Szabat: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Krzysiek10 (dyskusja | edycje) →Judaizm: int. |
→Judaizm: styl, drb |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
== Szabat w różnych wyznaniach == |
== Szabat w różnych wyznaniach == |
||
=== Judaizm === |
=== Judaizm === |
||
Szabat jest najważniejszym żydowskim świętem i znosi on wiele obowiązków związane z innymi świętami, postami oraz okresem żałoby. Przepisy związane z szabatem nakazują Żydom powstrzymać się od zakazanych aktywności oraz upamiętniać dwa wydarzenia stworzenie świata oraz wyjście z Egiptu. Mówi się o obowiązku radości w szabat (''oneg szabat'') i przestrzegania praw szabatu (''kawod szabat''). Radość soboty, która ma być też przedsmakiem ery mesjańskiej |
Szabat jest najważniejszym żydowskim świętem i znosi on wiele obowiązków związane z innymi świętami, postami oraz okresem żałoby. Przepisy związane z szabatem nakazują Żydom powstrzymać się od zakazanych aktywności oraz upamiętniać dwa wydarzenia stworzenie świata oraz wyjście z Egiptu. Mówi się o obowiązku radości w szabat (''oneg szabat'') i przestrzegania praw szabatu (''kawod szabat''). Radość soboty, która ma być też przedsmakiem ery mesjańskiej, Talmud zaleca osiągać przez takie przyjemności jak jedzenie, śpiewanie, zebrania towarzyskie, a zwłaszcza spędzanie czasu z rodziną i pożycie seksualne z małżonkiem. Ponadto zalecane jest odwiedzenie synagogi, śpiewanie hymnów ''zmirot'', czytanie i dyskutowanie Tory i komentarzy. |
||
Szabat zaczyna się o [[zmierzch (pora dnia)|zmierzchu]] w [[piątek]] i trwa do zmierzchu w [[sobota|sobotę]], jego godziny są więc ruchome i zależą od [[Pora roku|pory roku]] i miejsca geograficznego. Przed szabatem gospodyni zapala dwie świece. Do obowiązków należy dwukrotna recytacja modlitwy ''kidusz'': na początku szabatu przed pierwszym posiłkiem oraz po porannej modlitwie, a także recytacja ''hawdali'' na zakończenie |
Szabat zaczyna się o [[zmierzch (pora dnia)|zmierzchu]] w [[piątek]] i trwa do zmierzchu w [[sobota|sobotę]], jego godziny są więc ruchome i zależą od [[Pora roku|pory roku]] i miejsca geograficznego. Przed szabatem gospodyni zapala dwie świece. Do obowiązków należy dwukrotna recytacja modlitwy ''[[kidusz]]'': na początku szabatu przed pierwszym posiłkiem oraz po porannej modlitwie, a także recytacja ''[[hawdala|hawdali]]'' na zakończenie szabatu. W szabas należy spożyć trzy posiłki (''[[seuda szliszit]]''). |
||
W sobotę wyznawcy judaizmu, mają obowiązek zaprzestania większości codziennych obowiązków, a zwłaszcza od szczególnych czynności określonych mianem ''melachot''. Zakazana jest praca zarobkowa, sprzątanie, rozniecanie ognia (i używanie elektryczności), a także podróżowanie na większe odległości. Nie wolno też nakłaniać innych (zwłaszcza Żydów) do wykonywania tych obowiązków zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio. Jednak w wypadku zagrożenia życia ludzkiego (''pikuach nefesz'') |
W sobotę wyznawcy judaizmu, mają obowiązek zaprzestania większości codziennych obowiązków, a zwłaszcza powstrzymania się od szczególnych czynności określonych mianem ''melachot''. Zakazana jest praca zarobkowa, sprzątanie, rozniecanie ognia (i używanie elektryczności), a także podróżowanie na większe odległości. Nie wolno też nakłaniać innych (zwłaszcza Żydów) do wykonywania tych obowiązków zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio. Jednak w wypadku zagrożenia życia ludzkiego (''pikuach nefesz'') dla ratowania osoby w niebezpieczeństwie każdą z tych reguł wolno, a nawet należy złamać. |
||
=== Chrześcijaństwo === |
=== Chrześcijaństwo === |
||
Wersja z 17:48, 29 mar 2009
Szabat, Szabas, Sabat, sobota (hebr. שַׁבָּת, odpoczynek) - w judaizmie i tradycji chrześcijańskiej, ostatni (siódmy) dzień każdego tygodnia (czyli sobota).
W judaizmie i niektórych kościołach chrześcijańskich (m.in. Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, Baptyści Dnia Siódmego, część zielonoświątkowców i niektórych wspólnot protestanckich) obchodzony jako dzień święty - na pamiątkę tego, że dnia siódmego po zakończeniu aktu stworzenia Bóg odpoczywał.
Szabat w różnych wyznaniach
Judaizm
Szabat jest najważniejszym żydowskim świętem i znosi on wiele obowiązków związane z innymi świętami, postami oraz okresem żałoby. Przepisy związane z szabatem nakazują Żydom powstrzymać się od zakazanych aktywności oraz upamiętniać dwa wydarzenia stworzenie świata oraz wyjście z Egiptu. Mówi się o obowiązku radości w szabat (oneg szabat) i przestrzegania praw szabatu (kawod szabat). Radość soboty, która ma być też przedsmakiem ery mesjańskiej, Talmud zaleca osiągać przez takie przyjemności jak jedzenie, śpiewanie, zebrania towarzyskie, a zwłaszcza spędzanie czasu z rodziną i pożycie seksualne z małżonkiem. Ponadto zalecane jest odwiedzenie synagogi, śpiewanie hymnów zmirot, czytanie i dyskutowanie Tory i komentarzy.
Szabat zaczyna się o zmierzchu w piątek i trwa do zmierzchu w sobotę, jego godziny są więc ruchome i zależą od pory roku i miejsca geograficznego. Przed szabatem gospodyni zapala dwie świece. Do obowiązków należy dwukrotna recytacja modlitwy kidusz: na początku szabatu przed pierwszym posiłkiem oraz po porannej modlitwie, a także recytacja hawdali na zakończenie szabatu. W szabas należy spożyć trzy posiłki (seuda szliszit).
W sobotę wyznawcy judaizmu, mają obowiązek zaprzestania większości codziennych obowiązków, a zwłaszcza powstrzymania się od szczególnych czynności określonych mianem melachot. Zakazana jest praca zarobkowa, sprzątanie, rozniecanie ognia (i używanie elektryczności), a także podróżowanie na większe odległości. Nie wolno też nakłaniać innych (zwłaszcza Żydów) do wykonywania tych obowiązków zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio. Jednak w wypadku zagrożenia życia ludzkiego (pikuach nefesz) dla ratowania osoby w niebezpieczeństwie każdą z tych reguł wolno, a nawet należy złamać.
Chrześcijaństwo
Główny nurt chrześcijaństwa zmienił przykazanie, odrzucając sobotę jako dzień święty, a biblijne przykazanie wypełnia poprzez święcenie niedzieli (pamiątka zmartwychwstania. Sobotę zachowują jako Dzień Pański niektóre społeczności chrześcijańskie (m.in.: Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego oraz Baptyści Dnia Siódmego).
Dla większości chrześcijan 'szabat', to pierwszy dzień tygodnia - niedziela (ustanowiony w 364 roku n.e. przez synod w Laodycei, kiedy to wydano też kanoniczny zakaz święcenia soboty[1]). Zgodnie ze słowami Jezusa Chrystusa, "to szabat jest ustanowiony dla człowieka" (Mk 2,27), chrześcijanie dbają o to aby ten dzień był poświęcony Bogu, aby był dniem wolnym od pracy, dniem radości i wesela. Jest to bowiem dzień pobłogosławiony i przeznaczonym przez Boga na odpoczynek. Zgodnie z Listem do Hebrajczyków "szabat pozostaje"[2], i wskazuje wierzącym na przyszły wieczny odpoczynek.
- ↑ Kanony synodu w Laodycei, kanon XXIX (29.)
- ↑ Hbr 4,1-11 w przekładach Biblii.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
