Przejdź do zawartości

Alicja Rosolska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
porażka
US
Linia 198: Linia 198:
| A
| A
|bgcolor=afeeee| [[US Open 2021 (gra podwójna kobiet)|2R]]
|bgcolor=afeeee| [[US Open 2021 (gra podwójna kobiet)|2R]]
|bgcolor=afeeee| [[US Open 2022 (gra podwójna kobiet)|2R]]
|
| 0 / 14
| 0 / 15
| 11 – 14
| 12 – 15
|-
|-
!colspan=28|
!colspan=28|
Linia 226: Linia 226:
| 125
| 125
|
|
! 0 / 59
! 0 / 60
! 48 – 58
! 49 – 59
|}
|}


Linia 331: Linia 331:
|style="color:#ccc"| NH
|style="color:#ccc"| NH
| A
| A
|
| A
| 0 / 3
| 0 / 3
| 5 – 3
| 5 – 3
Linia 378: Linia 378:
{{Turniej WTA/wiersz| Z | bg=International | rodzaj=debel | nr=5. | data=24 lipca 2016 | turniej=Ericsson Open 2016 | miasto=Båstad | nawierzchnia=Ceglana | partner={{Flaga|ROU}} [[Andreea Mitu]] | państwoprzec1=NLD | przec1=[[Lesley Pattinama Kerkhove|Lesley Kerkhove]] | państwoprzec2=BLR | przec2=[[Lidzija Marozawa]]| wynik=6:3, 7:5}}
{{Turniej WTA/wiersz| Z | bg=International | rodzaj=debel | nr=5. | data=24 lipca 2016 | turniej=Ericsson Open 2016 | miasto=Båstad | nawierzchnia=Ceglana | partner={{Flaga|ROU}} [[Andreea Mitu]] | państwoprzec1=NLD | przec1=[[Lesley Pattinama Kerkhove|Lesley Kerkhove]] | państwoprzec2=BLR | przec2=[[Lidzija Marozawa]]| wynik=6:3, 7:5}}


{{Turniej WTA/wiersz| Z | bg=Premier | rodzaj=debel | nr=6. | data=5 lutego 2017 | turniej=St. Petersburg Ladies Trophy 2017 | miasto=Petersburg | nawierzchnia=Twarda (hala) | partner={{Flaga|LVA}} [[Jeļena Ostapenko]] | państwoprzec1=HRV | przec1=[[Darija Jurak]] | państwoprzec2=CHE | przec2=[[Xenia Knoll]] | wynik=3:6, 6:2, 10–5}}
{{Turniej WTA/wiersz| Z | bg=Premier | rodzaj=debel | nr=6. | data=5 lutego 2017 | turniej=St. Petersburg Ladies Trophy 2017 | miasto=Petersburg | nawierzchnia=Twarda (hala) | partner={{Flaga|LVA}} [[Jeļena Ostapenko]] | państwoprzec1=HRV | przec1=[[Darija Jurak Schreiber|Darija Jurak]] | państwoprzec2=CHE | przec2=[[Xenia Knoll]] | wynik=3:6, 6:2, 10–5}}


{{Turniej WTA/wiersz| Z | bg=International | rodzaj=debel | nr=7. | data=9 kwietnia 2017 | turniej=Abierto Monterrey Afirme 2017 | miasto=Monterrey | nawierzchnia=Twarda | partner={{Flaga|JPN}} [[Nao Hibino]] | państwoprzec1=SVN | przec1=[[Dalila Jakupović]] | państwoprzec2=UKR | przec2=[[Nadija Kiczenok]] | wynik=6:2, 7:6(4)}}
{{Turniej WTA/wiersz| Z | bg=International | rodzaj=debel | nr=7. | data=9 kwietnia 2017 | turniej=Abierto Monterrey Afirme 2017 | miasto=Monterrey | nawierzchnia=Twarda | partner={{Flaga|JPN}} [[Nao Hibino]] | państwoprzec1=SVN | przec1=[[Dalila Jakupović]] | państwoprzec2=UKR | przec2=[[Nadija Kiczenok]] | wynik=6:2, 7:6(4)}}
Linia 434: Linia 434:
|[[WTA Elite Trophy 2018|2018]] || Faza grupowa || {{Flaga|ROU}} [[Mihaela Buzărnescu]] || {{Flaga|JPN}} [[Shūko Aoyama]]<br />{{Flaga|BLR}} [[Lidzija Marozawa]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Tang Qianhui]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Xun Fangying]] || 3:6, 2:6<br /><br />6:2, 6:2
|[[WTA Elite Trophy 2018|2018]] || Faza grupowa || {{Flaga|ROU}} [[Mihaela Buzărnescu]] || {{Flaga|JPN}} [[Shūko Aoyama]]<br />{{Flaga|BLR}} [[Lidzija Marozawa]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Tang Qianhui]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Xun Fangying]] || 3:6, 2:6<br /><br />6:2, 6:2
|-
|-
|[[WTA Elite Trophy 2019|2019]] || Faza grupowa || {{Flaga|HRV}} [[Darija Jurak]] || {{Flaga|CHN}} [[Wang Xinyu]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Zhu Lin (tenisistka)|Zhu Lin]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Duan Yingying]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Yang Zhaoxuan]] || 6:2, 3:6, 6–10<br /><br />1:6, 6:1, 7–10
|[[WTA Elite Trophy 2019|2019]] || Faza grupowa || {{Flaga|HRV}} [[Darija Jurak Schreiber|Darija Jurak]] || {{Flaga|CHN}} [[Wang Xinyu]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Zhu Lin (tenisistka)|Zhu Lin]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Duan Yingying]]<br />{{Flaga|CHN}} [[Yang Zhaoxuan]] || 6:2, 3:6, 6–10<br /><br />1:6, 6:1, 7–10
|}
|}


Linia 713: Linia 713:
| Twarda (hala)
| Twarda (hala)
| {{Flaga|JPN}} [[Nao Hibino]]
| {{Flaga|JPN}} [[Nao Hibino]]
| {{Flaga|ROU}} [[Alexandra Ignatik|Alexandra Cadanțu]]<br />{{Flaga|DEU}} [[Nicola Geuer]]
| {{Flaga|ROU}} [[Alexandra Cadanțu-Ignatik|Alexandra Cadanțu]]<br />{{Flaga|DEU}} [[Nicola Geuer]]
| 6:0, 6:0
| 6:0, 6:0
|- style="background:#f88379;"
|- style="background:#f88379;"

Wersja z 21:14, 2 wrz 2022

Alicja Rosolska
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1985
Warszawa

Wzrost

166 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Dan Champion

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

636 (9 czerwca 2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

23 (10 czerwca 2019)

Australian Open

3R (2012, 2015)

Roland Garros

3R (2013, 2017, 2022)

Wimbledon

SF (2018)

US Open

3R (2008, 2014)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
srebro Belgrad 2009 gra podwójna
srebro Belgrad 2009 gra drużynowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Alicja Rosolska (ur. 1 grudnia 1985 w Warszawie) – polska tenisistka, zwyciężczyni dziewięciu turniejów WTA w grze podwójnej, finalistka wielkoszlemowego US Open 2018 w grze mieszanej, półfinalistka Wimbledonu 2018 w deblu.

Kariera tenisowa

Przygodę z tenisem rozpoczęła w wieku ośmiu lat. Po raz pierwszy w turnieju seniorskim zagrała w 2002 roku w Warszawie w turnieju J&S Cup. Odpadła już w pierwszej rundzie eliminacji, przegrywając z Robertą Vinci. Od początku profesjonalnej gry większe sukcesy odnosiła w grze podwójnej czego potwierdzenie miało miejsce już pod koniec 2002 roku, kiedy to wygrała swój pierwszy turniej ITF w parze z Alexią Virgili we włoskim Benevento. W 2003 roku osiągnęła dwa ćwierćfinały turniejów ITF w grze pojedynczej w Warszawie i Chieti. W grze podwójnej wygrała kolejne turnieje ITF w Gdyni i Ciampino. Oba tytuły zdobyła w parze z Klaudią Jans.

W 2004 roku zanotowała dwa ćwierćfinały małych turniejów ITF w Tipton i Warszawie. W grze podwójnej w parze z Klaudią Jans wygrała trzy turnieje ITF, jeden w Gdyni i dwa w Warszawie. Grając z Karoliną Kosińską wygrała w Olecku. W sierpniu razem z Jans dotarła do swojego pierwszego finału turnieju WTA w Sopocie, przegrywając w finale z Nurią Llagosterą Vives i Martą Marrero. W 2005 roku skoncentrowała się głównie na grze podwójnej, co przyniosło efekt podczas turnieju J&S Cup w Warszawie, gdzie grając z Klaudią Jans doszła do finału, przegrywając w nim z Tetianą Perebijnis i Barborą Strýcovą. Tydzień później również w stolicy Polski grając z Karoliną Kosińską wygrała turniej ITF. Kolejny finał imprezy WTA zanotowała w Palermo grając z Klaudią Jans.

W 2006 roku odniosła zwycięstwa w kolejnych turniejach ITF w grze podwójnej w Barcelonie, Bratysławie i Mediolanie. We wszystkich grając w parze z Jans. W turnieju WTA w Palermo doszła do półfinału, również z Klaudią Jans. W 2007 roku po raz pierwszy w grze podwójnej grając z Wasilisą Bardiną wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju Australian Open. W drugiej rundzie lepsze okazały się Yan Zi i Zheng Jie. Również we French Open i US Open dochodziła do drugiej rundy. W obu partnerując Jans. W turnieju WTA w Palermo po raz drugi z rzędu odpadła w półfinale, grając z Klaudią Jans. Pod koniec roku razem z Jans wygrała turniej ITF w Joué-lès-Tours.

W 2008 roku zaczęła od trzech porażek w grze podwójnej w turniejach WTA w Auckland, Hobart i Melbourne. W Viña del Mar w turnieju Cachantun Cup grając w parze z Līgą Dekmeijere wygrała swój pierwszy turniej WTA w finale pokonując Mariję Korytcewą i Julię Schruff. Drugi tytuł wywalczyła w hiszpańskiej Marbelli grając w parze z Klaudią Jans. Trzeci triumf odniosła w roku 2011 w Budapeszcie. Po czterech latach w 2015 wygrała turniej kategorii WTA International Series, tym razem w Monterrey wspólnie z Gabrielą Dabrowski. Kolejne zwycięstwa w deblu w turniejach WTA odniosła w: 2016 w Båstad wspólnie z Andreeą Mitu, 2017 w Petersburgu w parze z Jeļeną Ostapenko oraz w Monterrey razem z Nao Hibino, 2018 w Nottingham w parze z Abigail Spears i 2019 w Charleston razem z Anną-Leną Grönefeld.

Ponadto wystąpiła w finałach turniejów w: 2009 – Brisbane i Linzu, 2011 – Brisbane i Brukseli (wszystkie z Jans-Ignacik), 2012 – Brukseli (Zheng Jie) i Québecu (Heather Watson); 2013 – Linzu (Gabriela Dabrowski); 2017 – Stanford (Alizé Cornet); 2019 – Sydney (Eri Hozumi) i 2022 – Petersburgu, Bad Homburg vor der Höhe (oba z Erin Routliffe) i Warszawie (Katarzyna Kawa).

Życie prywatne

10 czerwca 2017 roku poślubiła swojego długoletniego partnera, Brytyjczyka Dana Championa[1]. W 2020 roku po przerwie w rozgrywkach spowodowanej pandemią COVID-19 Alicja Rosolska nie wróciła do startów. W grudniu 2020 urodziła syna, Charliego[2].

Profesjonalną tenisistką była również jej siostra, Aleksandra.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Alicja Rosolska nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Sezon 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Ranking na koniec roku 725 776 909 769 724 697 897 –[a] –[a] –[a] 969 1147 1148 1258 862 1151 –[a] –[a]

Występy w grze podwójnej

Turniej 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 2R 1R 2R 2R 1R 3R 1R 2R 3R 1R 2R 2R 2R 2R A 2R 0 / 15 13 – 14
French Open A A A A A 2R 2R 2R 1R 1R 1R 3R 2R 1R 1R 3R 1R 2R A 1R 3R 0 / 15 11 – 15
Wimbledon A A A Q1 A 1R 2R 2R 2R 2R 2R 1R 1R 1R 1R 1R SF 2R NH 1R QF 0 / 15 13 – 15
US Open A A A A A 2R 3R 2R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 2R 2R 1R 2R A 2R 2R 0 / 15 12 – 15
Ranking na koniec roku 524 373 164 99 91 84 50 47 47 38 44 50 61 45 76 31 29 32 54 125 0 / 60 49 – 59

Występy w grze mieszanej

Turniej 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A 1R A A 1R A A A 1R 1R 1R A A 0 / 5 0 – 5
French Open A A A A A A A A A A 2R A 1R 1R A 2R A QF NH A 2R 0 / 6 5 – 6
Wimbledon A A A A A A A A 3R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 3R NH A 1R 0 / 11 5 – 11
US Open A A A A A A A A A A A A A A A 2R F 1R NH A A 0 / 3 5 – 3
0 / 25 15 – 25

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988
–
2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 24 (9–15)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 15 sierpnia 2004 Sopot Ceglana Polska Klaudia Jans Hiszpania Marta Marrero
Hiszpania Nuria Llagostera Vives 		4:6, 3:6
Finalistka 2. 1 maja 2005 Warszawa Ceglana Polska Klaudia Jans Ukraina Tetiana Perebyjnis
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová 		1:6, 4:6
Finalistka 3. 18 lipca 2005 Palermo Ceglana Polska Klaudia Jans Włochy Giulia Casoni
Ukraina Marija Korytcewa 		6:4, 3:6, 5:7
Zwyciężczyni 1. 17 lutego 2008 Viña del Mar Ceglana Łotwa Līga Dekmeijere Ukraina Marija Korytcewa
Niemcy Julia Schruff 		7:5, 6:3
Finalistka 4. 10 stycznia 2009 Brisbane Twarda Polska Klaudia Jans Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Vania King 		6:3, 5:7, 5–10
Zwyciężczyni 2. 12 kwietnia 2009 Marbella Ceglana Polska Klaudia Jans Hiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Virginia Ruano Pascual 		6:3, 6:3
Finalistka 5. 18 października 2009 Linz Twarda (hala) Polska Klaudia Jans Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Słowenia Katarina Srebotnik 		1:6, 4:6
Finalistka 6. 8 stycznia 2011 Brisbane Twarda Polska Klaudia Jans Rosja Alisa Klejbanowa
Rosja Anastasija Pawluczenkowa 		3:6, 5:7
Finalistka 7. 21 maja 2011 Bruksela Ceglana Polska Klaudia Jans Czechy Andrea Hlaváčková
Kazachstan Galina Woskobojewa 		6:3, 0:6, 5–10
Zwyciężczyni 3. 10 lipca 2011 Budapeszt Ceglana Hiszpania Anabel Medina Garrigues Czechy Vladimíra Uhlířová
Południowa Afryka Natalie Grandin 		6:2, 6:2
Finalistka 8. 26 maja 2012 Bruksela Ceglana Zheng Jie Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Indie Sania Mirza 		3:6, 2:6
Finalistka 9. 16 września 2012 Québec Dywanowa (hala) Wielka Brytania Heather Watson Niemcy Tatjana Malek
Francja Kristina Mladenovic 		6:7(5), 7:6(6), 7–10
Finalistka 10. 13 października 2013 Linz Twarda (hala) Kanada Gabriela Dabrowski Czechy Karolína Plíšková
Czechy Kristýna Plíšková 		6:7(6), 4:6
Zwyciężczyni 4. 8 marca 2015 Monterrey Twarda Kanada Gabriela Dabrowski Australia Anastasija Rodionowa
Australia Arina Rodionowa 		6:3, 2:6, 10–3
Zwyciężczyni 5. 24 lipca 2016 Båstad Ceglana Rumunia Andreea Mitu Holandia Lesley Kerkhove
Białoruś Lidzija Marozawa 		6:3, 7:5
Zwyciężczyni 6. 5 lutego 2017 Petersburg Twarda (hala) Łotwa Jeļena Ostapenko Chorwacja Darija Jurak
Szwajcaria Xenia Knoll 		3:6, 6:2, 10–5
Zwyciężczyni 7. 9 kwietnia 2017 Monterrey Twarda Japonia Nao Hibino Słowenia Dalila Jakupović
Ukraina Nadija Kiczenok 		6:2, 7:6(4)
Finalistka 11. 6 sierpnia 2017 Stanford Twarda Francja Alizé Cornet Stany Zjednoczone Abigail Spears
Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe 		2:6, 3:6
Zwyciężczyni 8. 17 czerwca 2018 Nottingham Trawiasta Stany Zjednoczone Abigail Spears Rumunia Mihaela Buzărnescu
Wielka Brytania Heather Watson 		6:3, 7:6(5)
Finalistka 12. 11 stycznia 2019 Sydney Twarda Japonia Eri Hozumi Serbia Aleksandra Krunić
Czechy Kateřina Siniaková 		1:6, 6:7(3)
Zwyciężczyni 9. 7 kwietnia 2019 Charleston Ceglana Niemcy Anna-Lena Grönefeld Rosja Irina Chromaczowa
Rosja Wieronika Kudiermietowa 		7:6(7), 6:2
Finalistka 13. 13 lutego 2022 Petersburg Twarda (hala) Nowa Zelandia Erin Routliffe Rosja Anna Kalinska
Stany Zjednoczone Catherine McNally 		3:6, 7:6(5), 4–10
Finalistka 14. 25 czerwca 2022 Bad Homburg vor der Höhe Trawiasta Nowa Zelandia Erin Routliffe Japonia Eri Hozumi
Japonia Makoto Ninomiya 		4:6, 7:6(5), 5–10
Finalistka 15. 30 lipca 2022 Warszawa Ceglana Polska Katarzyna Kawa Kazachstan Anna Danilina
Niemcy Anna-Lena Friedsam 		4:6, 7:5, 5–10

Gra mieszana 1 (0–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 8 września 2018 US Open Twarda Chorwacja Nikola Mektić Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Wielka Brytania Jamie Murray 		6:2, 3:6, 9–11

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2018 zawodniczki rezerwowe Stany Zjednoczone Abigail Spears nie wystąpiła

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze podwójnej

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2015 Faza grupowa Kanada Gabriela Dabrowski Hiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
Xu Shilin
You Xiaodi		 3:6, 2:6

7:6(2), 4:6, 5–10
2017 Faza grupowa Wielka Brytania Anna Smith Lu Jingjing
Zhang Shuai
Jiang Xinyu
Tang Qianhui		 3:6, 1:6

3:6, 6:4, 6–10
2018 Faza grupowa Rumunia Mihaela Buzărnescu Japonia Shūko Aoyama
Białoruś Lidzija Marozawa
Tang Qianhui
Xun Fangying		 3:6, 2:6

6:2, 6:2
2019 Faza grupowa Chorwacja Darija Jurak Wang Xinyu
Zhu Lin
Duan Yingying
Yang Zhaoxuan		 6:2, 3:6, 6–10

1:6, 6:1, 7–10

Finały turniejów rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra podwójna 26 (14-12)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 1. 20/10/2002 Włochy Benewent 10 000 Ceglana Włochy Alexia Virgili Włochy Stefania Chieppa
Włochy Emily Stellato 		6:4, 6:4
Finalistka 1. 25/05/2003 Polska Olecko 10 000 Ceglana Polska Monika Schneider Białoruś Kaciaryna Dziehalewicz
Australia Michelle Summerside 		2:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni 2. 10/08/2003 Polska Gdynia 10 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Łotwa Irina Kuzmina
Polska Monika Schneider 		7:5, 6:2
Finalistka 2. 21/09/2003 Włochy Chieti 10 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Holandia Kika Hogendoorn
Austria Betina Pirker 		3:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni 3. 28/09/2003 Włochy Ciampino 10 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Włochy Claudia Ivone
Włochy Giulia Meruzzi 		6:0, 6:3
Finalistka 3. 01/02/2004 Wielka Brytania Tipton 10 000 Twarda Polska Klaudia Jans Wielka Brytania Rebecca Llewellyn
Wielka Brytania Melanie South 		6:2, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 28/09/2003 Włochy Ciampino 25 000 Twarda Polska Klaudia Jans Węgry Zsófia Gubacsi
Węgry Kira Nagy 		6:4, 6:3
Zwyciężczyni 5. 30/05/2004 Polska Olecko 10 000 Ceglana Polska Karolina Kosińska Czechy Iveta Gerlová
Słowacja Zuzana Zemenová 		6:4, 6:2
Finalistka 4. 13/06/2004 Włochy Grado 25 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Hiszpania Rosa María Andrés Rodríguez
Rumunia Andreea Ehritt-Vanc 		2:6, 2:6
Zwyciężczyni 6. 08/08/2004 Polska Gdynia 10 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Ukraina Natalia Bogdanova
Ukraina Wałerija Bondarenko 		6:2, 6:4
Zwyciężczyni 7. 05/09/2004 Polska Warszawa 10 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Słowacja Martina Babaková
Czechy Iveta Gerlová 		6:2, 6:3
Finalistka 5. 13/02/2005 Włochy Capriolo 25 000 Twarda Polska Klaudia Jans Ukraina Marija Korytcewa
Finlandia Emma Laine 		6:3, 4:6, 5:7
Zwyciężczyni 8. 07/05/2005 Polska Warszawa 25 000 Ceglana Polska Karolina Kosińska Białoruś Tacciana Puczak
Rosja Anastasija Rodionowa 		4:6, 6:2, 7:6(3)
Finalistka 6. 13/02/2005 Hiszpania Las Palmas 25 000 Twarda Polska Karolina Kosińska Rosja Nina Bratczikowa
Rosja Ałła Kudriawcewa 		6:3, 4:6, 5:7
Finalistka 7. 17/04/2005 Francja Biarritz 25 000 Twarda Polska Klaudia Jans Rosja Nina Bratczikowa
Rosja Jarosława Szwiedowa 		6:3, 6:2
Finalistka 8. 09/06/2006 Czechy Prościejów 75 000 Ceglana Łotwa Līga Dekmeijere Słowacja Jarmila Gajdošová
Japonia Akiko Morigami 		3:6, 6:7(3)
Finalistka 9. 10/09/2006 Francja Denain 75 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Włochy Romina Oprandi
Niemcy Jasmin Wöhr 		6:4, 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 9. 08/10/2006 Hiszpania Barcelona 75 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Rumunia Edina Gallovits
Niemcy Vanessa Henke 		6:1, 6:2
Zwyciężczyni 10. 28/10/2006 Słowacja Bratysława 75 000 Twarda (hala) Polska Klaudia Jans Czechy Lucie Hradecká
Czechy Michaela Paštiková 		6:1, 6:3
Zwyciężczyni 11. 02/12/2005 Włochy Mediolan 50 000 Dywanowa (hala) Polska Klaudia Jans Ukraina Marija Korytcewa
Finlandia Emma Laine 		6:7(5), 7:5, 6:4
Finalistka 10. 10/09/2006 Chorwacja Zagrzeb 75 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Finlandia Emma Laine
Węgry Ágnes Szávay 		1:6, 2:6
Zwyciężczyni 12. 14/10/2007 Francja Joué-lès-Tours 50 000 Dywanowa (hala) Polska Klaudia Jans Czechy Petra Cetkovská
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová 		6:3, 7:5
Finalistka 11. 25/11/2007 Francja Poitiers 100 000 Twarda (hala) Polska Klaudia Jans Rosja Ałła Kudriawcewa
Rosja Anastasija Pawluczenkowa 		6:2, 4:6, 1–10
Zwyciężczyni 13. 07/06/2008 Włochy Rzym 75 000 Ceglana Polska Klaudia Jans Kanada Marie-Ève Pelletier
Rosja Alina Żydkowa 		6:3, 6:1
Zwyciężczyni 14. 30/10/2016 Francja Poitiers 100 000 Twarda (hala) Japonia Nao Hibino Rumunia Alexandra Cadanțu
Niemcy Nicola Geuer 		6:0, 6:0
Finalistka 12. 29/06/2018 Wielka Brytania Southsea 100 000 Trawiasta Stany Zjednoczone Abigail Spears Belgia Kirsten Flipkens
Szwecja Johanna Larsson 		4:6, 6:3, 9–11

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra podwójna kobiet

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008
I runda Polska Klaudia Jans  Stany Zjednoczone: Liezel Huber / Lindsay Davenport [5] 2:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda Polska Klaudia Jans-Ignacik  Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3] 7:6(5), 3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020
I runda Polska Magda Linette  Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula [4] 1:6, 3:6

Odznaczenia

  • Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021[3]

Uwagi

  1. ↑ a b c d e Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy

  1. ↑ Rafał Smoliński: Polskie tenisistki bawiły się na ślubie Alicji Rosolskiej. sportowefakty.pl, 2017-06-11. [dostęp 2018-09-08]. (pol.).
  2. ↑ Maria Kuźniar: Wimbledon niedokończony. Rozmowa z Alicją Rosolską. tenisklub.pl. [dostęp 2022-04-21]. (pol.).
  3. ↑ Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alicja_Rosolska&oldid=67969943”