Przewód jezdny

przewód jezdny sieci trakcyjnej PKP

przekrój poprzeczny drutu jezdnego

Przewód jezdny – część elektrycznej sieci trakcyjnej, przewód elektryczny zawieszony najczęściej nad torem kolejowym lub tramwajowym, lub nad trasą trolejbusów, służący do zasilania pojazdów z napędem elektrycznym za pośrednictwem odbieraka prądu.

Wykonany jest z materiału o dobrej przewodności elektrycznej, zwykle z miedzi o przekroju zbliżonym do cyfry 8 ze stalową wstawką w kształcie odwróconej litery T w dolnej części – współpracującej ze ślizgaczem pantografu. Przewężenie w środkowej części przewodu służy do mocowania zacisków znajdujących się na końców wieszaków, którymi przewód jezdny połączony jest mechanicznie z liną nośną. Na PKP stosuje się najczęściej przewód jezdny o polu przekroju równym 100 cm kw., rzadziej - 80 lub 120 cm kw. Na liniach o dużym obciążeniu przewozami stosuje się dwa równoległe przewody jezdne nad jednym torem.

Istnieją systemy zasilania z przewodem jezdnym umieszczonym obok toru (sieć boczna), z którym współpracuje odbierak umieszczony na bocznej ścianie pojazdu; stosuje się je np. w przypadku konieczności dostępu od góry do pojazdów na torze (np. na kolejach górniczych).

Zobacz też

• przewody trakcyjne