Glinnik (powiat tomaszowski)
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Kapliczka z pomnikiem Matki Bożej wzdłuż skrzyżowania, a obok krzyż oraz z tyłu przystanek autobusowy (pętla autobusowa) | |
Państwo | łódzkie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Liczba ludności (2006) |
570 |
Strefa numeracyjna |
44 |
Kod pocztowy |
97-217 |
Tablice rejestracyjne |
ETM |
SIMC |
0544496 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Glinnik – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Lubochnia. Około 9 km od Tomaszowa Mazowieckiego
We wsi znajduje się szkoła podstawowa, ochotnicza straż pożarna (remiza), tartak, świetlica wiejska, przychodnia lekarska i sklep spożywczy.
Przez miejscowość przebiega linia kolejowa nr 53 Tomaszów Mazowiecki-Spała oraz na południe od wsi prowadzi tam szlak partyzancki .
Na wschodnim krańcu graniczy ze Spalskim Parkiem Krajobrazowym i Puszczą Pilicką.
Niecałe kilometr od Glinnika znajdowały się dwa schrony bojowe. Jeden został wysadzony i jest w znacznym stopniu zniszczony, zachowały się dwa otwory strzelnicze. Drugi położony w dawnej żwirowni, a obecnie wysypisku śmieci został wykopany i przesunięty, stoi poniżej naturalnego ukształtowania terenu. Bunkier ma trzy otwory strzelnicze.
Miejscowość ma połączenie autobusowe, w którym włączona jest do sieci MZK Tomaszów Mazowiecki (linia nr 35) i prywatne busy.
Wieś królewska w tenucie inowłodzkiej w powiecie brzezińskim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku[1].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.
Historia
W 1827 roku we wsi było 9 domów i 71 mieszkańców, a w roku 1880 12 domów i 151 mieszkańców. W tym czasie był tu folwark z gorzelnią i 395 mórg włościańskich.
Pod koniec XIX w. wieś należała do parafii w Rzeczycy, natomiast w 1985 roku XX w. wieś należy do parafii Spały.
Obok miejscowości w 1925 roku zbudowano tam lotnisko wojskowe.
Bibliografia
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, Tom II (str. 581), Warszawa, 1881
- Małgorzata i Juliusz Szymańscy, Kwatery główne Hitlera oraz niemieckie stanowiska dowodzenia w Polsce, ŁKE "Labirynt"96", Łódź, 2002. ISBN 83-906436-9-3 (str. 121)
Zobacz
Przypisy
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65