Choren Howhannisjan

Choren Howhannisjan

Խորեն Հովհաննիսյան

Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1955 Erywań
Wzrost	173 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1974–1985 Ararat Erywań 295 (93) 1985 Spartak Oktemberian 20 (3) 1986–1988 Arabkir Erywań ? (?) 1988 Iskra Erywań 13 (4) 1989–1991 Paxtakor Taszkent 46 (9) 1992–1993 Homenetmen Erywań 33 (22) 1995–1996 Pjunik Erywań 4 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1979–1984 ZSRR 34 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1988 Iskra Erywań 1991 Tawrija Symferopol 1992 Ararat Erywań 1992–1994 Homenetmen Bejrut 1994–1995 Pjunik Erywań 1996–1997 Armenia 2000–2006 Piunik Erywań (prezydent klubu) 2003–2004 Armenia U-17 2012 Lokomotiv Taszkent
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie brąz Moskwa 1980 piłka nożna

Choren Howhannisjan, orm. Խորեն Հովհաննիսյան, ros. Хорен Георгиевич (Жораевич) Оганесян, Choren Gieorgijewicz (Żorajewicz) Oganiesian (ur. 10 stycznia 1955 w Erywaniu, Armeńska SRR) – ormiański piłkarz, najczęściej występujący w pomocy, były reprezentant Związku Radzieckiego, trener i działacz piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek szkoły piłkarskiej w Erywaniu. Od 1974 związany z najlepszym i najbardziej utytułowanym klubem ormiańskim – Araratem Erywań, z którym zdobył Puchar ZSRR w 197. Szybko stał się liderem zespołu, a od 1980 pełnił funkcję kapitana. W 1985 opuścił Ararat Erywań przez co otrzymał nieoficjalny zakaz grania w zawodowych klubach. Występował wtedy w amatorskich klubach Spartak Oktemberian, Arabkir Erywań, Iskra Erywań. W 1989 powrócił do wielkiej piłki jako zawodnik Paxtakoru Taszkent. Z powstaniem niepodległej Armenii przeszedł no nowo stworzonego klubu Homenetmen Erywań, z którym został Mistrzem Armenii w 1992. Karierę piłkarską kończył w połowie lat dziewięćdziesiątych. Uznawany jest za najlepszego zawodnika w historii ormiańskiego futbolu.

Kariera reprezentacyjna

Jako zawodnik Araratu 14 października 1979 zadebiutował w radzieckiej drużynie narodowej w meczu z Rumunią. Wystąpił na mistrzostwach świata w Hiszpanii w 1982. Wcześniej odnosił również sukcesy w rozgrywkach młodzieżowych i olimpijskich: w 1976 zdobył złoty medal Młodzieżowych Mistrzostw Europy, a w 1980 brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie. Ostatni mecz w barwach ZSRR rozegrał 10 października 1984. Ogółem rozegrał 34 oficjalne spotkania międzynarodowe i strzelił 6 bramek.

Kariera trenerska

Pracę szkoleniową rozpoczął pod koniec lat 80. jako grający trener w Iskrze Erywań. Pracował w ukraińskiej Tawriji Symferopol, a następnie szkolił zawodników Araratu. Kilka lat spędził, pracując jako trener w Libanie. Przez pewien czas bez sukcesów prowadził reprezentację Armenii. Najdłużej pracował w Pjuniku Erywań: w połowie lat 90. był trenerem, a w latach 2000–2006 już w nowym Piuniku Erywań pełnił funkcję prezydenta klubu. Pod jego kierownictwem Pjunik pięciokrotnie sięgał po mistrzostwo Armenii, a trzykrotnie po puchar krajowy. Od 2003 Oganiesian opiekował się także reprezentacją Armenii U-17.

Linki zewnętrzne

• Statystyki gracza na stronie www.klisf.info/numeric (ros.)
• Choren Howhannisjan w bazie National Football Teams (ang.)