Przejdź do zawartości

Magneton Bohra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Magneton Bohra (symbol μB) – stała fizyczna o wymiarze momentu magnetycznego. Jest to wartość momentu magnetycznego elektronu znajdującego się na orbicie Bohra[1]:

gdzie:

ładunek elementarny,
zredukowana stała Plancka,
masa spoczynkowa elektronu.

Analogiczna jednostka, w definicji której zamiast masy elektronu występuje masa protonu to magneton jądrowy μN:

1 μB ≈ 1836 μN

W układzie SI wartość magnetonu Bohra wynosi[2]:

1 μB = 9,274 010 0657(29)×10−24 J·T −1

Odpowiada to 9,274 010 0657(29)×10−21 erg·Gs−1 = 9,274 010 0657(29)×10−21 emu[a] w układzie CGS.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1 emu = erg·Gs−1[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. magneton Bohra, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-15].
  2. CODATA Value 2022: Bohr magneton. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
  3. Magnetic units. IEEE Magnetics Society. [dostęp 2018-02-06].