Przejdź do zawartości

Kobyle (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kobyle
wieś
Ilustracja
Kościół w Kobylu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

bocheński

Gmina

Nowy Wiśnicz

Liczba ludności 

ok. 1250

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

32-720[2]

Tablice rejestracyjne

KBC, KBA[3]

SIMC

0824570

Położenie na mapie gminy Nowy Wiśnicz
Mapa konturowa gminy Nowy Wiśnicz, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kobyle”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kobyle”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kobyle”
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego
Mapa konturowa powiatu bocheńskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kobyle”
Ziemia49°55′10″N 20°31′07″E/49,919444 20,518611[1]

Kobylewieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Nowy Wiśnicz[4][5].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość znajduje się na Pogórzu Wiśnickim, w dolinie Leksandrówki. Ma zwartą zabudowę skupioną wzdłuż głównej drogi powiatowej biegnącej doliną tego potoku[6].

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Kobyle[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0824586 Kącina część wsi
0824617 Podgródek przysiółek
0824592 Strona Południowa część wsi
0824600 Strona Północna część wsi

Historia Kobyla

[edytuj | edytuj kod]

Wieś prawdopodobnie powstała w okresie akcji osadniczej na terenie Małopolski kierowanej przez króla Kazimierza Wielkiego. Jedna z hipotez jako źródło powstania nazwy miejscowości wskazuje służebną rolę wsi i prawdopodobne zajęcie pierwszych mieszkańców Kobyla – hodowlę koni.

Pierwsza wzmianka o Kobylu pochodzi z 1352 roku. W XIV w. Miejscowość wraz z Wiśniczem Małym, Wielkim, i Leksandrową, stanowiła własność rodu Kmitów. Kobyle, jak i większość wsi należących obecnie do Gminy Nowy Wiśnicz, zostało w 1593 roku nabyte przez Stanisława Lubomirskiego, wchodząc w skład majątku magnata, zajmującego znaczną część obszaru położona na południe od Bochni. W 1595 roku wieś położona w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego była własnością kasztelana małogojskiego Sebastiana Lubomirskiego[7].

W okresie II wojny światowej Kobyle zajmowali Niemcy. W 1939 roku przypuszczając, że front walk będzie posuwał się od Tarnowa w kierunku Węgierskiej Górki, przystąpili do budowy umocnień. Fortyfikacje obronne budowane były w południowej części wsi, równolegle do głównej drogi. Do budowy umocnień Niemcy używali drzewa z masowo wycinanych lasów w północnej części wsi. Prace przy budowie trwała do końca wojny. By zapewnić sobie siłę roboczą założyli obóz pracy. Zlokalizowany był on na łąkach po lewej stronie drogi od Wiśnicza, około 500 m. od miejsca gdzie obecnie stoi tablica z nazwą wsi. W około 20 prowizorycznych barakach przetrzymywani byli jeńcy przywożeni z łapanek. W 1945 roku rosyjskie wojska wkroczyły na teren Kobyla wypierając armię niemiecką. W wyniku walki, jaka rozegrała się w Kobylu, zginęło około czterdziestu Niemców i prawie tylu samo Rosjan.

W latach 80. i 90. XX wieku znacznie rozbudowana została infrastruktura wsi, powstały drogi, odbyła się telefonizacja wsi.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 55061
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 485 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz.U. z 2015 r. poz. 669)
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. a b GUS. Rejestr TERYT
  6. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2017-04-08].
  7. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 108.