Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny
| Oddział Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu | |
 Kamienica przy Gajowej 4 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Gajowa 4/8, Poznań |
| Data założenia |
16 lutego 1984 |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°24′32,57″N 16°54′28,27″E/52,409047 16,907853
| |
| Strona internetowa | |
Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny – muzeum poświęcone Kazimierze Iłłakowiczównie, mieszczące się w mieszkaniu nr 8 przy ulicy Gajowej 4 na poznańskich Jeżycach, w mieszkaniu zajmowanym przez poetkę od 1948 do śmierci.
.jpg)
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Zostało otwarte 16 lutego 1984, w pierwszą rocznicę jej śmierci. W stanie niezmienionym pozostawiono rozkład mebli w pokoju, w którym mieszkała.
Ekspozycja składa się z dwóch części. W pierwszej zgromadzono świadectwa, odznaczenia i nagrody otrzymane przez poetkę, fotokopie dokumentów i listów (a także maskę pośmiertną, studencki indeks UJ itp.), a także pierwsze wydanie Ikarowych lotów, część druga natomiast to pokój, z zachowanym wyposażeniem (meble, obrazy, książki i przedmioty codziennego użytku). Pieczę nad muzeum sprawuje Biblioteka Raczyńskich.
W lutym 2014 odbyły się uroczystości 30-lecia placówki. Zaprezentowano film Piętno autorstwa Grażyny Banaszkiewicz ukazujący mieszkanie poetki w latach 80. XX wieku, wiersze Iłłakowiczówny deklamowała Daniela Popławska z Teatru Nowego w Poznaniu, a teatr Ba-Ku przedstawił sztukę Ćma. W Bibliotece Raczyńskich odbyła się impreza towarzysząca – wystawa W poezji skamieniało – jest żywe, przygotowana przez Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej[1].
Przez pewien czas poetka dzieliła mieszkanie z rodziną Żyndów, w tym z późniejszym profesorem Stefanem Żyndą[2].
W mieszkaniu tym odbyła się w 1981 uroczystość przyznania poetce doktoratu honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, co odbiegało od przyjętych rozwiązań (uroczystości takie odbywają się zwykle w reprezentacyjnych aulach). Rozmiary pomieszczeń i stan zdrowia artystki pozwalał na przebywanie w pokoju tylko dwóch osób, w tym rektora UAM[3].
W muzeum odbywają się co roku uroczystości wręczenia Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Agnieszka Baszko, 30. rocznica powstania Mieszkania-Pracowni Kazimiery Iłłakowiczówny, w: Winieta – pismo Biblioteki Raczyńskich, Poznań, nr 1(65)/2014, s. 1, ISSN 1509-6343.
- ↑ Jolanta Kijowska, Katarzyna Fagiewicz. Spotkania z Profesorem Stefanem Żyndą (1931–2021). „Czasopismo Geograficzne”. Tom 92, Zeszyt 2, 445-452. Polskie Towarzystwo Geograficzne. (pol.).
- ↑ Andrzej Wituski, Dorota Ronge-Juszczyk, Przecież to mój Poznań. Andrzej Wituski w rozmowie z Dorotą Ronge-Juszczyk, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2014, s. 148, ISBN 978-83-7818-643-4, OCLC 903323433.
- ↑ Nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Zeszyty Poetyckie. [dostęp 2017-03-10].
