Piotrowice (powiat kłodzki)
50°20′33″N 16°41′37″E/50,342500 16,693611| wieś | |
 Kościół św. Rodziny w Piotrowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
370-400[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
43[3] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-360[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0851519 |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
| 50°20′33″N 16°41′37″E/50,342500 16,693611[1]
| |
Piotrowice (niem. Herrnsdorf, Petersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka. Powstała z osad Piotrowice Dolne i Górne (do roku 1965 osobno[2])[5]. W roku 1938 nadano nazwę Herrnpetersdorf.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wieś leży w dolinie Piotrówki, na wysokości około 370–400 m n.p.m. i składa się z dwóch części: Piotrowic Górnych oraz Dolnych[2].
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Piotrowice należą do najstarszych wolnych sędziostw na terenie Ziemi Kłodzkiej[6]. Obie osady ulokowano w niezbyt dogodnych dla osadnictwa miejscach. Początkowo należały do dóbr w Starym Waliszowie[2]. W roku 1482 wsie należały do Ottona von Pannwitza. Kolejnymi właścicielami byli Hannos Tolmetscher, Paul Ulrichsdorf oraz Anna i Barbara Smedczynne, a w roku 1488 Mertin Malen oraz Michael Kucze[2]. Sędziostwa te leżały wówczas w obrębie dóbr gorzanowskich, ale przynależały do parafii w Ołdrzychowicach. W roku 1631 jako właściciel wsi występuje hrabia von Annaberg[2]. W roku 1787 właścicielem części dolnej był hrabia von Bachstein. Cały czas osady były niewielkie, zamieszkiwane przez kilku kmieci i zagrodników[2]. Większy rozwój nastąpił w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy to ulokowano nowe przysiółki, m.in. Klein Hernnsdorf (zwany też Rausch od nazwiska właściciela, którym był senator W. Rausch). We wsi działały m.in. wapiennik, gorzelnia i młyn wodny[6]. Wybudowano też kaplicę. W końcu XIX wieku, z uwagi na trudne warunki gospodarowania, wsie zaczęły się wyludniać. W roku 1933 obie części połączono w jedną całość[6]. Po roku 1945, po wstępnym zasiedleniu polskimi osadnikami, proces wyludniania zaczął postępować od nowa[2]. Przyczyną tego była niska jakość gleb, trudne warunki uprawowe, położenie na uboczu szlaków komunikacyjnych i ogólny brak perspektyw rozwojowych w przyszłości. Całkowitemu zanikowi wsi zapobiegło zatrudnienie części mieszkańców w lokalnych kamieniołomach, m.in. w pobliskim Romanowie[2].
Atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Do osobliwości turystycznych wsi należy kościół św. Rodziny w Piotrowicach Górnych (XVIII wiek, późny barok)[6], kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej w Piotrowicach Dolnych (domkowa, barokowa, na rzucie prostokąta) oraz dość licznie reprezentowane stare domy, w tym część dużych zabudowań folwarcznych skupionych wokół wewnętrznych dziedzińców[2]. Przy kapliczce Matki Boskiej Częstochowskiej w dolnej części osady stoi krzyż z figurą anioła, a także sosna papieska, wyhodowana z nasion sosen rychtalskich, poświęconych przez papieża Benedykta XVI podczas pielgrzymki do Polski w maju 2006, a posadzona 24 sierpnia 2008[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101421
- ↑ a b c d e f g h i j Marek Staffa, Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, Wyd. I-BiS, Wrocław, 1993, s.246-248, ISBN 83-7005-095-6
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 941 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Oficjalny Serwis Gminy Bystrzyca Kłodzka
- ↑ a b c d Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 403. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ napis na tablicy pamiątkowej in situ
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta | |
| Wsie |
|
| Przysiółki wsi | |
| Kolonie | |
| Osady | |
| Pozostałe miejscowości |
