Przejdź do zawartości

NKGB: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Amherst99 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
 
(Nie pokazano 34 wersji utworzonych przez 16 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Komisariat Ludowy Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR''' {{lang|ru}} Народный Комиссариат Государственной Безопасности СССР, określany często skrótowcem NKGB – istniejący od [[luty|lutego]] do [[lipiec|lipca]] [[1941]], oraz od kwietnia [[1943]] do marca [[1946]] [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] [[urząd]] (odpowiednik [[ministerstwo|ministerstwa]]) realizujący zadania m.in. [[wywiad (instytucja)|wywiadu]] i [[kontrwywiad]]u. Przekształcony w [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR]].
'''Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR''' ({{w języku|ru|Народный комиссариат государственной безопасности СССР}}, '''NKGB''') – istniejący od lutego do lipca 1941, oraz od kwietnia 1943 do marca 1946 [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] [[urząd]] (odpowiednik [[ministerstwo|ministerstwa]]) realizujący zadania m.in. [[wywiad (instytucja)|wywiadu]] zagranicznego, [[kontrwywiad]]u oraz służby bezpieczeństwa wraz z jednostką śledczą do spraw specjalnych. Przekształcony w [[MGB|Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (MGB)]].


== Reorganizacja służb specjalnych ZSRR w lutym 1941 ==
== Reorganizacja służb specjalnych ZSRR w lutym 1941 ==
W lutym 1941 na polecenie Sekretarza Generalnego KC WKP(b) [[Józef Stalin|Józefa Stalina]] część struktur sił specjalnych, w tym wywiad zagraniczny i kontrwywiad, została wyłączona z [[Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych|Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych]] i stała się częścią nowego urzędu – ''Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR''. Na jego czele stanął [[Wsiewołod Mierkułow]].
W lutym 1941 na polecenie Sekretarza Generalnego KC WKP(b) [[Józef Stalin|Józefa Stalina]] część struktur służb specjalnych, w tym wywiad zagraniczny i kontrwywiad, została wyłączona z [[NKWD|Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych (NKWD)]] i stała się częścią nowego urzędu – ''Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR''. Na jego czele stanął [[Wsiewołod Mierkułow]].


NKWD pozostało pod zwierzchnictwem [[Ławrientij Beria|Ławrientija Berii]] i zasadniczo zajmowało się wewnętrznymi sprawami policyjnymi i projektami budowlanymi na dużą skalę.
NKWD pozostało pod zwierzchnictwem [[Ławrientij Beria|Ławrientija Berii]] i zasadniczo zajmowało się wewnętrznymi sprawami policyjnymi i projektami budowlanymi na dużą skalę.


== Struktura organizacyjna w lutym 1941 ==
== Struktura organizacyjna w lutym 1941 ==
* '''Ludowy Komisarz Bezpieczeństwa Państwowego''' – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi [[Wsiewołod Mierkułow]]
* '''Ludowy Komisarz Bezpieczeństwa Państwowego''' – komisarz bezpieczeństwa państwowego III rangi [[Wsiewołod Mierkułow]]
** pierwszy zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi [[Iwan Sierow]]
** pierwszy zastępca – komisarz b. p. III rangi [[Iwan Sierow]]
** zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi [[Bogdan Kobułow]]
** zastępca – komisarz b. p. III rangi [[Bogdan Kobułow]]
** zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 2. rangi [[Michaił Gribow]]
** zastępca – komisarz b. p. II rangi [[Michaił Gribow]]


* '''Sekretariat NKGB''' – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego [[Wasylij Gołowanow]]
* '''Sekretariat LKBP''' – szef komisarz b.p. [[Wasilij Gołowanow]]
* '''Zarząd I''' (''wywiad zagraniczny'') – naczelnik starszy major bezpieczeństwa państwowego [[Paweł Fitin]]
* '''Zarząd I''' (''wywiad zagraniczny'') – szef starszy major b.p. [[Paweł Fitin]]
* '''Zarząd II''' (''kontrwywiad'') – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi [[Piotr Fiodotow]]
* '''Zarząd II''' (''kontrwywiad'') – szef komisarz b.p. III rangi [[Piotr Fiodotow]]
* '''Zarząd III''' (''tajno-polityczny'') – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi [[Sołomon Milsztejn]]
* '''Zarząd III''' (''tajno-polityczny'') – szef komisarz b.p. III rangi [[Sołomon Milsztejn]]
* '''Służba Śledcza''' (''na prawach zarządu'') – naczelnik major bezpieczeństwa państwowego [[Lew Włodzimirskij]]
* '''Służba Śledcza''' (''na prawach zarządu'') – szef mjr b.p. [[Lew Włodzimirski]]
* '''Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla''' – naczelnik generał-major [[Nikołaj Spiridonow]]
* '''Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla''' – szef gen. mjr [[Nikołaj Spiridonow]]
* '''Wydział I''' (''ochrona rządu'') – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3 rangi [[Nikołaj Własik]]
* '''Wydział I''' (''ochrona rządu'') – szef komisarz b.p. III rangi [[Nikołaj Własik]]
* '''Wydział II''' (''ewidencyjno-statystyczny'') – naczelnik starszy lejtnant bezpieczeństwa państwowego [[Leonid Basztakow]]
* '''Wydział II''' (''ewidencyjno-statystyczny'') – szef st. mjr b.p. [[Leonid Basztakow]]
* '''Wydział III''' (''rewizje, zatrzymania, inwigilacja'') – naczelnik starszy major bezpieczeństwa państwowego [[Dmitrij Szadrin]]
* '''Wydział III''' (''rewizje, zatrzymania, inwigilacja'') – szef st. mjr b.p. [[Dmitrij Szadrin]]
* '''Wydział IV''' (''technika operacyjna'') – [[Jewgienij Łapiszyn]]
* '''Wydział IV''' (''technika operacyjna'') – [[Jewgienij Łapiszyn]]
* '''Wydział V''' (''[[szyfr]]y'') – A.N. Kopytcew
* '''Wydział V''' (''[[szyfr]]y'') – mjr b.p. [[Aleksej Kopytcew]]
* '''Wydział Kadr''' – M.W. Gribow
* '''Wydział Kadr''' – Michaił Gribow
* '''Wydział Administracyjno-Gospodarczo-Finansowy''' (''ACHFO'') – A. Dawydow
* '''Wydział Administracyjno-Gospodarczo-Finansowy''' (''ACHFO'') – A. Dawydow


== Reorganizacja z lipca 1941 roku ==
== Reorganizacja z lipca 1941 roku ==
Do stanu poprzedniego powrócono już w lipcu tego samego ([[1941]]), po wybuchu wojny z [[Niemcy|Niemcami]]. Struktury byłego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego przeniesiono do [[Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych|Komisariatu Spraw Wewnętrznych]] jako samodzielne jednostki w randze zarządów, z zachowaniem ich numeracji.
Do stanu poprzedniego powrócono już w lipcu tego samego (1941), po wybuchu [[Atak Niemiec na ZSRR|wojny z III Rzeszą]]. Struktury byłego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego przeniesiono do [[NKWD]] jako samodzielne jednostki w randze zarządów, z zachowaniem ich numeracji.


=== Powody reorganizacji ===
=== Powody reorganizacji ===
Amerykański analityk wywiadu, [[John Dziak]], pisze w swej książce – ''Chekisty: A History of KGB'' ([[1988]]) między innymi:
Amerykański analityk wywiadu, [[John Dziak]], pisze w swej książce – ''Chekisty: A History of KGB'' (1988) między innymi:

<blockquote>
<blockquote>
Tych szczególnych zmian organizacyjnych nigdy w pełni nie wyjaśniono, ale być może miały one coś wspólnego z wchłonięciem przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] podbitych krajów i narodów – [[Estonia|Estonii]], [[Litwa|Litwy]], [[Łotwa|Łotwy]], części [[Polska|Polski]] i oderwaniem od [[Rumunia|Rumunii]] [[Besarabia|Besarabii]] i północnej [[Bukowina północna|Bukowiny]]. Liczba aresztowań, deportacji, egzekucji i łagrów zwiększyła się, a to wymagało zreorganizowanych i zwiększonych sił bezpieczeństwa.<br />
Tych szczególnych zmian organizacyjnych nigdy w pełni nie wyjaśniono, ale być może miały one coś wspólnego z wchłonięciem przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] podbitych krajów i narodów – [[Estonia|Estonii]], [[Litwa|Litwy]], [[Łotwa|Łotwy]], części [[Polska|Polski]] i oderwaniem od [[Rumunia|Rumunii]] [[Besarabia|Besarabii]] i północnej [[Bukowina północna|Bukowiny]]. Liczba aresztowań, deportacji, egzekucji i łagrów zwiększyła się, a to wymagało zreorganizowanych i zwiększonych sił bezpieczeństwa.<br />
(....) Szok spowodowany agresją i szybkimi postępami [[Wehrmacht]]u doprowadził w lipcu 1941 do fuzji i oba organy znowu połączyły się jako NKWD pod kierownictwem Berii.<br />
(....) Szok spowodowany agresją i szybkimi postępami [[Wehrmacht]]u doprowadził w lipcu 1941 do fuzji i oba organy znowu połączyły się jako NKWD pod kierownictwem Berii.<br />
(....) Zwycięstwa pod [[Wołgograd|Stalingradem]] stworzyły perspektywę odzyskania wojennych strat, stąd ponowny rozdział, jak ten z [[1941]] (NKWD – NKGB).
(....) Zwycięstwa pod [[Wołgograd|Stalingradem]] stworzyły perspektywę odzyskania wojennych strat, stąd ponowny rozdział, jak ten z 1941 (NKWD – NKGB).
</blockquote>
</blockquote>


== Powtórny rozdział w 1943 ==
== Powtórny rozdział w 1943 ==
Powtórny rozdział służb i tym samym ponowne utworzenie Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego (na czele którego stanął ponownie [[Wsiewołod Mierkułow]]) nastąpiło na mocy postanowienia Biura Politycznego KC WKP(b) z 14 kwietnia 1943<ref>Очерки истории российской внешней разведки. W 6 tomach, tom IV. Мoskwa, 1999</ref>. Taki system utrzymał się przez następne trzy lata, czyli do 1946:
Powtórny rozdział służb i tym samym ponowne utworzenie Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego (na czele którego stanął ponownie [[Wsiewołod Mierkułow]]) nastąpiło na mocy postanowienia Biura Politycznego KC WKP(b) z 14 kwietnia 1943<ref>''Очерки истории российской внешней разведки'', w 6 tomach, tom IV, Moskwa 1999</ref>. Taki system utrzymał się przez następne trzy lata, czyli do 1946:


* Sekretariatłączył funkcje zarządzania bezpieczeństwem wewnętrznym Komisariatu;
* '''Sekretariat'''<ref>łączył funkcje zarządzania bezpieczeństwem wewnętrznym Komisariatu</ref>
* 1 Zarząd wywiad; [[Paweł Fitin]] (st. mjr b.p.);
* '''1 Zarząd''' (''wywiad'') st. mjr b.p. [[Paweł Fitin]]
* 2 Zarząd kontrwywiad, w tym praca agenturalno-śledcza; [[Piotr Fiodotow]] (komisarz b.p. III rangi);
* '''2 Zarząd''' (''kontrwywiad'') komisarz b.p. III rangi [[Piotr Fiodotow]]
* '''3 Zarząd''' (''transportowy'') – komisarz b.p. III rangi [[Sołomon Milsztejn]]<ref>w tym praca agenturalno-śledcza w sektorach ekonomicznym (''były Zarząd Ekonomiczny'' - EKU) NKWD, bezpieczeństwa wewnętrznego (''były Zarząd Tajno-polityczny'' – SPU) NKWD ZSRR)</ref>
* 3 Zarząd — transportowy; [[Sołomon Milsztejn]] (komisarz b.p. III rangi);
* 4 Zarząd dywersyjny; [[Paweł Sudopłatow]] (komisarz b.p III rangi);
* '''4 Zarząd''' (''dywersyjny'') komisarz b.p III rangi [[Paweł Sudopłatow]]
* '''5 Zarząd''' (''szyfrowo-dekryptażowy'') – [[Iwan Szewielow]]<ref>Петров. Н. В.: ''Кто руководил органами госбезопасности 1941 – 1954. Справочник'', Общество «Мемориал»/«Звенья» Москва 2010</ref>
* 5 Zarząd — szyfrowo-dekryptażowy; [[Iwan Szewielew]];
* 6 Zarząd ochrona; [[Nikołaj Własik]] (komisarz b.p. III rangi);
* '''6 Zarząd''' (''ochrona'') komisarz b.p. III rangi [[Nikołaj Własik]]
* Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla — osobista ochrona Stalina; gen. mjr [[Nikołaj Spiridonow]];
* '''Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla''' (ochrona Stalina) – gen. mjr [[Nikołaj Spiridonow]]
* Zarząd Administracyjno-Gospodarczo-FinansowyKomisariat prowadził szeroką działalność ekonomiczną, podlegało mu szereg przedsięwzięć, budowy, kopalnie itp.
* '''Zarząd Administracyjno-Gospodarczo-Finansowy'''<ref>Komisariat prowadził szeroką działalność ekonomiczną, podlegało mu szereg przedsięwzięć, budowy, kopalnie itp.</ref>
* Jednostka Śledcza do Specjalnie Ważnych Spraw szpiegostwo i działalność antyradziecka;
* '''Jednostka Śledcza do Specjalnie Ważnych Spraw''' (''szpiegostwo i działalność antyradziecka'')
* Wydział «A» (ewidencji i archiwum);
* '''Wydział «A»''' (''ewidencji i archiwum'')
* Wydział «B» (zastosowanie techniki operacyjnej – podsłuchy, obserwacja);
* '''Wydział «B»''' (''zastosowanie techniki operacyjnej – podsłuchy, obserwacja'')
* Wydział «W» (przegląd korespondencji);
* '''Wydział «W»''' (''przegląd korespondencji'')
* Wydział Kadr<ref>Кокурин А.И., Петров И.В. Лубянка. Органы ВЧК-ОГПУ-НКВД-КГБ. 1917-1991. Мoskwa,2004. Uwaga: przypis nie dotyczy osady personalnej.</ref>.
* '''Wydział Kadr'''<ref>Кокурин А.И., Петров И.В.: ''Лубянка. Органы ВЧК-ОГПУ-НКВД-КГБ. 1917-1991'', Moskwa 2004, Uwaga: przypis nie dotyczy osady personalnej.</ref>.


W listopadzie 1945 utworzono wydział «К» Kontrwywiadowczego Zabezpieczenia Obiektów Przemysłu Jądrowego. W styczniu 1946 z Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych został przekazany Wydział «С» działalność wywiadowcza w zakresie problematyki jądrowej<ref>Антонов В., Карпов В. Тайные информаторы Кремля. Мoskwa,2000</ref>.
W listopadzie 1945 utworzono '''wydział «К»''' (''kontrwywiadowczego zabezpieczenia obiektów przemysłu jądrowego''). W styczniu 1946 z Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych został przekazany '''Wydział «С»''' (''działalność wywiadowcza w zakresie problematyki jądrowej'')<ref>Антонов В., Карпов В.: ''Тайные информаторы Кремля'', Moskwa 2000</ref>.


Dalsza reorganizacja była dokonywana już w ramach nowej struktury – Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego, utworzonego 15 marca 1946<ref name="PP">{{Cytuj stronę | url = http://protivpytok.org/sssr/osnovnye-vexi-razvitiya-organov-gosudarstvennoj-bezopasnosti/nkvd-sssr-1934-1946/gugb | tytuł = ГУГБ – Главное Управление Государственной Безопасности НКВД СССР (1934-1941) | data = 2011-2014 | praca = Проект «Правозащитники против пыток» | język = ru | data dostępu = 2014-10-13}}</ref>.
Dalsza reorganizacja była dokonywana już w ramach nowej struktury – Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego, utworzonego 15 marca 1946<ref name="PP">{{Cytuj stronę |url = http://protivpytok.org/sssr/osnovnye-vexi-razvitiya-organov-gosudarstvennoj-bezopasnosti/nkvd-sssr-1934-1946/gugb |tytuł = ГУГБ – Главное Управление Государственной Безопасности НКВД СССР (1934-1941) |data = 2011-2014 |praca = Проект «Правозащитники против пыток» |język = ru |data dostępu = 2014-10-13}}</ref>.


== Reorganizacja z 1946 roku ==
== Reorganizacja z 1946 roku ==
Po przekształceniu w [[1946]] komisariatów ludowych w ministerstwa istniały niezależnie: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Ministierstwo Wnutriennych Dieł – [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR|MVD]]) i Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego (Ministierstwo Gosudarstwiennoj Bezopastnosti – [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR|MGB]]).
Po przekształceniu w 1946 komisariatów ludowych w ministerstwa istniały niezależnie: [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR|Ministerstwo Spraw Wewnętrznych]] (Министерство внутренних дел, Ministierstwo Wnutriennych Dieł – MWD) i [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR|Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego]] (Министерство государственной безопасности, Ministierstwo Gosudarstwiennoj Bezopastnosti – MGB).


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


Linia 68: Linia 70:
* Piotr Kołakowski: ''NKWD i GRU na Ziemiach Polskich (Kulisy wywiadu i kontrwywiadu)'', Dom Wydawniczy Bellona Warszawa 2002
* Piotr Kołakowski: ''NKWD i GRU na Ziemiach Polskich (Kulisy wywiadu i kontrwywiadu)'', Dom Wydawniczy Bellona Warszawa 2002


{{Służby specjalne byłego Związku Radzieckiego i Rosji}}
{{Służby specjalne Rosji i byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich}}
{{Kontrola autorytatywna}}


[[Kategoria:Radzieckie służby specjalne]]
[[Kategoria:Radzieckie służby specjalne]]
[[Kategoria:Ludowe Komisariaty ZSRR]]
[[Kategoria:Ludowe komisariaty ZSRR]]

Aktualna wersja na dzień 16:16, 21 lip 2024

Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (ros. Народный комиссариат государственной безопасности СССР, NKGB) – istniejący od lutego do lipca 1941, oraz od kwietnia 1943 do marca 1946 radziecki urząd (odpowiednik ministerstwa) realizujący zadania m.in. wywiadu zagranicznego, kontrwywiadu oraz służby bezpieczeństwa wraz z jednostką śledczą do spraw specjalnych. Przekształcony w Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (MGB).

Reorganizacja służb specjalnych ZSRR w lutym 1941

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 1941 na polecenie Sekretarza Generalnego KC WKP(b) Józefa Stalina część struktur służb specjalnych, w tym wywiad zagraniczny i kontrwywiad, została wyłączona z Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych (NKWD) i stała się częścią nowego urzędu – Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR. Na jego czele stanął Wsiewołod Mierkułow.

NKWD pozostało pod zwierzchnictwem Ławrientija Berii i zasadniczo zajmowało się wewnętrznymi sprawami policyjnymi i projektami budowlanymi na dużą skalę.

Struktura organizacyjna w lutym 1941

[edytuj | edytuj kod]

Reorganizacja z lipca 1941 roku

[edytuj | edytuj kod]

Do stanu poprzedniego powrócono już w lipcu tego samego (1941), po wybuchu wojny z III Rzeszą. Struktury byłego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego przeniesiono do NKWD jako samodzielne jednostki w randze zarządów, z zachowaniem ich numeracji.

Powody reorganizacji

[edytuj | edytuj kod]

Amerykański analityk wywiadu, John Dziak, pisze w swej książce – Chekisty: A History of KGB (1988) między innymi:

Tych szczególnych zmian organizacyjnych nigdy w pełni nie wyjaśniono, ale być może miały one coś wspólnego z wchłonięciem przez ZSRR podbitych krajów i narodów – Estonii, Litwy, Łotwy, części Polski i oderwaniem od Rumunii Besarabii i północnej Bukowiny. Liczba aresztowań, deportacji, egzekucji i łagrów zwiększyła się, a to wymagało zreorganizowanych i zwiększonych sił bezpieczeństwa.
(....) Szok spowodowany agresją i szybkimi postępami Wehrmachtu doprowadził w lipcu 1941 do fuzji i oba organy znowu połączyły się jako NKWD pod kierownictwem Berii.
(....) Zwycięstwa pod Stalingradem stworzyły perspektywę odzyskania wojennych strat, stąd ponowny rozdział, jak ten z 1941 (NKWD – NKGB).

Powtórny rozdział w 1943

[edytuj | edytuj kod]

Powtórny rozdział służb i tym samym ponowne utworzenie Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego (na czele którego stanął ponownie Wsiewołod Mierkułow) nastąpiło na mocy postanowienia Biura Politycznego KC WKP(b) z 14 kwietnia 1943[1]. Taki system utrzymał się przez następne trzy lata, czyli do 1946:

  • Sekretariat[2]
  • 1 Zarząd (wywiad) – st. mjr b.p. Paweł Fitin
  • 2 Zarząd (kontrwywiad) – komisarz b.p. III rangi Piotr Fiodotow
  • 3 Zarząd (transportowy) – komisarz b.p. III rangi Sołomon Milsztejn[3]
  • 4 Zarząd (dywersyjny) – komisarz b.p III rangi Paweł Sudopłatow
  • 5 Zarząd (szyfrowo-dekryptażowy) – Iwan Szewielow[4]
  • 6 Zarząd (ochrona) – komisarz b.p. III rangi Nikołaj Własik
  • Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla (ochrona Stalina) – gen. mjr Nikołaj Spiridonow
  • Zarząd Administracyjno-Gospodarczo-Finansowy[5]
  • Jednostka Śledcza do Specjalnie Ważnych Spraw (szpiegostwo i działalność antyradziecka)
  • Wydział «A» (ewidencji i archiwum)
  • Wydział «B» (zastosowanie techniki operacyjnej – podsłuchy, obserwacja)
  • Wydział «W» (przegląd korespondencji)
  • Wydział Kadr[6].

W listopadzie 1945 utworzono wydział «К» (kontrwywiadowczego zabezpieczenia obiektów przemysłu jądrowego). W styczniu 1946 z Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych został przekazany Wydział «С» (działalność wywiadowcza w zakresie problematyki jądrowej)[7].

Dalsza reorganizacja była dokonywana już w ramach nowej struktury – Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego, utworzonego 15 marca 1946[8].

Reorganizacja z 1946 roku

[edytuj | edytuj kod]

Po przekształceniu w 1946 komisariatów ludowych w ministerstwa istniały niezależnie: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Министерство внутренних дел, Ministierstwo Wnutriennych Dieł – MWD) i Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego (Министерство государственной безопасности, Ministierstwo Gosudarstwiennoj Bezopastnosti – MGB).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Очерки истории российской внешней разведки, w 6 tomach, tom IV, Moskwa 1999
  2. łączył funkcje zarządzania bezpieczeństwem wewnętrznym Komisariatu
  3. w tym praca agenturalno-śledcza w sektorach ekonomicznym (były Zarząd Ekonomiczny - EKU) NKWD, bezpieczeństwa wewnętrznego (były Zarząd Tajno-polityczny – SPU) NKWD ZSRR)
  4. Петров. Н. В.: Кто руководил органами госбезопасности 1941 – 1954. Справочник, Общество «Мемориал»/«Звенья» Москва 2010
  5. Komisariat prowadził szeroką działalność ekonomiczną, podlegało mu szereg przedsięwzięć, budowy, kopalnie itp.
  6. Кокурин А.И., Петров И.В.: Лубянка. Органы ВЧК-ОГПУ-НКВД-КГБ. 1917-1991, Moskwa 2004, Uwaga: przypis nie dotyczy osady personalnej.
  7. Антонов В., Карпов В.: Тайные информаторы Кремля, Moskwa 2000
  8. ГУГБ – Главное Управление Государственной Безопасности НКВД СССР (1934-1941). [w:] Проект «Правозащитники против пыток» [on-line]. 2011-2014. [dostęp 2014-10-13]. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • John Dziak: Chekisty: A History of KGB, 1988
  • Piotr Kołakowski: NKWD i GRU na Ziemiach Polskich (Kulisy wywiadu i kontrwywiadu), Dom Wydawniczy Bellona Warszawa 2002