Léon-Étienne Duval
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku | |||
Arcybiskup Algieru | |||
Okres sprawowania |
1954–1988 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
18 grudnia 1926 | ||
Nominacja biskupia |
3 listopada 1946 | ||
Sakra biskupia |
11 lutego 1947 | ||
Kreacja kardynalska |
22 lutego 1965 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
11 lutego 1947 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Léon-Étienne Duval (ur. 9 listopada 1903 w Chenex, zm. 30 maja 1996 w Algierze), duchowny katolicki francuski, następnie algierski, arcybiskup Algieru, kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w seminarium w Annecy, następnie w Papieskim Seminarium Francuskim w Rzymie. Przyjął święcenia kapłańskie 18 grudnia 1926. W latach 1926–1942 pracował jako duszpasterz w diecezji Annecy, prowadził także zajęcia w tamtejszym seminarium. W 1942 został kanonikiem honorowym w archidiecezji Algier, a także wikariuszem generalnym Algieru. 3 listopada 1946 mianowany biskupem Constantine (Algieria), został konsekrowany 11 lutego 1947; 2 lutego 1954 promowany na arcybiskupa Algieru. W latach 1963–1988 był jednocześnie przewodniczącym Konferencji Episkopatu Afryki Północnej.
Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962-1965). 22 lutego 1965 papież Paweł VI mianował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera S. Balbinae. Kardynał Duval uczestniczył w pięciu sesjach Światowego Synodu Biskupów, w tym jako prezydent sesji w 1971; brał także udział w dwóch konklawe w 1978 oraz I sesji plenarnej Kolegium Kardynalskiego w Watykanie w listopadzie 1979. W listopadzie 1983 ukończył 80 lat i utracił prawo czynnego udziału w konklawe, a w kwietniu 1988 złożył rezygnację z rządów archidiecezją Algier.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Léon-Étienne Duval [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2016-01-14] (ang.).