Alfons Rodríguez (1533–1617)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 października 1617 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
15 stycznia 1825 |
| Kanonizacja |
6 września 1887 |
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
księga, klucz u pasa, różaniec, serca Jezusa i Matki Bożej |
| Patron |
jezuitów |
Alfons Rodríguez, właściwie hiszp. Alonso Rodríguez (ur. 25 lipca 1531[1] w Segowii, zm. 31 października 1617 w Palma de Mallorca) – hiszpański jezuita (SJ), furtian, jeden z największych mistyków zakonnych, asceta, święty Kościoła katolickiego.
Życiorys
Urodził się, jako syn zamożnego kupca Diego (Jakuba) Rodrígueza i Marii Gómez w Segowii 25 lipca 1533 roku. Do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej przygotowywał go jezuita św. Piotr Faber. Po skończeniu szkoły przez rok studiował u jezuitów w Alkali koło Madrytu, ale po śmierci ojca wrócił do Segowii, by zająć się rodzinnym przedsiębiorstwem. W 1560 roku ożenił się z Marią Suarez, z którą miał dwójkę dzieci. 7 lat później zmarła mu żona, a wkrótce po niej dzieci oraz matka.
Po ich śmierci podjął studia w Walencji, jednak z uwagi na swój wiek i kłopoty z nauką przerwał je i w 1571 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, aby odbyć nowicjat i zostać bratem zakonnym. Po skończeniu nowicjatu został wysłany do kolegium Palma na Majorce, gdzie był furtianem i spełniał różne posługi domowe.
Pomimo skromnego stanowiska w zakonie swoją postawą, życiem według zasad ascezy ignacjańskich Ćwiczeń duchownych[2] i przeżyciami mistycznymi (spisanymi w autobiografii) brat Alfons wywierał duży wpływ na uczącą się w kolegium młodzież zakonną. Zaprzyjaźnił się ze św. Piotrem Klawerem, przyszłym apostołem Murzynów amerykańskich w Brazylii, w którym rozbudził zapał do pracy misyjnej.
Alfons Rodríguez zmarł w wieku 84 lat.
Dzień obchodów
Jest patronem Towarzystwa Jezusowego (jezuitów).
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 31 października, zarówno w Kościele katolickim jak i zakonie, w dzienną pamiątkę śmierci. Dzień ten jest również świętem braci w Towarzystwie Jezusowym[3].
Beatyfikacja
Został beatyfikowany przez papieża Leona XII 15 stycznia 1825, a 6 września 1887 został kanonizowany wraz z Janem Berchmansem przez papieża Leona XIII[4].
Ikonografia
w Ikonografii przedstawiany w habicie jezuickim i białej komży. Jego atrybuty to księga odnosząca się do prac z zakresu duchowości a w szczególności dzieła La pratica della perfezione e le virtù cristiane. Klucz u pasa przywołuje pełnioną przez niego funkcję klucznika i furtiana, różaniec symbolizuje jego nieustanne nabożeństwo ku czci Matki Bożej (przypisuje się mu nawet autorstwo godzinek), serce Jezusa i Maryi nawiązuje do szczególnego oddania kultowi serca Jezusa i Matki Bożej[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 59.
- ↑ Ćwiczenia św. Ignacego Loyoli szkołą uczuć. DEON.pl. [dostęp 2011-10-16].
- ↑ 31 Października – święto braci w Towarzystwie Jezusowym. Towarzystwo Jezusowe, www.jezuici.pl, 2010-10-30. [dostęp 2011-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)]. (pol.).
- ↑ St. Alphonsus (Alonso) Rodriguez. Catholic Encyclopedia, www.newadvent.org. [dostęp 2011-10-16]. (ang.).
- ↑ Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 60.
Bibliografia
- Święty Alfons Rodriguez na brewiarz.katolik.pl [dostęp: 2011-10-16]
- Św. Alfons Rodrigues – świętość zwyczajna na DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM za H.Frosem i F. Sową (autor: Marek Wójtowicz SJ) [opublikowano: 2009-10-29]
- Alfons Rodrigues (biografia) na DEON.pl
- Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).
