Przejdź do zawartości

Mieczysław Skowroński-Sas: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dodany link do stowarzyszenia techników polskich w WB
Czyz1 (dyskusja | edycje)
int.
Linia 8: Linia 8:


=== Działalność naukowa i społeczna ===
=== Działalność naukowa i społeczna ===
Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], w latach 1945-1951 odbył studia techniczne na Wydziale Mechanicznym w Herriot-Watt College oraz na Wydziale Inżynierii Lądowej Polish University College. W 1965 obronił pracę doktorską w [[Polski Uniwersytet Na Obczyźnie|Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie]] z zakresu technologii betonu. Zawodowo zajmował się budownictwem lądowym, od 1959 pracował w Afryce, od 1965 w magistracie Londynu jako „principal engineer” oraz „principal project engineer”{{r|puno}}. W latach 1973-1975 był prezesem [[Stowarzyszenie Techników Polskich w Wielkiej Brytanii|Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii]]. W 1978 został profesorem [[Polski Uniwersytet Na Obczyźnie|Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie]], od 1979 był członkiem Senatu PUNO, w latach 1983-1986 prorektorem, w latach 1987-1993 rektorem PUNO. Był członkiem [[Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie|Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie]], od 1980 członkiem jego Komisji Rewizyjnej, w latach 1981-1989 przewodniczącym tej komisji.
Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], w latach 1945–1951 odbył studia techniczne na Wydziale Mechanicznym w Herriot-Watt College oraz na Wydziale Inżynierii Lądowej Polish University College. W 1965 obronił pracę doktorską w [[Polski Uniwersytet Na Obczyźnie|Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie]] z zakresu technologii betonu. Zawodowo zajmował się budownictwem lądowym, od 1959 pracował w Afryce, od 1965 w magistracie Londynu jako „principal engineer” oraz „principal project engineer”{{r|puno}}. W latach 1973–1975 był prezesem [[Stowarzyszenie Techników Polskich w Wielkiej Brytanii|Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii]]. W 1978 został profesorem [[Polski Uniwersytet Na Obczyźnie|Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie]], od 1979 był członkiem Senatu PUNO, w latach 1983–1986 prorektorem, w latach 1987–1993 rektorem PUNO. Był członkiem [[Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie|Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie]], od 1980 członkiem jego Komisji Rewizyjnej, w latach 1981–1989 przewodniczącym tej komisji.


=== Działalność polityczna ===
=== Działalność polityczna ===
Od 1973 do 1983 oraz w latach 1989-1991 był członkiem IV, V, VI i [[VIII Rada Narodowa Rzeczypospolitej Polskiej|VIII]] Rady Narodowej, z ramienia Niezależnej Grupy Społecznej. W 1976 został ministrem informacji i dokumentacji w [[Pierwszy rząd Kazimierza Sabbata|pierwszym rządzie Kazimierza Sabbata]], funkcję tę pełnił także w [[Drugi rząd Kazimierza Sabbata|drugim]] rządzie sformowanym przez tego polityka w 1978. W [[Trzeci rząd Kazimierza Sabbata|trzecim rządzie Kazimierza Sabbata]] sformowanym w 1979 został natomiast ministrem spraw emigracji. Tę ostatnią funkcję pełnił do 20 listopada 1982<ref>http://eprints.hist.pl/364/1/1982-12-29_nr2.pdf</ref>.
Od 1973 do 1983 oraz w latach 1989–1991 był członkiem IV, V, VI i [[VIII Rada Narodowa Rzeczypospolitej Polskiej|VIII]] Rady Narodowej, z ramienia Niezależnej Grupy Społecznej. W 1976 został ministrem informacji i dokumentacji w [[Pierwszy rząd Kazimierza Sabbata|pierwszym rządzie Kazimierza Sabbata]], funkcję tę pełnił także w [[Drugi rząd Kazimierza Sabbata|drugim]] rządzie sformowanym przez tego polityka w 1978. W [[Trzeci rząd Kazimierza Sabbata|trzecim rządzie Kazimierza Sabbata]] sformowanym w 1979 został natomiast ministrem spraw emigracji. Tę ostatnią funkcję pełnił do 20 listopada 1982<ref>http://eprints.hist.pl/364/1/1982-12-29_nr2.pdf</ref>.


== Ordery i odznaczenia ==
== Ordery i odznaczenia ==

Wersja z 00:53, 26 lut 2021

Mieczysław Skowroński-Sas (ur. 24 lutego 1920 w Szaflarach, zm. 19 grudnia 1996 w Londynie) – polski działacz emigracyjny, rektor Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie, minister w rządach Kazimierza Sabbata.

Życiorys

W 1938 uzyskał świadectwo dojrzałości a następnie kontynuował naukę w Szkole Podchorążych Łączności[1].

II wojna światowa

Walczył w wojnie obronnej 1939 i kampanii francuskiej 1940 w stopniu podchorążego. Następnie służył jako oficer w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich, walcząc w kampanii libijskiej, a następnie w 2 Korpusie Polskim, w szeregach 3 Karpackiego Batalionu Łączności. Ciężko ranny pod Loreto. Został odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) i Orderem Virtuti Militari (V klasy).

Działalność naukowa i społeczna

Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, w latach 1945–1951 odbył studia techniczne na Wydziale Mechanicznym w Herriot-Watt College oraz na Wydziale Inżynierii Lądowej Polish University College. W 1965 obronił pracę doktorską w Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie z zakresu technologii betonu. Zawodowo zajmował się budownictwem lądowym, od 1959 pracował w Afryce, od 1965 w magistracie Londynu jako „principal engineer” oraz „principal project engineer”[1]. W latach 1973–1975 był prezesem Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii. W 1978 został profesorem Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie, od 1979 był członkiem Senatu PUNO, w latach 1983–1986 prorektorem, w latach 1987–1993 rektorem PUNO. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, od 1980 członkiem jego Komisji Rewizyjnej, w latach 1981–1989 przewodniczącym tej komisji.

Działalność polityczna

Od 1973 do 1983 oraz w latach 1989–1991 był członkiem IV, V, VI i VIII Rady Narodowej, z ramienia Niezależnej Grupy Społecznej. W 1976 został ministrem informacji i dokumentacji w pierwszym rządzie Kazimierza Sabbata, funkcję tę pełnił także w drugim rządzie sformowanym przez tego polityka w 1978. W trzecim rządzie Kazimierza Sabbata sformowanym w 1979 został natomiast ministrem spraw emigracji. Tę ostatnią funkcję pełnił do 20 listopada 1982[2].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Zbigniew Andrzej Judycki Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, wyd. PUNO, Londyn 2008
  • Romuald Turkowski Parlamentaryzm polski na uchodźstwie 1973-1991, wyd. Sejmowe, Warszawa 2002