Przejdź do zawartości

Daniel Łukasik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Łukasik
Ilustracja
Daniel Łukasik w barwach Lechii Gdańsk (2015)
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1991
Giżycko

Wzrost

179 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2005 Olimpia Miłki
2005–2007 Warmia Olsztyn
2007–2011 Legia Warszawa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2014 Legia Warszawa 37 (0)
2014–2020 Lechia Gdańsk 128 (2)
2016–2017 → Sandhausen (wyp.) 19 (1)
2020 → MKE Ankaragücü (wyp.) 14 (0)
2020–2022 MKE Ankaragücü 24 (2)
2022–2023 Radomiak Radom 9 (0)
2023–2024 Śląsk Wrocław 6 (0)
W sumie: 237 (5)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012  Polska U-21 2 (0)
2012–2013  Polska 5 (1)
W sumie: 7 (1)
  1. ↑ Aktualne na: 18 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 7 grudnia 2019.

Daniel Łukasik (ur. 28 kwietnia 1991 w Giżycku) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Reprezentant Polski w latach 2012–2013.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Łukasik jest wychowankiem Olimpii Miłki, gdzie występował w juniorskiej drużynie w latach 2001–2005. Od 2005 do 2007 roku grał w młodej drużynie Warmii Olsztyn, skąd przeszedł do juniorskiego zespołu Legii Warszawa. W sezonie 2009/10 reprezentował Legię w Młodej Ekstraklasie, a później został włączony do pierwszej kadry „Wojskowych”. W kolejnych rozgrywkach nie zagrał jednak żadnego spotkania w dorosłej drużynie.

Swój debiut w Ekstraklasie zaliczył 24 września 2011 roku w Bełchatowie, w meczu GKS – Legia[1]. Później Łukasik na murawie pojawił się tylko raz – w wygranym 2:0 pojedynku z Ruchem Chorzów[2]. 15 grudnia 2011 roku zadebiutował w europejskich pucharach w wyjazdowym spotkaniu przeciwko Hapoelowi Tel Awiw w ramach Ligi Europy[3]. Na koniec sezonu święcił triumf w Pucharze Polski[4].

W sezonie 2012/13 regularnie zaczął występować w pierwszej „jedenastce” stołecznego zespołu. Legia nie awansowała tym razem do fazy grupowej Ligi Europejskiej, przegrywając w ostatniej fazie kwalifikacji z Rosenborgiem Trondheim[5]. Łukasik grywał w każdym z meczów eliminacyjnych.

17 czerwca 2014 podpisał kontrakt z Lechią Gdańsk. Suma transferu wyniosła ok. 800 tys. euro. 24 maja 2016 odszedł z Lechii Gdańsk[6]. 31 sierpnia 2016 został wypożyczony do niemieckiego Sandhausen. 30 czerwca 2017 wrócił z niemieckiego klubu do Lechii Gdańsk.

31 stycznia 2020 został wypożyczony do tureckiego klubu MKE Ankaragücü na pół roku[7]. 2 lutego 2020 zadebiutował w nowym zespole[8].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Łukasik występował w kadrze U-21 za kadencji Stefana Majewskiego.

W 2012 roku selekcjoner seniorskiej reprezentacji Polski Waldemar Fornalik powołał Łukasika na grudniowe spotkanie kadry złożonej z ligowców przeciwko Macedonii[9]. Zawody zakończyły się zwycięstwem Polaków 4:1, a piłkarz rozegrał 45. minut[10]. Kolejny raz w kadrze zagrał w nieoficjalnym pojedynku z Rumunią, strzelając gola[11]. 6 lutego 2013 roku wystąpił w meczu z Irlandią[12]. Pod koniec marca Łukasik rozegrał 58. minut w spotkaniu eliminacji do MŚ 2014 przeciwko Ukrainie[13], natomiast w czerwcu pojawił się na boisku w towarzyskim meczu z Liechtensteinem[14].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na dzień 7 grudnia 2019)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju[a] Europa[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Legia Warszawa 2011/12 Ekstraklasa 2 0 2 0 1 0 5 0
2012/13 22 0 5 0 6 0 33 0
2013/14 13 0 1 0 – 14 0
Ogólnie 37 0 8 0 7 0 52 0
Lechia Gdańsk 2014/15 Ekstraklasa 27 0 – – 27 0
2015/16 20 1 2 0 – 22 1
Ogólnie 47 1 2 0 0 0 49 1
SV Sandhausen 2016/17 2. Bundesliga 19 1 2 0 – 21 1
Ogólnie 19 1 2 0 0 0 21 1
Lechia Gdańsk 2017/18 Ekstraklasa 32 0 1 0 – 33 0
2018/19 34 1 4 1 – 38 2
2019/20 14 0 3 0 2 0 19 0
Ogólnie 80 1 8 1 2 0 90 2
Ogólnie w karierze 183 3 20 1 9 0 212 4

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na dzień 7 grudnia 2019)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
 Polska 2012 1 0
2013 4 0
Ogólnie 5 0

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Legia Warszawa

[edytuj | edytuj kod]

Lechia Gdańsk

[edytuj | edytuj kod]

Śląsk Wrocław

[edytuj | edytuj kod]
  • Wicemistrzosto Polski (1x): 2023/2024

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Polski – 2 (0).
  2. ↑ Uwzględniono: Kwalifikacje do Ligi Europy – 6 (0), Liga Europy – 3 (0).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Ligowy debiut Daniela Łukasika. legia.com. [dostęp 2011-09-24]. (pol.).
  2. ↑ Wielka Sobota Legii. 90minut.pl. [dostęp 2012-04-07]. (pol.).
  3. ↑ Debiut Daniela Łukasika w Lidze Europy. legia.com. [dostęp 2011-12-15]. (pol.).
  4. ↑ Legia obroniła trofeum. 90minut.pl. [dostęp 2012-04-24]. (pol.).
  5. ↑ Legia odpadła z Ligi Europy. 90minut.pl. [dostęp 2012-08-30]. (pol.).
  6. ↑ Daniel Łukasik odejdzie z Lechii [online], www.trojmiasto.sport.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  7. ↑ Wirtualna Polska Media, Transfery. Oficjalnie: Daniel Łukasik i Konrad Michalak w MKE Ankaragucu – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 31 stycznia 2020 [dostęp 2020-02-02] (pol.).
  8. ↑ Debiuty Daniela Łukasika i Konrada Michalaka w Ankaragücü [online], www.90minut.pl [dostęp 2020-02-02].
  9. ↑ Kadra Polski na mecz z Macedonią. 90minut.pl. [dostęp 2012-12-04]. (pol.).
  10. ↑ Dublerzy rozbili Macedonię. 90minut.pl. [dostęp 2012-12-14]. (pol.).
  11. ↑ Seria z fuzji w Andaluzji. 90minut.pl. [dostęp 2013-02-02]. (pol.).
  12. ↑ Ostudzony entuzjazm. 90minut.pl. [dostęp 2013-02-06]. (pol.).
  13. ↑ Ukraina zdobywa Stadion Narodowy. 90minut.pl. [dostęp 2013-03-22]. (pol.).
  14. ↑ Skromna wygrana na pożegnanie Dudka. 90minut.pl. [dostęp 2013-06-04]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daniel_Łukasik&oldid=74633881”