arch. Hugo Kudera, oraz kaplica grobowa rodziny Zachertów, wymurowana w 1885 według projektu architekta H. Zydoka.
  • Pałac Buchholtzów – obecnie siedziba Liceum Plastycznego im. Artura Grottgera w Supraślu. Secesyjny pałac, siedziba jednej z najsłynniejszych rodzin supraskich fabrykantów, zbudowany w latach 1892–1903. We wnętrzu zachowane polichromie, stolarka, sztukateria i żeliwna secesyjna klatka schodowa. Przy pałacu park przekomponowany na początku XX w. (jedyny przykład secesyjnego ogrodu w województwie podlaskim).
  • Dom Ludowy – obecnie sala kinowo-koncertowa. Drewniany modernistyczny budynek wzniesiony w 1934 według projektu architekta Jarosława Giryna.
  • Dom Ogrodnika (Stara Karczma, Stara Poczta) – obecnie dom mieszkalny, ul. Konarskiego 3. Drewniany dom, z naczółkowym dachem, zbudowany XVIII/XIX w.
  • Dwór Zacherta – klasycystyczny dworek z kolumnowym portykiem wybudowany w połowie XIX w. jako dom miejscowego fabrykanta. Zniszczony, zrekonstruowany w 1988. Obecnie mieści się w nim siedziba Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej.
  • Zespół fabryczny Jansena – ob. stołówka i internat Liceum Plastycznego. Wybudowany przed 1866 dom właściciela z zachowaną neoklasycystyczną polichromią. Obok manufaktura włókiennicza zbudowana w 1849. Także: Dom Jansena.
  • Kaplica św. Jerzego Zwycięzcy na cmentarzu prawosławnym w Podsupraślu – murowana, wybudowana w 1901.
  • Drewniane domy tkaczy (XIX w.), drewniany Domek Ogrodnika
Zabytki w Supraślu
Wiejśce do cerkwi Zwiastowania NMP
Dom Ludowy
Drewniane domy tkaczy – Domek Ogrodnika (XIX w.)

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Przemysł włókienniczy, odzieżowy, drzewny, ceramiczny (rzemiosło) oraz turystyka.

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Komunikacja samochodowa

Religia

[edytuj | edytuj kod]
Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Supraślu

Cmentarze

[edytuj | edytuj kod]
Wybrane obiekty sakralne w Supraślu
Kaplica Buchholtzów na cmentarzu ewangelickim w Supraślu
Kaplica grobowa rodziny Zachertów

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]
Rzeźba przed Liceum Plastycznym im. Artura Grottgera

Życie kulturalne

[edytuj | edytuj kod]
Pałac Opatów, obecnie Muzeum Ikon

Od 1996 cyklicznie organizowana jest impreza pt. „UROCZYSKO. Spotkania z naturą i sztuką”, w ramach której corocznie w Supraślu odbywają się Mistrzostwa Świata w Pieczeniu Kiszki i Babki Ziemniaczanej[16].

Od 2007 w Supraślu organizowany jest Europejski Młodzieżowy Festiwal Muzyczny „Gloria” z repertuarem operowo – operetkowym. Festiwal narodził się z inicjatywy polskiego śpiewaka Aleksandra Teligi i jego małżonki. Główne koncerty odbywały się w ujeżdżalni koni Centrum Edukacji w Supraślu.

W Supraślu nagrywane były niektóre sceny do filmu U Pana Boga za miedzą, a także do serialu TVP Blondynka.

Teatr Wierszalin – zespół teatralny założony w 1991 przez reżysera Piotra Tomaszuka oraz grupę współpracujących z nim aktorów. Siedzibą teatru jest miejscowość Supraśl pod Białymstokiem.

W okresie Wielkanocy (prawosławnej) w monastyrze odbywa się Międzynarodowy Festiwal Dzwonów Cerkiewnych.

Od 2017 roku w mieście odbywa się festiwal Podlasie SlowFest.

Przy monasterze Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy umiejscowione jest prawosławne centrum konferencyjne, ośrodek szkoleniowy i oświatowy - Akademia Supraska.

Collegium Suprasliense chroni i popularyzuje dziedzictwo kulturowe Supraśla, Podlasia oraz Kresów Wschodnich, współuczestniczy w ochronie zabytków i miejsc pamięci narodowej, prowadzi działalność badawczą i wydawniczą.[17]

Części miasta

[edytuj | edytuj kod]
Ratusz w Supraślu
Ulica Brzozówka w Supraślu

Podział terytorialny kraju (TERYT) wymienia części miasta: Dębowik i Podsupraśl (do 2011 także Pstrągownia).

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Ludzie związani z Supraślem‎ ‎

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: ‎‎Ludzie związani z Supraślem‎.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  • Kopna Góra – mogiła i mauzoleum powstańców listopadowych

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Iwona Borowik, Krzysztof Sztalt: Współczesna socjologia miasta. Wielość oglądów i kierunków badawczych dyscypliny. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007, s. 73. ISBN 978-83-229-2874-5.
  2. a b Supraśl w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Supraśl (podlaskie) » mapy, nieruchomości, GUS, noclegi, szkoły, atrakcje, regon, kody pocztowe, wypadki drogowe, wynagrodzenie, bezrobocie, zarobki, edukacja, tabele, demografia [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-09-12] (pol.).
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie uznania miasta Supraśl za uzdrowisko (Dz.U. z 2002 r. nr 1, poz. 5).
  5. Национальный атлас Беларуси, Mińsk 2002, s. 266–267.
  6. a b Supraśl (podlaskie) » mapy, nieruchomości, GUS, noclegi, szkoły, atrakcje, regon, kody pocztowe, wypadki drogowe, wynagrodzenie, bezrobocie, zarobki, edukacja, tabele, demografia [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-09-12] (pol.).
  7. Pierwsza synagoga w Supraślu | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2020-03-10].
  8. a b Synagoga przy ul. Zgierskiej | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2020-03-04].
  9. „Supraśl” M. Czajkowski, J. Zyskowski, H. Oldykowski, Wydawnictwo Artystyczno -Graficzne, s. 8.
  10. Czerwony garnizon w Supraślu [online], www.suprasl.pl [dostęp 2021-03-18].
  11. Yitzak Arad: Belzec, Sobibor, Treblinka. The Operation Reinhard Death Camps. Bloomington: Indiana University Press, 1999, s. 396. ISBN 978-0-253-21305-1.
  12. „Supraśl” M. Czajkowski, J. Zyskowski, H. Oldykowski, Wydawnictwo Artystyczno -Graficzne, s. 8, 14, 17.
  13. ZNAD WILII nr 1/81 [online], Wilnoteka [dostęp 2020-05-12] (pol.).
  14. Leonard Drożdżewicz, Z DOLINY ŁOSOŚNY, Zasłyszane w Akademii Supraskiej, „Znad Wilii”, nr 1 (81) z 2020 r., s. 91-97, autor pisze o uczelni na pograniczu kultur, wyodrębniając sylwetkę wybitnego slawisty i badacza, prof. Aleksandra Naumowa, 2020.
  15. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 10.
  16. Andrzej Ciszewski: Supraśl: mistrzostwa w pieczeniu kiszki i babki ziemniaczanej. onet.pl, 2018-06-10. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-02)].
  17. STOWARZYSZENIE KULTURALNE "COLLEGIUM SUPRASLIENSE" | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2024-03-12].
  18. Muzeum Sztuki Drukarskiej i Papiernictwa w Supraślu wznawia działalność [online], druk.info.pl [dostęp 2022-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-02].
  19. Kamionka Bużańska na Ukrainie nową gminą partnerską. suprasl.pl, 2023-05-24. [dostęp 2024-10-29].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]