Ewa Hołuszko: Różnice pomiędzy wersjami

Ewa Hołuszko
	Ilustracja
Pełne imię i nazwisko	Ewa Maria Hołuszko
Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1950 ; Białystok
Przynależność polityczna	UW, PD, UED
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 19:56, 31 maj 2021

Ewa Maria Hołuszko (przy urodzeniu nadano jej imię Marek Cyryl Hołuszko, ur. 8 lipca 1950 w Białymstoku^[1]) – polska fizyczka, działaczka opozycyjna w okresie PRL, badaczka mniejszości narodowych, działaczka na rzecz osób transpłciowych.

Życiorys

Studiowała fizykę na Uniwersytecie Warszawskim i Politechnice Warszawskiej (ukończyła na niej miernictwo w 1974). Po studiach wykładała w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu, a następnie pracowała jako meteorolog w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej. W 2001 ukończyła studia podyplomowe na kierunku pedagogika, a rok później fizykę^[2].

Od 1980 była działaczką „Solidarności”. W opozycji działała pod pseudonimem „Hardy”^[3]. Była członkinią zarządu Regionu Mazowsze i przewodniczącą regionalnej Komisji Interwencyjnej. Delegatka na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” we wrześniu 1981, zasiadała w komisji uchwał i wniosków. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywała się. Kierowała podziemnym Międzyzakładowym Komitetem Koordynacyjnym, w którym odpowiadała za druk i kolportaż podziemnej prasy (m.in. „Tygodnika Mazowsze” i „Woli”). W latach 1982–1983 więziona^[1].

W latach 90. zaangażowała się w badania nad mniejszościami narodowymi w Polsce^[4]. Od 1996 do 1997 była nauczycielką fizyki w LXXIV LO im. Kazimierza Pułaskiego w Warszawie. Działa w Stowarzyszeniu Wolnego Słowa. W latach 1994–1997 współpracowała z Unią Pracy, w wyborach w 1997 kandydowała do Sejmu z jej listy^[5] w okręgu warszawskim. Potem wstąpiła do Unii Wolności, w której działała do 1999. Należała później do Partii Demokratycznej. Była kandydatką tego ugrupowania na liście Europy Plus w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014. W 2015 zasiadła w zarządzie PD^[6], która w 2016 przekształciła się w Unię Europejskich Demokratów. Członkinią zarządu partii była do 2017.

Jest pierwowzorem bohaterki sztuki Julii Holewińskiej Ciała obce^[7], nagrodzonej w 2010 Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną^[8]. W 2011 nakręcono o niej film dokumentalny pt. Ciągle wierzę (reż. Magdalena Mosiewicz).

W 2000 przeszła operacyjną korekcję płci. Jest wyznania prawosławnego i deklaruje się jako osoba wierząca.

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2006)^[9]
Krzyż Wolności i Solidarności (2016)^[10]
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2001)

Zobacz też

Anna Grodzka

Przypisy

↑ ^a ^b Biogramy uczestników drugiego Walnego Zebrania Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze 5–6 grudnia 1981 r., Archiwum „Solidarności”
↑ Ewa „Harda” Hołuszko. Opozycjonista, który stał się opozycjonistką. Newsweek.pl, 26 listopada 2012. [dostęp 2017-07-27].
↑ Jacek Hugo-Bader: Podziemne życie Ewy H.. wyborcza.pl, 10 czerwca 2009. [dostęp 2014-06-21].
↑ Marek Hołuszko, Mniejszości narodowe i etniczne w Polsce, „Społeczeństwo Otwarte” nr 2/1993.
↑ Wyniki głosowania w wyborach do Sejmu w 1997 roku.
↑ Informacje na stronie PD
↑ Julia Holewińska: Ciała obce. R@port – Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych. [dostęp 2011-05-06].
↑ Wolność, równość, transformacja. "Dialog”, luty 2011. [dostęp 2011-05-06].
↑ M.P. z 2007 r. nr 23, poz. 257.
↑ M.P. z 2016 r. poz. 883.

Bibliografia

Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności
Alicja Dzierzbicka, Mam na imię EWA, „Tygodnik Solidarność” nr 9/2007
Ciągle wierzę – strona filmu
Aleksandra Krzyżaniak-Gumowska i Anna Szulc, Ewa „Harda” Hołuszko. Opozycjonista, który stał się opozycjonistką, „Newsweek” z 26 listopada 2012
Ewa Hołuszko - relacja biograficzna nagrana w ramach projektu "Pamiętanie Peerelu. Opowieści o wspólnych i indywidualnych sposobach na system: 1956-1989". Ośrodek KARTA

[archsol-1] Biogramy uczestników drugiego Walnego Zebrania Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze 5–6 grudnia 1981 r., Archiwum „Solidarności”

[2] Ewa „Harda” Hołuszko. Opozycjonista, który stał się opozycjonistką. Newsweek.pl, 26 listopada 2012. [dostęp 2017-07-27].

[3] Jacek Hugo-Bader: Podziemne życie Ewy H.. wyborcza.pl, 10 czerwca 2009. [dostęp 2014-06-21].

[4] Marek Hołuszko, Mniejszości narodowe i etniczne w Polsce, „Społeczeństwo Otwarte” nr 2/1993.

[5] Wyniki głosowania w wyborach do Sejmu w 1997 roku.

[6] Informacje na stronie PD

[7] Julia Holewińska: Ciała obce. R@port – Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych. [dostęp 2011-05-06].

[8] Wolność, równość, transformacja. "Dialog”, luty 2011. [dostęp 2011-05-06].

[9] M.P. z 2007 r. nr 23, poz. 257.

[10] M.P. z 2016 r. poz. 883.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

@@ Linia 18: / Linia 18: @@
  | pełne imię i nazwisko = Ewa Maria Hołuszko
 }}
-'''Ewa Maria Hołuszko''' (przy urodzeniu nadano jej imię '''Marek Cyryl Hołuszko''', ur. [[8 lipca]] [[1950]] w [[Białystok|Białymstoku]]<ref name="archsol">[http://web.archive.org/web/20160304201959/http://archsol.pl/pliki/BiogramydoIIWZD.doc Biogramy uczestników drugiego Walnego Zebrania Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze 5–6 grudnia 1981 r.], Archiwum „Solidarności”</ref>) – polska [[Fizyka|fizyczka]], działaczka opozycyjna w okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], badaczka mniejszości narodowych, działaczka na rzecz osób [[Transgenderyzm|transpłciowych]].
+'''Ewa Maria Hołuszko''' (przy urodzeniu nadano jej imię '''Marek Cyryl Hołuszko''', ur. [[8 lipca]] [[1950]] w [[Białystok|Białymstoku]]<ref name="archsol">[https://web.archive.org/web/20160304201959/http://archsol.pl/pliki/BiogramydoIIWZD.doc Biogramy uczestników drugiego Walnego Zebrania Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze 5–6 grudnia 1981 r.], Archiwum „Solidarności”</ref>) – polska [[Fizyka|fizyczka]], działaczka opozycyjna w okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], badaczka mniejszości narodowych, działaczka na rzecz osób [[Transgenderyzm|transpłciowych]].
 == Życiorys ==
@@ Linia 44: / Linia 44: @@
 == Bibliografia ==
 * [https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/16242,Holuszko-Ewa-Maria.html Nota biograficzna w ''Encyklopedii Solidarności'']
-* Alicja Dzierzbicka, [http://web.archive.org/web/20130318075537/http://www.tygodniksolidarnosc.com:80/2007/9/4_mam.html Mam na imię EWA], „Tygodnik Solidarność” nr 9/2007
+* Alicja Dzierzbicka, [https://web.archive.org/web/20130318075537/http://www.tygodniksolidarnosc.com/2007/9/4_mam.html Mam na imię EWA], „Tygodnik Solidarność” nr 9/2007
 * [http://ciaglewierze.blogspot.com/ ''Ciągle wierzę''] – strona filmu
-* Aleksandra Krzyżaniak-Gumowska i Anna Szulc, [http://spoleczenstwo.newsweek.pl/ewa--harda--holuszko--opozycjonista--ktory-stal-sie-opozycjonistka,98857,1,1.html Ewa „Harda” Hołuszko. Opozycjonista, który stał się opozycjonistką], „Newsweek” z 26 listopada 2012
+* Aleksandra Krzyżaniak-Gumowska i Anna Szulc, [https://web.archive.org/web/20130131053537/http://spoleczenstwo.newsweek.pl/ewa--harda--holuszko--opozycjonista--ktory-stal-sie-opozycjonistka,98857,1,1.html Ewa „Harda” Hołuszko. Opozycjonista, który stał się opozycjonistką], „Newsweek” z 26 listopada 2012
 *[https://osa.archiwa.org/jednostki/PL_1001_AHM_PRL_0621_0001 Ewa Hołuszko - relacja biograficzna nagrana w ramach projektu "Pamiętanie Peerelu. Opowieści o wspólnych i indywidualnych sposobach na system: 1956-1989".] [[Ośrodek Karta|Ośrodek KARTA]]