Przejdź do zawartości

Hideo Itami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hideo Itami
Ilustracja
Itami w marcu 2015
Imię i nazwisko

Kenta Kobayashi

Data i miejsce urodzenia

12 marca 1981[1][2]
Sōka[2][3]

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Halimao[1]
Hideo Itami[4]
Kenta[1]
Kenta Kobayashi[1]

Wzrost

1,74 m[2][5]

Masa ciała

82 kg[5]

Zapowiadany z

Tokio, Japonia[5]

Trenerzy

Kenta Kobashi
Yoshihiro Takayama

Debiut

24 maja 2000[1][2]

Kenta Kobayashi (jap. 小林 健太 Kobayashi Kenta; ur. 12 marca 1981 w Sōka[2]) – japoński profesjonalny wrestler, obecnie występujący w federacji WWE w brandzie Raw w dywizji cruiserweight pod pseudonimem ringowym Hideo Itami. Jego styl walki polega na mocnych kopnięciach i ofensywach.

Kobayashi jest również znany z występów w Pro Wrestling Noah jako Kenta (również pisane wielkimi literami), lecz rozpoczął karierę w All Japan Pro Wrestling (AJPW). Z powodu współpracy Noah z amerykańskimi federacjami, Kobayashi występował również dla promocji Ring of Honor (ROH)[6]. Początkowo walczył pod swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem, lecz z powodu możliwości pomylenia go z jego trenerem Kentą Kobashim porzucił używanie nazwiska[1].

Kobayashi jest byłym posiadaczem Global Honored Crown (GHC) Heavyweight Championship, trzykrotnym GHC Junior Heavyweight Championem[7], trzykrotnym GHC Junior Heavyweight Tag Team Championem i posiadaczem GHC Tag Team Championship[8]. Ponadto jest zwycięzcą turniejów Global League 2012 i Global Tag League 2013.

Kariera profesjonalnego wrestlera

[edytuj | edytuj kod]

All Japan Pro Wrestling (2000)

[edytuj | edytuj kod]

Przed debiutem w profesjonalnym wrestlingu, Kobayashi grał w baseball i praktykował kickboxing, co przełożyło się na jego styl walki[3]. Zadebiutował 24 maja 2000 na gali federacji All Japan Pro Wrestling, gdzie debiutując w dywizji junior heavyweight zawalczył ze swoim przyszłym partnerem i rywalem, Naomichim Marufujim. Prezydent AJPW Mitsuharu Misawa postanowił opuścić federację i założyć Pro Wrestling Noah, do którego dołączył Kobayashi[9].

Pro Wrestling Noah

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera (2000–2003)

[edytuj | edytuj kod]

Jednym z celów Misawy było skupienie się na dywizji junior heavyweight, która nigdy nie była traktowana dobrze w AJPW. Kobayashi powrócił w lipcu 2001 i zaczął występować jako Kenta[9]. Kiedy Naomichi Marufuji musiał zawiesić GHC Junior Heavyweight Championship z powodu odniesienia kontuzji[10], Kenta wziął udział w turnieju, w którym pokonując Kotaro Suzukiego i Tsuyoshiego Kikuchiego dotarł do finału, lecz tam przegrał z Yoshinobu Kanemaru[11]. Po zakończeniu turnieju przyłączył się do grupy Burning prowadzonej przez jego mentora, Kentę Kobashiego[1].

Junior Heavyweight Champion (2003–2011)

[edytuj | edytuj kod]

1 marca 2003 Kenta i Naomichi Marufuji po raz pierwszy współpracowali ze sobą w drużynie i pokonali Makoto Hashiego i Yoshinobu Kanemaru. Przy okazji rozpoczęcia turnieju o nowo-wprowadzone GHC Junior Heavyweight Tag Team Championship duo zaczęło regularnie występować. Podczas gal Accomplish Our Third Navigation Tour wygrali turniej pokonując w finale z 16 lipca Jushina Thunder Ligera i Takehiro Murahamę[8]. Pomimo bycia mistrzem, Kenta pragnął zdobyć również GHC Junior Heavyweight Championship, lecz 30 listopada przegrał walkę z panującym mistrzem Takashim Sugiurą[12].

Kenta (po lewej) z Samoa Joem i Katsuhiko Nakajimą.

W nagrodę za dobrej jakości występy w ringu, Kenta otrzymał szansę na stoczenie siedmiu walk z weteranami wrestlingu. W pierwszej walce podczas gal First Navigation pokonał Juventuda Guerrerę, później zaś odnosił zwycięstwa nad Yoshinarim Ogawą i Junem Akiyamą. W ostatniej walce w październiku 2004 przegrał z Marufujim[9]. W międzyczasie on i Marufuji kontynuowali bronienie pasów tag team, między innymi pokonując takie drużyny jak El Samurai i Ryusuke Taguchi, Yoshinari Ogawa i Kotaro Suzuki, Suzuki i Ricky Marvin, Marvin i Suwa oraz Kendo Kashin i Takashi Sugiura. Tytuły utracili na rzecz Kanemaru i Sugiury[12].

W marcu 2005 rozpoczął rywalizację z SUWĄ, między innymi biorąc udział w brutalnej walce, która zakończyła się dyskwalifikacją SUWY z powodu jego ataku na sędziego[13]. Dzięki zwycięstwu 18 lipca zmierzył się z Yoshinobu Kanemaru i odebrał mu GHC Junior Heavyweight Championship[1]. Dwa miesiące później obronił pas w walce z SUWĄ, a także z alter ego Kotaro Suzukiego, Mushikingiem Terrym. Kenta zaczął współpracę z Katsuyorim Shibatą, gdzie duo chciało zdobyć GHC Tag Team Championship będące tytułami drużynowymi dywizji wagi ciężkiej[14]. 5 marca 2006 Kenta przegrał z Kentą Kobashim w starciu uczeń kontra mistrz[15]. 4 lipca utracił Junior Heavyweight Championship na rzecz Takashiego Sugiury[1]. Po porażce skupił się na zdobyciu GHC Heavyweight Championship, lecz przegrał walkę z mistrzem Naomichim Marufujim[15].

Kenta spędził większość 2007 występując głównie w walkach drużynowych lub six-man tag team matchach z jego protegowanymi Taijim Ishimorim i Akitoshim Saito. Z powodu współpracy Pro Wrestling Hoah z Ring of Honor (ROH), Kenta zmierzył się w wysoce ocenianych walkach z The Briscoe Brothers, Daveyem Richardsem i Bryanem Danielsonem[1]. Kenta i Ishimori wzięli udział w pierwszym turnieju NTV Junior Heavyweight Tag Team Tournament, gdzie w finale pokonali Marufujiego i Kotę Ibushiego. Po zwycięstwie zmierzyli się z BxB Hulkiem i Shingo Takagim o GHC Junior Heavyweight Tag Team Championship, które zdobyli i niedługo potem utracili na rzecz Yoshinobu Kanemaru i Kotaro Suzukiego[16]. Ostatecznie duo pokonało tych przeciwników w drugim turnieju NTV Junior Heavyweight Tag Team League Tournament[17].

Po utracie tytułów tag team, Kenta ponownie skupił się na singlowej karierze i pokonał Bryana Danielsona o GHC Junior Heavyweight Championship, co doprowadziło do walki unifikacyjnej z Marufujim, który posiadał World Junior Heavyweight Championship federacji AJPW. Walka zakończyła się remisem czasowym, dzięki czemu obronili swoje tytuły, zaś niektóre media określiły to walką roku.[18]. Kenta utracił swój tytuł w lutym 2009 na rzecz Katsuhiko Nakajimy, lecz w marcu odzyskał tytuł[19]. W październiku musiał zawiesić tytuł z powodu odniesienia kontuzji kolana[20].

Kenta powrócił 6 czerwca 2010 i przegrał z Naomichim Marufujim o miano pretendenta do Junior Heavyweight Championship[21]. 30 października Kenta i Atsushi Aoki wygrali turniej Nippon TV Cup Junior Heavyweight Tag League pokonując w finale Rodericka Stronga i Eddiego Edwardsa[22]. W rezultacie zmierzyli się o GHC Junior Heavyweight Tag Team Championship, lecz 23 listopada zostali pokonani przez reprezentantów New Japan Pro-Wrestling Kojiego Kanemoto i Tigera Maska[23]. 29 stycznia 2011 Kenta stał się antagonistą i przyłączył się do grupy The Disobey prowadzonej przez Muhammada Yone, Yoshinobu Kanemaru i Genbę Hirayanagiego, przy czym zmienił swój wizerunek zewnętrzny. 5 marca odwrócił się od Yone i wyrzucił go z grupy, zaś tydzień później zmienił nazwę ugrupowania na „No Mercy”. 25 maja Kenta i Kanemaru pokonali Atsushi Aokiego i Kotaro Suzukiego zdobywając zawieszone GHC Junior Heavyweight Tag Team Championship. Po miesiącu przekonywania swojego mentora Yoshihiro Takayamy o przyłączenie się do jego grupy, 26 czerwca ten odwrócił się od swojego partnera Takumy Sano i stał się czwartym członkiem ugrupowania. Kenta i Kanemaru dotarli do finałów Junior Tag League, lecz 30 lipca przegrali w finale z Aokim i Suzukim. 18 sierpnia on i Takayama wygrali Noah 2 Day Tag Team Tournament, zaś sześć dni później Kenta i Kanemaru skutecznie obronili swoje tytuły tag team w walce z Aokim i Suzukim. 23 września skonfrontował się z posiadaczem GHC Heavyweight Championship Go Shiozakim, który pokonał Takayamę broniąc tytułu. Kenta zdobył miano pretendenta do tego tytułu pokonując Takashiego Sugiurą w dniu 10 października, lecz sześć dni później on i Kanemaru utracili GHC Junior Heavyweight Tag Team Championship na rzecz Aokiego i Suzukiego.

Przejście do dywizji wagi ciężkiej (2011–2013)

[edytuj | edytuj kod]

Podczas halloweenowego show z 31 października 2011, Kenta wyzwał drużynę z NJPW Bad Intentions (Giant Bernarda i Karla Andersona) do pojedynku o GHC Heavyweight Tag Team Championship. Walka miała odbyć się na początku 2012, ale z powodu kontuzji Kenty wycofano ją. W listopadzie wziął udział w Noah's Global Tag League, gdzie podczas gali zaprezentował swój ruch „Game Over”. Dotarł do finału z 20 listopada, lecz przegrał w nim z Takeshim Morishimą. Tydzień później przegrał z Go Shiozakim o miano pretendenta do tytułu wagi ciężkiej. W grudniu 2011 Kenta ponownie zerwał więzadło krzyżowe przednie, co wymagało operacji. Tokyo Sports wybrało go jako technicznego wrestlera 2011. Pomimo kontuzji menedżerował członków No Mercy, a 14 lutego 2012 zrekrutował Shuhei Taniguchi’ego jako piątego członka grupy, przy okazji zmieniając jego pseudonim ringowy na „Maybach”.

Do ringu powrócił 22 lipca 2012, gdzie przegrał w singlowej walce z Naomichim Marufujim. 8 października Kenta i Maybach pokonali Magnusa i Samoa Joe zdobywając GHC Tag Team Championship[24]. Tytuły utracili osiemnaście dni później na rzecz Akitoshiego Saito i Go Shiozakiego[25]. 23 listopada Kenta wygrał turniej Global League 2012[26].

Heavyweight Champion (2013–2014)

[edytuj | edytuj kod]

27 stycznia 2013 podczas gali Great Voyage 2013, Kenta pokonał Takeshi Morishimę o GHC Heavyweight Championship[27]. 9 lutego Maybach odwrócił się od Kenty i ukradł jego pas mistrzowski[28]. Tydzień później Kenta wziął udział w podróży do Ameryki Południowej z federacją Alianza Latinoamericana de Lucha Libre (AULL), gdzie wygrał Torneo Latino Americano de Lucha Libre pokonując w finale Super Crazy’ego.[29][30]. 10 marca obronił GHC Heavyweight Championship w walce z Maybachem[31]. 28 kwietnia Kenta i Yoshihiro Takayama pokonali Katsuhiko Nakajimę i Kensuke Saksaki’ego w finale turnieju Global Tag League 2013[32]. 11 maja był częścią ostatniej walki Kenty Kobashiego podczas gali Final Burning in Budokan, gdzie on, Go Shiozaki, Maybach i Yoshinobu Kanemaru zostali pokonani przez Kobashiego, Juna Akiyamę, Keiji Mutoha i Kensuke Sasakiego[33]. Dzień później ponownie obronił swój tytuł w walce z Takashim Sugiurą[34]. 2 czerwca pokonał reprezentanta New Japan Pro-Wrestling i panującego mistrza GHC Tag Team Championship Toru Yano[35]. Sześć dni później Kenta i Takayama przegrali z Yano i Takashim Iizuką o tytuły tag team[36]. 7 lipca po raz czwarty obronił GHC Heavyweight Championship pokonując Naomichiego Marufujiego[37]. 5 października Kenta ósmy raz obronił swój tytuł pokonując reprezentanta federacji Diamond Ring Katsuhiko Nakajimę[38], dzięki czemu stał się pierwszym wrestlerem, który w przeciągu roku obronił tenże tytuł osiem razy[39]. Panowanie Kenty zakończyło się 5 stycznia 2014, kiedy to utracił mistrzostwo na rzecz Takeshiego Morishimy[40].

3 lutego 2014 rywalizacja Kenty i Maybacha zakończyła się w no disqualification matchu, który wygrał Kenta[41]. Kiedy Yuji Nagata pokonał Morishimę o GHC Heavyweight Championship, Kenta stał się pretendentem, aczkolwiek 22 lutego przegrał walkę z nowym mistrzem[42]. 30 kwietnia odbyła się konferencja prasowa, podczas której Kenta ogłosił odejście z federacji[43][44][45]. W swojej ostatniej walce z 17 maja on i Naomichi Marufuji pokonał Katsuhiko Nakajimę i Takashiego Sugiurę[46].

Ring of Honor (2005–2007; 2008–2009)

[edytuj | edytuj kod]
Kenta na gali federacji Ring of Honor (ROH) we wrześniu 2008.

Prócz występów w Pro Wrestling Noah, Kenta wyruszył do Stanów Zjednoczonych i zawalczył podczas gali Final Battle 2005 federacji Ring of Honor (ROH) w roli face’a; obronił GHC Junior Heavyweight Championship w walce z Low Kim[47]. Do promocji powrócił rok później podczas gali Best in the World z 25 marca, gdzie on i Naomichi Marufuji pokonali Samoa Joe i posiadacza ROH World Championship Bryana Danielsona[48]. Kenta wrócił na gali In Your Face i wziął udział w trzyosobowej walce z Joe i Danielsonem, którą ponownie wygrał[49]. Jego pierwsza porażka nastąpiła, kiedy to on i Davey Richards przegrali w walce z The Briscoe Brothers[50]. Doprowadziło to do serii walk pomiędzy nim, a Richardsem, w tym walk drużynowych[51][52]. Podczas gali Glory by Honor V: Night 2 przegrał z Danielsonem w ROH World Championship[53].

Kenta powrócił do ROH 11 maja 2008 i zwyciężył w pojedynku z Deliriousem[54]. Podczas pierwszej gali pay-per-view ROH, Respect is Earned, Kenta i Nigel McGuinness przegrali z Danielsonem i Takeshim Morishimą. Kolejne miesiące spędził na kontynuacji rywalizacji z Richardsem. Podczas gali Glory by Honor VI walka Kenty i GHC Heavyweight Championa Mitsuharu Misawy z Takeshim Morishimą i Naomichim Marufujim zakończyła się remisem czasowym[55]. Dzień później przegrał z Misawą o GHC Heavyweight Championship[56]. Podczas gali z okazji siedmiolecia istnienia federacji, Nigel McGuinness obronił ROH World Championship w starciu z Kentą. Na gali Take No Prisoners 2009 Kenta i Tyler Black wygrali walkę z Katsuhiko Nakajimą i Austinem Ariesem[57]. Kobayashi miał wrócić do ROH w listopadzie 2009, lecz z powodu odniesienia kontuzji kolana został wycofany z kolejnych wystąpień[58].

WWE

[edytuj | edytuj kod]

NXT (2014–2017)

[edytuj | edytuj kod]
Itami podczas WrestleMania Axxess w marcu 2015.

27 stycznia 2014 Kenta wziął udział w tryoutach federacji WWE w WWE Performance Center w Orlando[59][60]. W wywiadzie Kenta powiedział, że nie został mu zaoferowany kontrakt, aczkolwiek chciał spełnić marzenie treningów z pracownikami WWE[61]. 27 czerwca Tokyo Sports potwierdziło, że Kenta jednak podpisał kontrakt z WWE[62][63]. Kenta przeprowadził się do Orlando, gdzie kontynuował treningi w Performance Center i został przypisany do rozwojowego brandu NXT[64].

Kobayashi zadebiutował 11 września podczas gali NXT TakeOver: Fatal 4-Way pod pseudonimem Hideo Itami[65], gdzie skonfontował się z drużyną The Ascension[4]. Jego pierwsza walka odbyła się podczas nagrań tygodniówek NXT, gdzie pokonał Justina Gabriela, lecz został zaatakowany przez The Ascension[66][67]. Rywalizacja z The Ascension[68][69] doprowadziła do poinformowania, że za niedługo zadebiutuje nowy wrestler w NXT, który pomoże Itami'emu[70]. W listopadzie zadebiutował Finn Bálor[71], gdzie miesiąc później duo pokonało The Ascension podczas gali NXT TakeOver: R Evolution[72]. Itami odniósł pierwszą porażkę 15 stycznia 2015 podczas tygodniówki NXT przegrywając z Bálorem podczas półfinału turnieju o miano pretendenta do NXT Championship[73]. Podczas gali NXT TakeOver: Rival pokonał Tylera Breeze'a w singlowym starciu[74]. 27 marca wygrał turniej NXT odbywający się podczas WrestleMania Axxess, dzięki czemu mógł wziąć udział w André the Giant Memorial Battle Royalu podczas pre-show WrestleManii 31[75], w którym został wyeliminowany przez zwycięzcę Big Showa[76].

20 maja na gali NXT TakeOver: Unstoppable, Itami miał być częścią trzyosobowej walki o miano pretendenta do NXT Championship, lecz kilka dni wcześniej odniósł kontuzję ramienia[77][78][79]. W styczniu 2016 zostało poinformowane, że po operacji miał kilka komplikacji i nie była znana data jego powrotu[80].

Itami powrócił do ringu 30 czerwca 2016 podczas gali typu house show, gdzie on i TM-61 pokonali Samoa Joe, Blake’a i Tino Sabbatelliego[81]. 3 sierpnia powrócił do telewizji i podczas tygodniówki NXT pokonał Seana Malutę. Podczas gali NXT TakeOver: Brooklyn II skonfrontował się z Austinem Ariesem, któremu wykonał ruch GTS. 12 października odniósł kolejną kontuzję po źle wykonanym powerslamie, wskutek czego nie mógł kontynuować uczestnictwa w turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic z Kotą Ibushim. 19 kwietnia 2017 skonfrontował się z posiadaczem NXT Championship Bobbym Roodem, którego spoliczkował i wykonał mu GTS[82]. Doprowadziło to do walki na majowej gali NXT TakeOver: Chicago, gdzie Itami nie zdołał odebrać tytułu od Roode’a. 7 czerwca sfrustrowany Itami zmierzył się z Oneyem Lorcanem, gdzie walka zakończyła się bez rezultatu, a Itami wykonał mu trzy razy GTS. Do ringu wkroczył Kassius Ohno, który odpędził Itamiego z ringu. 5 lipca Itami i Ohno zmierzyli się z Sanity (Killianem Dainem i Alexandrem Wolfem), lecz przegrali, kiedy to Itami nie chciał się zmienić z Ohno[83]. 26 lipca zmierzył się z Ohno w walce wieczoru, aczkolwiek specjalnie się zdyskwalifikował wykonując przeciwnikowi cios w krocze i brutalnie go atakując, wskutek czego stał się heelem[84]. 2 sierpnia wygłosił wypowiedź w ringu, w której stwierdził, że żąda respektu od fanów, lecz do ringu wyszedł Aleister Black, który wykonał mu Black Mass[85] Itami attempted to assault Black following the event, but the two were separated by fellow talent.[86]. Podczas gali NXT TakeOver: Brooklyn III Itami przegrał z Blackiem[87].

Dywizja cruiserweight (od 2017)

[edytuj | edytuj kod]

21 listopada 2017 zostało ogłoszone, że Itami zostanie przeniesiony do głównego rosteru federacji i będzie częścią dywizji cruiserweight brandu Raw[88].

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Kenta. Online World of Wrestling. [dostęp 2009-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-24)].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Kenta. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2014-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)]. (jap.).
  3. ↑ a b Kenta. [w:] Pro Wrestling Noah USA [on-line]. [dostęp 2009-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 5, 2013)].
  4. ↑ a b Nolan Howell: Neville shocks, defies odds at NXT Takeover: Fatal 4 Way. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2014-09-11. [dostęp 2014-09-12].
  5. ↑ a b c d e Hideo Itami. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2014-12-13].
  6. ↑ Global Professional Wrestling Alliance!. Pro Wrestling Zero1, 2006-09-12. [dostęp 2009-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-04)].
  7. ↑ Global Honored Crown Junior Heavyweight Championship. Pro Wrestling Noah. [dostęp 2009-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-31)].
  8. ↑ a b Noah Accomplish Our Third Navigation tour results. Green Destiny. [dostęp 2007-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-18)].
  9. ↑ a b c Chronicle/History. Pro Wrestling Noah, 2000-08-05. [dostęp 2009-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-24)].
  10. ↑ Noah Encountering Navigation 2002 tour results. Green Destiny. [dostęp 2007-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-21)].
  11. ↑ Noah Navigation with Breeze tour results. Green Destiny. [dostęp 2007-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].
  12. ↑ a b Takashi Sugiura. Online World of Wrestling. [dostęp 2009-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)].
  13. ↑ Noah 2005 Results. Online World of Wrestling. [dostęp 2009-07-21].
  14. ↑ Kevin Wilson: Katsuyori Shibata. Puroresu Central. [dostęp 2009-07-21].
  15. ↑ a b c d e f g h i j Kevin Wilson: Kenta. Puroresu Central. [dostęp 2009-07-21].
  16. ↑ GHC Jr. Heavyweight Tag Team Champion. Pro Wrestling Noah. [dostęp 2009-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-02)].
  17. ↑ Pro Wrestling Noah Misc. Tournaments. Pro Wrestling History. [dostęp 2009-07-23].
  18. ↑ Kevin Wilson: 2008 Puroresu Awards. Puroresu Central. [dostęp 2009-07-23].
  19. ↑ Kevin Wilson: GHC Junior Heavyweight Championship. [dostęp 2009-07-23].
  20. ↑ Larry Csonka: Kenta Injury Update. 411Mania, 2009-10-29. [dostęp 2009-11-10].
  21. ↑ 2010 results. Noah-USA. [dostęp 2010-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-18)].
  22. ↑ a b Results from 10/30 Korakuen Hall Show!. [w:] Noah-USA [on-line]. [dostęp 2010-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-03)].
  23. ↑ (Results) New Japan, 11/23/10 & Kanemoto and Tiger retain GHC Jr. Tag Title. [w:] Strong Style Spirit [on-line]. 2010-11-23. [dostęp 2010-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)].
  24. ↑ a b ザ・リーヴ presents 「Great Voyage 2012 in Yokohama vol.2」. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2012-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-20)]. (jap.).
  25. ↑ 新潟市体育館. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2012-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (jap.).
  26. ↑ a b c 「グローバル・リーグ戦2012 最終戦」11月23日(祝・金)後楽園ホール大会 試合後コメント. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2012-11-23]. (jap.).
  27. ↑ a b 2013年1月27日(日). [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2013-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (jap.).
  28. ↑ マイバッハがKentaに造反しChaosと合体=２.９ノア後楽園大会. [w:] Sports Navi [on-line]. Yahoo!, 2013-02-10. [dostęp 2013-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-13)]. (jap.).
  29. ↑ a b Kenta 1er Campeon del Torneo Latino Americano 2013. [w:] Alianza Latinoamericana de Lucha Libre [on-line]. 2013-02-18. [dostęp 2013-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-07)]. (hiszp.).
  30. ↑ 「Torneo Latino Americano de Lucha Libre」2月13日(水)一回戦試合結果. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. 2013-02-16. [dostęp 2013-02-19]. (jap.).
  31. ↑ 2013年3月10日(日). [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-08)]. (jap.).
  32. ↑ a b 2013年4月28日(日). [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2013-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-20)]. (jap.).
  33. ↑ 2013年5月11日(土). [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2013-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-20)]. (jap.).
  34. ↑ 2013年5月12日(日). [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2013-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-06)]. (jap.).
  35. ↑ Kentaが３度目の王座防衛／ノア. [w:] Nikkan Sports [on-line]. 2013-06-03. [dostęp 2013-06-02]. (jap.).
  36. ↑ 2013年6月8日(土). [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2013-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-11)]. (jap.).
  37. ↑ 2013年7月7日(日). [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2013-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)]. (jap.).
  38. ↑ 2013年10月5日(土). [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2013-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-06)]. (jap.).
  39. ↑ Kenta８度目防衛　新・絶対王者だ. Yahoo!, 2013-10-06. [dostęp 2013-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-13)]. (jap.).
  40. ↑ New Year Navig.2014 ～新春ノア初め～. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2014-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)]. (jap.).
  41. ↑ a b Monday Noah. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-08)]. (jap.).
  42. ↑ The Second Navig. 2014. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2014-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)]. (jap.).
  43. ↑ Kenta選手退団に関するご報告. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. 2014-04-30. [dostęp 2014-04-30]. (jap.).
  44. ↑ ノアのエースKenta退団「挑戦したい」. [w:] Nikkan Sports [on-line]. 2014-04-30. [dostęp 2014-04-30]. (jap.).
  45. ↑ Mike Johnson: Top Japanese star to WWE?. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-04-30. [dostęp 2014-04-30].
  46. ↑ Navig. with Breeze 2014. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. [dostęp 2014-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)]. (jap.).
  47. ↑ Ring of Honor Official results. Ring of Honor, 2006-12-17. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)]. Cytat: Kenta defeated Low Ki to retain the GHC Jr. Heavyweight Championship
  48. ↑ Ring of Honor Official results. 2007-03-25. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)]. Cytat: Kenta & Naomichi Marufuji defeated Bryan Danielson & Samoa Joe
  49. ↑ Ring of Honor Official results. Ring of Honor, 2007-03-17. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)]. Cytat: Kenta won a non title three way match over Samoa Joe & Bryan Danielson after he pinned Danielson
  50. ↑ Ring of Honor Official results. Ring of Honor, 2007-08-04. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)]. Cytat: Jay & Mark Briscoe beat Kenta & Davey Richards
  51. ↑ Ring of Honor Official results. Ring of Honor, 2007-08-05. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)]. Cytat: Kenta beat Davey Richards
  52. ↑ Ring of Honor Official results. Ring of Honor, 2007-11-03. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)]. Cytat: Austin Aries & Roderick Strong defeated Kenta and Davey Richards when Aries pinned Richards
  53. ↑ 2006 Ring of Honor Official results. Ring of Honor, 2007-09-16. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-18)]. Cytat: Bryan Danielson defeated Kenta to retain the ROH World Title
  54. ↑ Ring of Honor Official results. Ring of Honor, 2008-05-11. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)]. Cytat: Kenta defeated Delirious
  55. ↑ Glory By Honor VI (Night 1). Online World of Wrestling. [dostęp 2009-07-23].
  56. ↑ Glory By Honor (Night 2). Online World of Wrestling. [dostęp 2009-07-23].
  57. ↑ Multi-Time GHC Champion Makes His ROH Return. 2009-02-25. Cytat: Roughly 16 months since the last time he competed inside an ROH ring, former 2-Time GHC Jr. & 2-Time GHC Jr. Tag Champion Kenta returned to ROH competition for four upcoming events: Elizabeth, PA on March 20th, NYC on March 21, and Houston, TX on April 3rd & 4th.
  58. ↑ Kenta Out For November. Ring of Honor, 2009-10-30. [dostęp 2009-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 13, 2010)].
  59. ↑ Mike Johnson: International star at the WWE Performance Center. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-01-28. [dostęp 2014-01-28].
  60. ↑ KentaのWWE挑戦、ノア社長容認. [w:] Daily Sports Online [on-line]. 2014-01-30. [dostęp 2014-01-31]. (jap.).
  61. ↑ Mike Johnson: Kenta discusses why he was at the WWE Performance Center. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-01-31. [dostęp 2014-01-31].
  62. ↑ Kenta WWE入団内定！. [w:] Tokyo Sports [on-line]. 2014-06-28. [dostęp 2014-06-28]. (jap.).
  63. ↑ Mike Johnson: Big WWE signing to be announced next month. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-06-28. [dostęp 2014-06-28].
  64. ↑ WWE signs Japanese star Kenta to NXT. [w:] WWE [on-line]. 2014-07-12. [dostęp 2014-07-12].
  65. ↑ Byron Saxton: From gratitude to the griddle: Hideo Itami on NXT, IHOP and adjusting to life in America. [w:] WWE [on-line]. 2014-10-09. [dostęp 2014-11-03].
  66. ↑ Andrew Twiss: The former Kenta makes his official in-ring debut and more: WWE NXT TV spoilers from Full Sail Live. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-09-13. [dostęp 2014-09-13].
  67. ↑ a b Nolan Howell: NXT: O’Neil and Kidd upset Zayn and Neville. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2014-09-18. [dostęp 2014-09-19].
  68. ↑ Justin James: James’s WWE NXT report 10/23: Neville defends NXT Title against Titus O’Neil, Tyler Breeze, Ascension, more; Overall Reax. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2014-10-24. [dostęp 2014-11-03].
  69. ↑ Nolan Howell: NXT: Zayn topples Titus in rematch. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2014-10-30. [dostęp 2014-11-03].
  70. ↑ Justin James: James’s WWE NXT results 10/2 - Week 120: Neville defends NXT Title, Charlotte defends Women’s Title, Itami; Overall Reax. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2014-10-02. [dostęp 2014-11-03].
  71. ↑ Richard Trionfo: WWE NXT report: Finn-ally, Itami gets some revenge; NXT title match set for next week; Breeze vs. Zayn; and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-11-06. [dostęp 2014-11-06].
  72. ↑ James Caldwell: Caldwell's WWE NXT Takeover results 12/11: Complete virtual-time coverage of Neville vs. Zayn for the NXT Title, Itami & Balor, Charlotte, Kevin Steen/Owens's debut, Corey Graves retires. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2014-12-11. [dostęp 2014-12-11].
  73. ↑ Josh Parry: NXT news: Next live special announced, full spoiler Results from Thursday's NXT TV tapings. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2015-01-15. [dostęp 2015-01-16].
  74. ↑ Justin James: WWE NXT Takeover report 2/11: Zayn vs. Owens NXT Title match, Women’s Title semi-main event, Neville-Balor; Reax. Pro Wrestling Torch, 2015-02-11. [dostęp 2015-02-17].
  75. ↑ Bobby Melok: NXT Superstar Hideo Itami wins WrestleMania Axxess tournament for a spot in the Andre the Giant Memorial Battle Royal. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2015-03-27].
  76. ↑ John Clapp: 2nd Annual André the Giant Memorial Battle Royal. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2015-02-24].
  77. ↑ Justin James: James’s WWE NXT "TakeOver: Unstoppable" report 5/20: Owens vs. Zayn for the NXT Title ends in wild fashion with a major debut, plus spectacular NXT Women’s Title match, more; Overall Reax. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2015-05-20. [dostęp 2016-03-29].
  78. ↑ James Caldwell: NXT news: Update on Hideo Itami shoulder surgery. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2015-05-26. [dostęp 2016-03-29].
  79. ↑ Dave Meltzer: Thurs. update: Itami injury, Uhaa Nation notes, AAA World Cup info, Web site dinner and live Q&A show, Lawsuts, Flair, New Japan marathon Steiner, New UFC fight. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2015-05-08. [dostęp 2016-03-29].
  80. ↑ Dave Meltzer. February 1, 2016 Wrestling Observer Newsletter: 2016 Royal Rumble, Road to Wrestlemania, more. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 47, February 1, 2016. Campbell, California. ISSN 1083-9593. 
  81. ↑ 6/30 WWE NXT Florida Results – Hideo Itami (Kenta) returns from injury in main event, Austin Aries, Almas, American Alpha vs. Authors. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-06-30. [dostęp 2016-07-01].
  82. ↑ NXT results, April 19, 2017: Dillinger ends NXT chapter on high note in Cage Match finale. WWE. [dostęp 2017-04-20].
  83. ↑ WWE NXT Results – 7/5/17 (Roode vs. Strong for the NXT Title). WrestleView. [dostęp 2017-07-20].
  84. ↑ WWE NXT Results – 7/26/17 (Kassius Ohno vs. Hideo Itami headlines). s. WrestleView. [dostęp 2017-07-28].
  85. ↑ WWE NXT: Aug. 2, 2017 | WWE [online], wwe.com [dostęp 2017-12-19] (ang.).
  86. ↑ YouTube [online], youtube.com [dostęp 2017-12-19] (ang.).
  87. ↑ NXT Takeover Brooklyn Results: Hideo Itami vs. Aleister Black - Wrestlezone [online], wrestlezone.com [dostęp 2017-12-19] (ang.).
  88. ↑ Joseph Currier: Hideo Itami coming to WWE 205 Live soon. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2017-11-21. [dostęp 2017-11-22].
  89. ↑ Dave Scherer: See the open for WrestleMania, Triple H talks NXT, Itami finally gets to use his move, former Diva doing a reality show, tons of WrestleMania notes and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2015-03-28. [dostęp 2015-04-01].
  90. ↑ James Caldwell: 8/20 "WWE NXT Takeover: Brooklyn" Results – Caldwell's Complete Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-08-20. [dostęp 2016-08-21].
  91. ↑ a b Justin James: James’s WWE NXT REPORT 1/21 - Week 136: Zayn-Owens announced for next "Takeover" special, #1 contender tournament begins, Charlotte defends Women’s Title; Overall Reax. [w:] PWTorch [on-line]. 21 January 2015. [dostęp 2015-03-01].
  92. ↑ Nolan Howell: NXT: Itami and Bálor continue tag ascent. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2015-01-01. [dostęp 2015-01-16].
  93. ↑ Jason Namako: WWE NXT Results - 1/8/15 (NXT Tag Title match). [w:] Wrestleview [on-line]. 2015-01-12. [dostęp 2015-01-16].
  94. ↑ a b c d e f g h i Kenta. [w:] Noah-Navi [on-line]. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-26)]. (jap.).
  95. ↑ Joe Babinsack: Joe Babinsack looks at Kenta DVD. 2012-10-25. s. f4wonline.com. [dostęp 2015-02-16].
  96. ↑ Joe Babinsack: Very detailed ROH Final Battle report with Clancy Gilpatrick. 2005-12-18. s. f4wonline.com. [dostęp 2015-02-16].
  97. ↑ Zach Linder, Nicky Sampogna: Triple H, Daniel Bryan, Cesaro and Seth Rollins on WWE's signing of Kenta. [w:] WWE [on-line]. 2014-07-17. [dostęp 2014-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-14)].
  98. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 1/1 - Week 133: Itami & Balor vs. The Ascension, NXT tag champs, Charlotte promo; Overall Reax. [w:] PWTorch [on-line]. 1 January 2015. [dostęp 2015-03-01].
  99. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 1/8 - Week 134: Sami Zayn returns as NXT champ, Lucha Dragons vs. Vaudevillians Tag Title match, set-up for next week's big show; Overall Reax. [w:] PWTorch [on-line]. 8 January 2015. [dostęp 2015-03-01].
  100. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 2/4 - Week 138: Final hype for "Takeover" special, Balor vs. Itami in #1 contender tournament, Zayn-Owens videopackages, more; Overall Reax. [w:] PWTorch [on-line]. 4 February 2015. [dostęp 2015-03-01].
  101. ↑ NXT TakeOver: Fatal 4-Way: photos. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2014-09-19].
  102. ↑ Hideo Itami vs. Justin Gabriel: WWE NXT, Sept. 18, 2014 (1:57). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2014-09-19].
  103. ↑ WWE NXT: Tokiwakita (Time Has Come) [Hideo Itami - Single]. iTunes, 2014-09-16. [dostęp 2014-09-18].
  104. ↑ PWI Ratings for Hideo Itami.
  105. ↑ Power Slam. „What’s going down...”, s. 7. SW Publishing LTD. 132. 
  106. ↑ Results. Keeping the Spirit Alive. [dostęp 2013-12-19].
  107. ↑ PUROLOVE.com [online], purolove.com [dostęp 2017-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-11].
  108. ↑ 「グローバル・タッグリーグ戦2014」各賞発表. [w:] Pro Wrestling Noah [on-line]. 2014-04-28. [dostęp 2014-04-28]. (jap.).
  109. ↑ a b 東京スポーツ　プロレス大賞. [w:] Tokyo Sports [on-line]. [dostęp 2014-01-20]. (jap.).
  110. ↑ オカダが2年連続でプロレス大賞MVPを受賞！史上4人目の快挙だが、本人は「当たり前の結果」. [w:] Battle News [on-line]. 2013-12-10. [dostęp 2013-12-09]. (jap.).
  111. ↑ 東京スポーツ　プロレス大賞. [w:] Tokyo Sports [on-line]. [dostęp 2014-01-20]. (jap.).
  112. ↑ a b Dave Meltzer. Jan 30 Wrestling Observer Newsletter: Gigantic year-end awards issue, best and worst in all categories plus UFC on FX 1, death of Savannah Jack, ratings, tons and tons of news. „Wrestling Observer Newsletter”, January 30, 2012. Campbell, Kalifornia. ISSN 1083-9593. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Dani Raye
  • Derrian Gobourne
  • Kali Armstrong
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hideo_Itami&oldid=73665180”