Proces księży kurii krakowskiej
.jpg)
Proces księży – pokazowy proces czterech księży kurii krakowskiej i trzech osób świeckich, oskarżonych bezpodstawnie o działalność szpiegowską na rzecz Stanów Zjednoczonych i „sprzedawanie swojej ojczyzny za judaszowe pieniądze”[1].
Proces toczył się przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Krakowie od 21 stycznia 1953[2]. Rozprawy odbywały się w hali widowiskowej Zakładów Szadkowskiego.
Wyrok został ogłoszony 27 stycznia 1953[1]. Sąd pod przewodnictwem sędziego Mieczysława Widaja skazał na karę śmierci: księdza Józefa Lelitę, a także Michała Kowalika i Edwarda Chachlicę. Pozostałym oskarżonym wymierzono kary od 6 lat pozbawienia wolności do dożywotnie pozbawienia wolności. Księdza Franciszka Szymonka z Rabki skazano na dożywocie, ks. Modesta Wita Brzyckiego, notariusza Kurii metropolitalnej na 15 lat więzienia, ks. Jana Pochopienia, notariusza kurii metropolitalnej na 8 lat więzienia, Stefanię Rospond z Kongregacji Żywego Różańca Dziewcząt, na 6 lat więzienia.
Orzeczonych kar śmierci nie wykonano – wyroki zostały zamienione decyzją Rady Państwa z 18 sierpnia 1953 r., na karę dożywotniego więzienia[3].
Rezolucja Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego z 8 lutego 1953 potępiła oskarżonych w tej sprawie.
Proces był elementem represji władz PRL wobec Kościoła katolickiego, mającym na celu jego skompromitowanie[3].
Zobacz też
- ↑ a b Wojciech Roszkowski, Najnowsza historia Polski 1945–1950, Świat Książki, Warszawa 2003, s. 225
- ↑ Kalendarium 21 stycznia. pamiec.pl. [dostęp 2013-01-20].
- ↑ a b Filip Musiał: Proces kurii krakowskiej. ipn.gov.pl. [dostęp 2013-01-20].
