Gazelopka rudoczelna
| Eudorcas rufifrons[1] | |||
| (J.E. Gray, 1846) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
gazelopka rudoczelna | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Gazelopka rudoczelna[3], gazela rudoczelna (Eudorcas rufifrons) – gatunek ssaka z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Występowanie i biotop
[edytuj | edytuj kod]Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje pas północnej części Afryki Równikowej na południe od Sahary.
Jego siedliskiem są tereny trawiaste, porośnięte ciernistymi krzewami oraz tereny porośnięte roślinnością wydmową. Preferuje otwarte tereny.
Charakterystyka ogólna
[edytuj | edytuj kod]| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 105–120 cm |
| Wysokość w kłębie | 65–92 cm |
| Długość ogona | 15–25 cm |
| Masa ciała | 20–35 kg |
| Dojrzałość płciowa | samice 9 miesięcy, samce 18 miesięcy |
| Ciąża | 184–189 dni |
| Liczba młodych w miocie |
1 |
| Długość życia | 12 lat |
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Nazwa rudoczelna związana jest z rudym ubarwieniem części głowy, od nozdrzy do czoła. Rogi występują u przedstawicieli obydwu płci.
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Jest gatunkiem silnie uzależnionym od dostępu do źródeł wody, dlatego podejmuje sezonowe wędrówki w jej poszukiwaniu. W okresie godowym samce strzegą zajmowanego terytorium przed innymi samcami. Granice swojego obszaru zaznaczają substancją z gruczołów przedoczodołowych. Gazele rudoczelne tworzą niewielkie stada złożone z kilku, rzadziej kilkunastu osobników obydwu płci.
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Gatunek nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii VU (vulnerable – narażony na wyginięcie)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Eudorcas rufifrons, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Eudorcas rufifrons, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 178. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Eudorcas rufifrons. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 1 stycznia 2008]
- Huffman Brent: Eudorcas rufifrons, Red-fronted gazelle, Heuglin's gazelle. www.ultimateungulate.com. [dostęp 2008-01-01]. (ang.).
