Przejdź do zawartości

Tuligłowy (obwód lwowski): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
przepraszam urodził się w innych Tuliglowach
Linia 1: Linia 1:
{{inne znaczenia|wsi w Ukrainie|[[Tuligłowy]] – inne miejscowości o tej nazwie}}
{{Miejscowość infobox
{{Miejscowość infobox
|nazwa = Tuligłowy
|nazwa = Tuligłowy
Linia 54: Linia 55:


== Urodzeni ==
== Urodzeni ==
* [[Bronisław Błocki]] (1857–1919) – polski botanik, profesor [[Krajowa Szkoła Gospodarstwa Lasowego we Lwowie|Wyższej Szkoły lasowej we Lwowie]]<ref>Stanisław Kulczyńki: ''Błocki Bronisław (1857–1919)''. [W:] ''[[Polski Słownik Biograficzny]]''. T. II. Kraków : Polska Akademia Umiejętności, 1936, s. 137.</ref>.
* [[Julian Fałat]] (urodził się w 1853) – polski malarz, jeden z najwybitniejszych polskich akwarelistów, przedstawiciel realizmu i impresjonistycznego pejzażu.
* [[Julian Fałat]] (urodził się w 1853) – polski malarz, jeden z najwybitniejszych polskich akwarelistów, przedstawiciel realizmu i impresjonistycznego pejzażu.



Wersja z 13:21, 15 sty 2018

Tuligłowy
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

lwowski

Powierzchnia

2,85 km²

Wysokość

268 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


644
225,96 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3231

Kod pocztowy

81572

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Tuligłowy (ukr. Тулиголове) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie gródeckim, do 1945 w Polsce[1][2], w województwie lwowskim, w powiecie rudeckim, w gminie Komarno. Pod okupacją niemiecką w Polsce siedziba wiejskiej gminy Tuligłowy.

Tuligłowy leżą 14 km od Rudek i 5 km od Komarna.


Historia

Wieś została założona w 1524 i była zamieszkana w przez Polaków. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje, że w 1800 ludność Tuligłów stanowili Polacy (1907 os.), Niemcy (7 os.) i Rusini (1 os.).

W 1772, w wyniku I rozbioru Polski wieś znalazła się pod władzą Austrii i do 1918 wchodziła w skład autonomicznego Królestwa Galicji i Lodomerii.

W latach 1917-1919 znalazła się na terenie podległym Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Tuligłowy od 1918 (do 1945) administracyjnie należały do powiatu rudeckiego w województwie lwowskim w gminie Komarno (II RP).

Przed wojną mieszkało tu 3,5 tysiąca osób.

We wrześniu 1939 do Tuligłów wkroczyły oddziały Armii Czerwonej. Cały ten obszar został włączony do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

Od wybuchu wojny ZSRR-III Rzesza (lipiec 1941) wieś została zajęta przez wojska niemieckie po czym przyłączona do Generalnego Gubernatorstwa. W 1944 r. do Tuligłów ponownie wkroczyły oddziały Armii Czerwonej. W roku 1945 we wsi rozpoczęto masowe wysiedlenia Polaków.

Większość przesiedlanych osób, razem ze swoim proboszczem ks. Antonim Baszakiem (1889-1969), osiedlona została w Łozinie i w Bierzycach (woj. dolnośląskie).

Od 1991 Tuligłowy znajdują się na terenie niepodległego państwa Ukraina.

Zabytki

Urodzeni

  • Julian Fałat (urodził się w 1853) – polski malarz, jeden z najwybitniejszych polskich akwarelistów, przedstawiciel realizmu i impresjonistycznego pejzażu.
  1. Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
  2. Edmund Jan Osmańczyk: Encyklopedia ONZ i stosunków międzynarodowych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1982, s. 408. ISBN 83-214-0092-2.
  3. костел св.Дороти, 1599-1605 рр. - с.Тулиголове, Львівська обл. - Енциклопедія пам'яток України [online], Енциклопедія пам'яток України [dostęp 2017-08-18].
  4. Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wrocław, Warszawa: 1995, s. 584-586.

Linki zewnętrzne