Przejdź do zawartości

Kazimierz Jodkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mpn (dyskusja | edycje) o 17:33, 25 gru 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kazimierz Jodkowski
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1950
Złocieniec

Zawód, zajęcie

filozof

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Kazimierz Walenty Jodkowski (ur. 14 lutego 1950 w Złocieńcu) – polski filozof, profesor w zakresie nauk humanistycznych, zajmuje się filozofią nauki oraz filozofią przyrody i nauk przyrodniczych, w tym m.in. niewspółmiernością interteoretyczną i demarkacją nauki. Jest twórcą serii książkowej „Realizm. Racjonalność. Relatywizm” oraz internetowego czasopisma „Filozoficzne Aspekty Genezy”.

Życiorys

Urodził się 14 lutego 1950 roku, jako syn Tadeusza i Stefanii[1]. Ukończył szkołę podstawową w Złocieńcu, a liceum ogólnokształcące w Drawsku Pomorskim[2].

Studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, magisterium uzyskał w roku 1974, z wyróżnieniem. Praca magisterska dotyczyła kosmologii Edwarda Arthura Milne’a. Promotorem był Stanisław Mazierski[3]. W 1983 roku obronił doktorat z filozofii na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Doktorat dotyczył antykumulatywizmu Thomasa Kuhna i Paula Feyerabenda. Od stycznia do maja 1990 roku był na stypendium Lock Haven University w Lock Haven[3]. W 1992 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego filozofii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy Wspólnoty uczonych, paradygmaty i rewolucje naukowe[4], a 28 kwietnia 2000 roku otrzymał tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych[5].

Pracę naukową rozpoczął 1 kwietnia 1975 roku w Instytucie Filozofii na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[6]. Od 1985 do 1994 roku był kierownikiem sekcji metodologii nauk w Zakładzie Logiki i Metodologii Nauk Wydziału Filozofii i Socjologii UMCS[3]. W październiku roku 1995 rozpoczął pracę w Zakładzie Logiki i Metodologii Nauk na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze[3]. W latach 80. zajmował się kolportowaniem bezdebitowej literatury wśród pracowników UMCS i był z tego powodu rozpracowywany przez służbę bezpieczeństwa[1]. W latach 1999–2002 był dyrektorem Instytutu Filozofii WSP/UZ[7][2].

Założył w 1984 roku (ze Zbysławem Muszyńskim, Jackiem Paśniczkiem i Janem Pomorskim) filozoficzną serię książkową „Realizm. Racjonalność. Relatywizm” (w skrócie RRR, ukazało się w niej ponad 40 tomów)[7].

W 2004 roku zainicjował powstanie w Zielonej Górze lokalnej grupy „Nauka a Religia”, której został opiekunem naukowym. W ramach działalności tej grupy w roku 2004 utworzył internetowe czasopismo „Filozoficzne Aspekty Genezy”, którego został redaktorem naczelnym i był nim do roku 2010[7].

W roku 2015 w uznaniu dla jego dorobku naukowego Uniwersytet Zielonogórski wydał księgę jubileuszową dedykowaną Jodkowskiemu[6].

Ożenił się z Gerardą Martyniuk (ur. 1951), z którą ma dwoje dzieci, Justynę (1980) i Martę (1988)[4].

Był działaczem Unii Polityki Realnej. W 2001 roku startował do sejmu w wyborach parlamentarnych z listy Platformy Obywatelskiej[8][9].

Obszar badań naukowych

W swoich badaniach zastanawia się, czym nauka różni się od nie-nauki i jakie należy postawić kryterium, by je odróżnić. Uważa, że nie istnieje dobre kryterium demarkacji. Nie istnieje bezpośredni kontakt zmysłowy z rzeczywistością, a ludzki układ nerwowy potrafi utworzyć co najwyżej trójwymiarowe symulacje otaczającej rzeczywistości[4].

W swoich publikacjach podkreśla także istotną rolę filozofii w rozwoju nauki. Nauka często korzysta ze wsparcia ze strony filozofii. Odcięcie nauki od filozofii prowadziłoby do odcięcia nauki od źródła pomysłów heurystycznych i doprowadziłoby do zmniejszenia alternatywnych prób wyjaśniania rzeczywistości i w konsekwencji do „zasuszenia” samej nauki[4].

Trzecią dziedziną jego naukowych zainteresowań jest wzajemne oddziaływanie nauki i religii. Współczesna nauka bez założenia naturalizmu nie może istnieć. Naturalizm zakazuje odwoływać się do przyczyn nadprzyrodzonych przy wyjaśnianiu świata, podczas gdy teizm głosi realność tego rodzaju przyczyn. Ewolucjonizm jest ściśle związany z naturalizmem, który wyklucza światopogląd teistyczny (choć nie deistyczny). Jego zdaniem nie do utrzymania staje się pogląd, że nauka i religia należą do wzajemnie niekrzyżujących się sfer[4][10].

Uważa, że nauka jest elementem społeczeństwa i bez niego istnieć nie może, a jej istnienie jest czymś wtórnym. Reprezentujący społeczeństwo politycy mają prawo decydować o tym, ile pieniędzy przeznacza się na naukę, bo istnienie społeczeństwa jest ważniejsze niż istnienie nauki. Efekt jest więc taki, że w razie konfliktu z naukowymi wartości pozanaukowe w nauce dominują[11].

Jodkowski postawił kreacjonistom bardzo wygórowany wymóg. Jego zdaniem powinni wykazać, że nauka czegoś nie tłumaczy naturalistycznie, a czyni to właśnie kreacjonizm[12]. Sformułował koncepcję epistemicznych układów odniesienia. Koncepcję tę bardziej szczegółowo opracował Krzysztof Kilian[13].

Recepcja

Wojciech Sady nie zgodził się, że kreacjonizm naukowy prowadzi do teizmu, jego zdaniem może co najwyżej prowadzić do niewiary w darwinizm i tylko tymczasowo[12]. Może jedynie prowadzić do wiary w istnienie pozamaterialnych przyczyn powstawania organizmów żywych[14]. Zarzucił, że Jodkowski stawa kreacjonistom niewykonalne warunki[12]. Sady stwierdził, że nie wiadomo, co znaczy „naturalistyczny” ani „prawa fizyki”. Wiara w dosłownie rozumianą Biblię zawsze pozostanie wiarą, bez względu na osiągnięcia naukowego kreacjonizmu[14].

Dariusz Sagan ocenił, że Jodkowski prowadzi rozważania na temat epistemicznych układów odniesienia na dosyć ogólnym poziomie[15]. Jego zdaniem Jodkowski posługuje się tym terminem w sposób niejednoznaczny[16].

Publikacje

  • Teza o niewspółmierności w ujęciu Thomasa S. Kuhna i Paula K. Feyerabenda, Lublin 1984. ISBN 83-00-00888-8.
  • Wspólnoty uczonych, paradygmaty i rewolucje naukowe, Lublin 1990. ISBN 83-227-0322-8.
  • Metodologiczne aspekty kontrowersji ewolucjonizm-kreacjonizm, Realizm. Racjonalność. Relatywizm, t. 35, Wyd. UMCS, Lublin 1998. ISBN 83-227-1321-5.
  • Spór ewolucjonizmu z kreacjonizmem. Podstawowe pojęcia i poglądy, Biblioteka Filozoficznych Aspektów Genezy, t. 1, Wydawnictwo Megas, Warszawa 2007. ISBN 83-901-413-7-X.

Wyróżnienia

W roku 1999 za monografię Metodologiczne aspekty kontrowersji ewolucjonizm-kreacjonizm otrzymał nagrodę I Stopnia Ministra Edukacji Narodowej[3].

Przypisy

  1. a b K. Jodkowski BIP IPN
  2. a b prof. zw. dr hab. Kazimierz Jodkowski. Nauka a Religia.
  3. a b c d e Bylica, Kilian i Sagan 2015 ↓, s. 12.
  4. a b c d e UZ 2017 ↓.
  5. Kazimierz Jodkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-11-02].
  6. a b Bylica, Kilian i Sagan 2015 ↓, s. 11.
  7. a b c Bylica, Kilian i Sagan 2015 ↓, s. 13.
  8. Wybory. Platforma Obywatelska. Wyborcza. Zielona Góra, 2001.
  9. PKW 2001 ↓.
  10. Bylica 2015 ↓, s. 191–211.
  11. Pleszczyński 2010 ↓, s. 78.
  12. a b c Sady 2001 ↓, s. 226.
  13. Sagan 2018 ↓, s. 249.
  14. a b Sady 2001 ↓, s. 227.
  15. Sagan 2018 ↓, s. 224, 233.
  16. Sagan 2018 ↓, s. 240, 249.

Bibliografia

  • Filozofia, nauka, religia. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Kazimierzowi Jodkowskiemu z okazji 40-lecia pracy naukowej. Piotr Bylica, Krzysztof J. Kilian, Robert Piotrowski i Dariusz Sagan (red.). Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski, 2015. ISBN 978-83-7842-178-8.
  • prof. zw. dr hab. Kazimierz Jodkowski, emerytowany. [w:] Uniwersytet Zielonogórski [on-line]. 2017.
  • Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory parlamentarne 2001. PKW, 2001.
  • Wstęp. W: Piotr Bylica, Krzysztof J. Kilian, Dariusz Sagan: Kazimierza Jodkowskiego koncepcja epistemicznych układów odniesienia a teizm naturalistyczny Johna Polkinghorne’a. Piotr Bylica, Krzysztof J. Kilian, Robert Piotrowski i Dariusz Sagan (red.). Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski, 2015, s. 11–33. ISBN 978-83-7842-178-8.
  • Wojciech Sady. Dlaczego kreacjonizm „naukowy” nie jest naukowy i dlaczego nie prowadzi do teizmu?. „Przegląd Filozoficzny”. R. X, Nr 1 (37), s. 213-228, 2001. ISSN 1203-1493. 
  • Dariusz Sagan. Jaki „artyficjalizm” stanowi epistemiczny układ odniesienia nauki. „Filozoficzne Aspekty Genezy”. T. 15, s. 233-250, 2018. ISSN 2299-0356. 
  • Kazimierza Jodkowskiego koncepcja epistemicznych układów odniesienia a teizm naturalistyczny Johna Polkinghorne’a. W: Piotr Bylica: Filozofia – nauka – religia. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Kazimierzowi Jodkowskiemu z okazji 40-lecia pracy naukowej. Piotr Bylica, Krzysztof J. Kilian, Robert Piotrowski i Dariusz Sagan (red.). Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski, 2015, s. 191–211.
  • Przestrzeń aksjologiczna mediów popularnych i jakościowych. W: Jan Pleszczyński: Tabloidyzacja języka i kultury. red. I. 2010, s. 75-88.

Linki zewnętrzne