Linów-Kolonia
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
| Państwo | świętokrzyskie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 15 |
| Kod pocztowy |
27-630[1] |
| Tablice rejestracyjne |
TSA |
| SIMC |
0811632 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Linów-Kolonia – wieś sołecka[2] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Zawichost[3].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0811649 | Borki | część wsi |
| 0811655 | Okręglica | część wsi |
| 0811661 | Pasy | część wsi |
| 0811684 | Wylesienie | część wsi |
Historia
Linów Stary i Nowy, wsie nad rzeką Wisłą w powiecie opatowskim, gminie Lasocin, parafii Trójca[5].
Leży na krawędzi wyniosłego brzegu doliny Wisły odległy od Opatowa 31 wiorst.
Posiada młyn wodny i fabrykę znanych w kraju całym pługów, wyrabianych według pomysłu właściciela Lisowa Romana Cichowskiego. W 1827 r. było tu 79 domów , 451 mieszkańców obecnie jest gruntu dworskiego 2400 mórg włość. 232 mórg domów drew. 51, mur. 2, mieszkańców 477.
Opis fabryki R. Cichowskiego przez J. K. Gregorowicza w „Kłosach t.,15.[5]
W XV wieku Linów należał do parafii w pobliskim Zawichoście i był dziedzictwem Jana Linowskiego herbu Rawa.
Istniała również w pobliżu Linowska Wola, zwana obecnie Linów Nowy (Długosz L.B. t.I s.196 i t.II s.494).
Według Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, dobra Linów składają się z folwarków: Linów Górny, Linów Dolny i Góry. Rozległość wynosi mórg 2609 folwark Linów Górny: grunta orne i ogr. mórg 398, łąk mórg 42, lasu mórg 628, nieużytki i place mórg 31, razem mórg 1094, budynków murowanych 1, z drzewa 18
Folwark Linów Dolny: grunta orne i ogrodów mórg 458, łąk mórg 157, pastwisk mórg 196, wody mórg 6, lasu mórg 145, nieużytki i place mórg 74, razem mórg 1036 budynków murowanych 2, z drzewa 12.
Folwark Góry: grunta orne i ogr. mórg 193, lasu mórg 279, nieużytki i place mórg 7, budynków z drzewa 7 płodozmian po folwarkach zaprowadzony 7. 8. i 14. Wieś Linów osad 40, z gruntem mórg 202.[5]
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Zawichost. Urząd Gminy Zawichost. [dostęp 18.04.2015].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ a b c Linów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 242.
Zobacz też
