Przejdź do zawartości

ORP Sokół (1955)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z ORP Sokół (293))
ORP Sokół
Ilustracja
Historia
Stocznia

Zakład Nr 112 Krasnoje Sormowo w Gorkim

Położenie stępki

9 grudnia 1954

Wodowanie

19 kwietnia 1955

 ZSRR
Nazwa

S-278

Wejście do służby

12 listopada 1955

Wycofanie ze służby

1964

 Marynarka Wojenna (PRL)
Nazwa

ORP Sokół

Wejście do służby

1964

Wycofanie ze służby

12 grudnia 1987

Los okrętu

złomowany 1989

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1100 ton
1600 tony

Długość

76 m

Szerokość

6,7 m

Zanurzenie

4,9 m

Napęd
2 x silnik spalinowy typu 37D (2000 KM)
2 x silnik elektryczny typu PG-101 (1350 KM), 2 x śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


17 węzłów
15 węzłów

Zasięg

13 000 Mm przy prędkość 8 węzłów

Wyrzutnie torpedowe

4 x 533 mm (dziób)
2 x 533 mm (rufa)

Załoga

54 osoby

ORP Sokółpolski okręt podwodny projektu 613 kupiony przez Polskę w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Polski numer burtowy 293

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prace przy budowie kolejnej jednostki projektu 613 przeznaczonej dla radzieckiej marynarki wojennej i noszącej oznaczenie „S-278” rozpoczęły się 9 grudnia 1954 roku w stoczni Krasnoje Sormowo w Gorkim. Wodowanie miało miejsce 19 kwietnia 1955 roku. 12 listopada 1955 roku okręt wszedł w skład radzieckiej marynarki wojennej.

W październiku 1964 roku okręt wszedł do służby w polskiej marynarce wojennej i otrzymał nazwę ORP „Sokół”. Okręt otrzymał numer boczny „293”, jednostka weszła w skład 1. Brygady Okrętów Podwodnych.

W latach 19651970 okręt brał udział w licznych rejsach operacyjno-szkoleniowych w rejonie Morza Północnego i wschodniego Atlantyku. 1 sierpnia 1969 roku okręt zanurzył się w rejonie Głębi Gotlandzkiej na głębokość 180 metrów. W czerwcu 1975 roku okręt wziął udział w ćwiczeniach o kryptonimie Posejdon-75[1]. W kolejnych latach okręt uczestniczył w wielu ćwiczeniach w ramach sił Układu Warszawskiego, głównie w rejonie Morza Bałtyckiego.

Sześciokrotnie – w latach 1967, 1969, 1973, 1974, 1978, 1986 okręt zdobywał tytuł najlepszego okrętu Marynarki Wojennej[2][3].

W marcu 1982 roku okręt uczestniczył w ćwiczeniach ZOP wspólnie z Volksmarine.

W 1987 roku okręt przeklasyfikowano na jednostkę szkolną, a 12 grudnia tego roku, po 23 latach służby, został wycofany ze służby. Okręt złomowano w Stoczni Marynarki Wojennej w roku 1989.

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]
Dowódca Okres obowiązywania
kpt. mar. Władysław Janeczek 11.04.1964 - 21.03.1966
kmdr ppor. Zdzisław Głowienka 22.03.1966 - 06.11.1968
kmdr ppor. Marian Spera 07.11.1968 - 15.09.1970
kmdr ppor. Józef Wołczyński 21.07.1970 - 06.06.1975
kpt. mar. Stanisław Stasik 06.06.1975 - 31.03.1980
kpt. mar. Włodzimierz Podumis 01.04.1980 - 27.06.1985
kpt. mar. Ryszard Jamro 27.06.1985 - 15.12.1987[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rochowicz 2021 ↓, s. 29.
  2. Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293], „Morza, Statki i Okręty” nr 2/1999, s. 37.
  3. Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293]. Część II, „Morza, Statki i Okręty” nr 3/1999, s. 24-31.
  4. Henryk Sołkiewicz (red.): Ewolucyjny rozwój sił okrętowych Marynarki Wojennej w latach 1945–2010. Gdynia: Wydawnictwo BP/Akademia Marynarki Wojennej, 2015, s. 136.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293], „Morza, Statki i Okręty” nr 2/1999, ISSN 1426-529X.
  • Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293]. Część II, „Morza, Statki i Okręty” nr 3/1999, ISSN 1426-529X.
  • Robert Rochowicz. Ostatnia parada MW PRL. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 5-6 (204), 2021. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Henryk Sołkiewicz (red.): Ewolucyjny rozwój sił okrętowych Marynarki Wojennej w latach 1945–2010. Gdynia: Wydawnictwo BP/Akademia Marynarki Wojennej, 2015. ISBN 978-83-941308-4-8.