Thorshavn (gmina)
gmina | |||
Miasto Thorshavn, na pierwszym planie najstarsza jego dzielnica – Tinganes | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Terytorium zależne | |||
Region | |||
Siedziba | |||
Data powstania | |||
Burmistrz | |||
Powierzchnia |
172,9 km²[2] | ||
Populacja (01.01.2014) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
115 os./km² | ||
Numer kierunkowy |
+298 | ||
Kod pocztowy |
FO-1XX, FO-270, | ||
Adres urzędu: Postsmoga 32FO-110 Thorshavn | |||
Położenie na mapie Wysp Owczych | |||
62°03′N 6°45′W/62,050000 -6,750000 | |||
Strona internetowa |
Thorshavn[4] (duń. Thorshavn kommune, far. Tórshavnar kommuna) – największa zarówno pod względem liczby ludności, jak i powierzchni gmina na Wyspach Owczych, terytorium zależnego od Danii. Przyległymi gminami są: Kvívíkar kommuna, Sunds kommuna (wyspa Streymoy), Skopunar kommuna (Sandoy). Siedzibą władz gminy jest Thorshavn.
Tórshavnar kommuna leży w południowej części Streymoy. W jej skład wchodzą także mniejsze wyspy: Hestur, Koltur oraz Nólsoy. Jej powierzchnia wynosi 172,9 km²[2].
Gminę według danych na 1 stycznia 2014 roku zamieszkuje 19 948 osób[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gminę założono 16 lutego 1866 roku[1]. W roku 1976 włączono do jej terenów gminę Kaldbak, a dwa lata później miejscowości Hoyvík oraz Hvítanes[1]. Kolejne tereny Tórshavnar kommuna wchłonęła w 1997, kiedy włączono do niej gminę Argir, dzięki czemu osiągnęła powierzchnię 63 km²[1]. Cztery lata później wchłonięta została Kollafjarðar kommuna[1]. W 2005 roku Wyspy Owcze przeszły reformę administracyjną, a liczbę gmin z 48 zmniejszono do 34. Gmina Thorshavn powiększyła się o trzy inne jednostki administracyjne: Kirkjubøar kommuna, Nólsoyar kommuna oraz Hests kommuna. Powierzchnia wzrosła wówczas ze 116 km² do prawie 173[5]. Kolejna reforma (2009) nie przyniosła zmian w gminie Thorshavn.
Odkąd 1 stycznia 1909 roku Thorshavn uzyskało prawa miejskie gminą zarządza burmistrz, obecnie od roku 2005 jest to Heðin Mortensen z partii Javnaðarflokkurin.
Populacja
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Obecnie liczba ludności Tórshavnar kommuna wynosi 19 948 osób (ok. 41% ludności archipelagu Wysp Owczych)[3]. Wskaźnik feminizacji wynosi prawie 99 (9908 kobiet do 10040 mężczyzn)[3]. Społeczeństwo gminy Tórshavn jest stosunkowo młode, osoby w wieku do lat dwudziestu stanowią niemal 30% ludności[3]. Dużą grupę stanowią również osoby w wieku 40–50 lat (14,68%)[3]. Osób starszych niż 60 lat jest niewiele ponad 20%[3].
Populacja gminy Thorshavn liczona jest od roku 1801, choć oficjalnie jednostka ta dostała prawa ponad sześćdziesiąt lat później. Wówczas na terenie obejmującym miasto i jego najbliższe okolice mieszkało niewiele ponad 550 osób[6]. Kolejne dane pochodzą z roku 1901, kiedy miało tam mieszkać 1656 ludzi[6]. W przeciągu XX wieku liczba ludności początkowo wzrastała w stosunkowo dużym tempie (2 896 osób w 1925 roku, 5 607 w 1950, 10 658 w 1966, wreszcie 11 326 w 1975[6][1]). Skokowo liczba ludności wzrastała w latach przyłączania kolejnych nowych terenów – w 1977 mieszkało tam już 13 185 osób[1], w 1998 15 848 (przy 15 257 w 1996), w 2001 17 725 (przy 16 453 z roku poprzedniego) natomiast w 2006 19 336 (przy 18 663 w 2005)[6]. Widoczny był także spadek liczby ludności w połowie lat 90. XX wieku, kiedy na Wyspach Owczych panował kryzys gospodarczy i wielu ludzi emigrowało do Danii[7].
Polityka
[edytuj | edytuj kod]Burmistrzem gminy i miasta Thorshavn od 2005 roku jest Heðin Mortensen, który startował z list Javnaðarflokkurin[6]. Lokalna rada składa się z trzynastu osób z czterech partii. Ostatnie wybory lokalne odbyły się w roku 2012, a ich wyniki przedstawiały się następująco[8]:
Lista | Nazwa partii | Głosy | Procent | Mandaty | |
---|---|---|---|---|---|
C | Partia Socjaldemokratyczna (Javnaðarflokkurin) | 4 599 | 41,3 | 7 | +2 |
E | Repiblika (Tjóðveldi) | 2 506 | 22,5 | 3 | -1 |
A | Partia Ludowa (Fólkaflokkurin) | 1 756 | 15,8 | 2 | -1 |
B | Partia Unii (Sambandsflokkurin) | 1 130 | 10,1 | 1 | 0 |
F | Postęp (Framsókn) | 649 | 5,8 | 0 | 0 |
H | Partia Centralna (Miðflokkurin) | 287 | 2,6 | 0 | 0 |
D | Partia Niepodległościowa (Sjálvstýrisflokkurin) | 208 | 1,9 | 0 | 0 |
Suma | 11 135 | 100 | 13 | 0 |
Lista A | Lista B | Lista C | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Fólkaflokkurin | Sambandsflokkurin | Javnaðarflokkurin | ||||||
Nr | Kandydat | Głosy | Nr | Kandydat | Głosy | Nr | Kandydat | Głosy |
1. | Vagnur Johannesen | 114 | 1. | Tummas Pauli á Reyni | 77 | 1. | Tróndur Sigurdson | 177 |
2. | Sunniva Bjarnastein | 25 | 2. | Ronald Finnbjørn Poulsen | 69 | 2. | Sigrún Amalia Mohr | 181 |
3. | Sjúrður Olsen | 310 | 3. | Reidar Jacobsen | 36 | 3. | Rúni Djurhuus | 130 |
4. | Rói Bjarnason Poulsen | 77 | 4. | Oddvør Johannesen Mohr | 28 | 4. | Maria Hammer Olsen | 97 |
5. | Páll Djóni á Steinum | 13 | 5. | Maibreitt Andrewsdóttir Hansen | 27 | 5. | Levi Mørk | 164 |
6. | Poula Hansen | 15 | 6. | Júst Rubeksen | 56 | 6. | Ingrid Selmudóttir Henriksen | 41 |
7. | Petur Skeel Dahl | 60 | 7. | Jóna Mariusardóttir Mortensen | 26 | 7. | Hilmar Joensen | 16 |
8. | Jóna Kristin Thomsen | 28 | 8. | Jón Finnbogi Johansen | 15 | 8. | Heðin Mortensen | 2 637 |
9. | Jógvan Poulsen | 157 | 9. | Jóhan Petur Johannesen | 54 | 9. | Heri Ólason Dam | 51 |
10. | Jan Christiansen | 193 | 10. | Høgni Mikkelsen | 181 | 10. | Helena Dam á Neystabø | 200 |
11. | Ingvør Justinussen | 50 | 11. | Helgi Fossádal | 17 | 11. | Halla Samuelsen | 170 |
12. | Ingi á Smíð | 175 | 12. | Hanus Skaalum Midjord | 27 | 12. | Elin Lindenskov | 178 |
13. | Heini Magnussen | 36 | 13. | Annfinn Brekkstein | 345 | 13. | Bjørghild Djurhuus | 281 |
14. | Fróði Ólason Olsen | 109 | 14. | Anja Rein | 125 | 14. | Bjørg Dam | 97 |
15. | Finnbogi Arge | 109 | 15. | Bergur Robert Dam Jensen | 54 | |||
16. | Ella Sloan Muller | 13 | 16. | Bergur Arnbjarnasonur Dalsgarð | 87 | |||
17. | Bogi Andreassen | 259 | ||||||
Lista | 19 | Lista | 47 | Lista | 38 | |||
Lista D | Lista E | Lista F | ||||||
Sjálvstýrisflokkurin | Tjóðveldi | Framsókn | ||||||
Nr | Kandydat | Głosy | Nr | Kandydat | Głosy | Nr | Kandydat | Głosy |
1. | Teitur Vágadal | 8 | 1. | Vígdis Johannesen | 41 | 1. | Óluva Josefina Waagstein | 16 |
2. | Oddvá Nattestad | 25 | 2. | Sámal Ímundarson | 27 | 2. | Ólavur í Búrstovu | 14 |
3. | Kristianna Winther Poulsen | 146 | 3. | Rógvi á Rógvu | 129 | 3. | Ólavur Olsen | 84 |
4. | Jónas Johnsson | 9 | 4. | Marja Lund Gjógvará | 97 | 4. | Súsanna Køtlum | 21 |
5. | John Eysturoy | 12 | 5. | Marin Katrina Frýdal | 415 | 5. | Sunneva H. Eysturstein | 84 |
Lista | 8 | 5. | Leivur Thomsen | 94 | 5. | Rúni Sundberg Patursson | 82 | |
6. | Jógvan Arge | 445 | 6. | Ríkin N. Djurhuus | 9 | |||
Lista H | 7. | Jákup av Skarði | 60 | 7. | Ruth Vang | 118 | ||
Miðflokkurin | 8. | Jákup Símun Simonsen | 205 | 8. | Poul Clementsen | 71 | ||
Nr | Kandydat | Głosy | 9. | Jákup Dam | 307 | 9. | Kristina Ejdesgaard | 51 |
1. | Rani A. Skaalum | 30 | 10. | Johan Mortensen | 41 | 10. | Karlot Hergeirsson | 75 |
2. | Jenis av Rana | 105 | 11. | Hensia Einarsson | 29 | 11. | Harriet O. av Gørðum | 10 |
3. | Frank Jacobsen | 15 | 12. | Hanus Pál Jógvanson | 71 | |||
4. | Dánjal M. Joensen | 36 | 13. | Hallbjørg Lamhauge | 76 | |||
5. | Charlotta á Váli Olsen | 55 | 14. | Elin N. W. Tausen | 71 | |||
6. | Arnfinn á Birtuni | 35 | 15. | Brandur í Dali | 59 | |||
16. | Andrea Heindriksdóttir | 292 | ||||||
Lista | 11 | Lista | 47 | Lista | 44 |
Frekwencja wyniosła 77,37% (z 14 392 uprawnionych zagłosowało 11 135)[8]. Nie oddano głosów nieważnych ani pustych[8]. Pogrubieni zostali członkowie rady Tórshavnar kommuna.
Miejscowości wchodzące w skład gminy Thorshavn
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość | Liczba mieszkańców (01.01.2014)[3] | Krótki opis | Zdjęcie |
---|---|---|---|
Argir | 2003 | Miejscowość granicząca od południa z miastem Thorshavn, czwarta pod względem liczby ludności na Wyspach Owczych[3]. W XVI wieku był tam szpital dla chorych na trąd, zamieniony w 1750 roku na warsztat pracy dla ubogich[9]. Kościół wybudowano tam w 1974 roku[9]. | |
Hestur | 20 | Jedyna osada na wyspie Hestur. Znajduje się tam kościół zbudowany na początku XX wieku[10], a także basen ufundowany przez władze w 1974 roku, jako jeden ze środków służących zatrzymaniu emigracji z wyspy[11]. | |
Hoyvík | 3782 | Trzecia co do wielkości miejscowość na Wyspach Owczych[3]. Znajduje się tam Muzeum Historyczne (Føroya Fornminnissavn) oraz skansen z zabudowaniami z XIX wieku[12]. 31 sierpnia 2005 podpisano tam Porozumienie z Hoyvík traktujące o wolnym handlu pomiędzy Islandią a Wyspami Owczymi. Kościół w miejscowości powstał w roku 2007[13]. | |
Hvítanes | 99 | Miejscowość położona na północ od Hoyvík. Założono ją w 1837 roku[14]. Tunel Eysturoy prowadzi z Hvítanes na wyspę Eysturoy. | |
Kaldbak | 227 | Miejscowość założona przed XI wiekiem[15]. Kościół w Kaldbak powstał w 1835 roku[16]. Miejscowość dopiero około roku 1980 została przyłączona do sieci drogowej[15]. | |
Kaldbaksbotnur | 6 | Znajduje się w tam tylko jedno gospodarstwo[17]. Podobnie jak Kaldbak dopiero około roku 1980 przyłączono ją do sieci drogowej Wysp Owczych, a w 1992 uruchomiono tunel prowadzący z Kaldbaksbotnur do Kollafjørður (Kollfjarðartunnilin)[17]. | |
Kirkjubøur | 76 | Dawne centrum administracyjne i religijne archipelagu. Znajdują się tam najstarsze zabytkowe obiekty na Wyspach Owczych: Kirkjubøargarður i kościół św. Olava z XII wieku, a także sto lat późniejsze ruiny Katedry Magnusa[18]. W dzieciństwie przebywać miał tam przyszły król Norwegii Sverre Sigurdsson[18]. | |
Kollafjørður | 736 | Miejscowość ulokowana u wybrzeży fiordu o tej samej nazwie. Znajdujący się tam kościół pochodzi z 1837 roku[19]. Co roku w lipcu odbywa się tam festiwal Sundalagsstevna[19]. Mieszkał tam Jens Christian Djurhuus , żyjący na przełomie XVII i XVIII wieku pisarz, jeden z najbardziej znanych na Wyspach Owczych twórców ballad, bazujących na sagach islandzkich. | |
Koltur | 1 | Obecnie miejscowość niemalże wyludniona, choć dawniej znajdowały się tam dwa gospodarstwa, w których zamieszkiwało nawet 50 osób[20]. Jest jedyną miejscowością na wyspie Koltur. | |
Mjørkadalur | 0 | Dawna baza wojskowa sił duńskich oraz NATO, położona na górze Sornfelli. Choć wojsko duńskie oddało obiekt w ręce burmistrza Thorshavn już w roku 2002 baza stale działała do roku 2007, a ostatnie urządzenia wyłączono trzy lata później[21]. Wcześniej w bazie mieszkało nawet do 200 duńskich żołnierzy[22] jednak po roku 2004 nie ma tam już stałych mieszkańców[3]. Od roku 2011 jest jedynym aresztem na Wyspach Owczych[23]. | |
Nólsoy | 214 | Jedyna miejscowość na wyspie o tej samej nazwie, położona na przeciwległym brzegu Nólsoyarfjørður względem Thorshavn. Znajduje się w niej kościół z 1836 roku[24]. Brama prowadząca z przystani wykonana została z żuchwy płetwala błękitnego, znalezionego w roku 1895[24]. | |
Norðradalur | 14 | Miejscowość położona w zatoce na zachodnim brzegu wyspy Streymoy, w miejscu, gdzie wody Vágafjørður mieszają się z wodami Hestsfjørður. | |
Oyrareingir | 45 | Jest położona na zwieńczeniu fiordu Kollafjørður, między miejscowościami Kollafjørður i Signabøur. | |
Signabøur | 129 | Miejscowość leży nad wodami Kollafjørður, sąsiadując z Oyrareingir oraz Kollafjørður. Między 1903 a 1920 rokiem była tam stacja wielorybnicza[25]. Znajduje się tam wylot tunelu z Kaldbaksbotnur. | |
Sund | 2 | Miejscowość położona na północ od Thorshavn, nad wodami Kaldbaksfjørður. Znajduje się tam elektrownia zaopatrująca stolicę archipelagu, a także przystań przygotowana do przyjmowania dużych jednostek[26]. | |
Syðradalur | 7 | Miejscowość położona na południe od Norðradalur, nad wodami Hestsfjørður. Z siecią drogową archipelagu została połączona w roku 1982[27]. | |
Thorshavn | 12376 | Centrum administracyjne Wysp Owczych. Znajduje się w nim stare miasto (Tinganes), na którym najstarsze budynki sięgają XVI wieku, a także kościół Havnar Kirkja z roku 1788[12]. Obraduje tam parlament archipelagu – Løgting. Thorshavn otrzymało prawa miejskie 1 stycznia 1909 roku. | |
Velbastaður | 211 | Miejscowość położona na zachodnim wybrzeżu Streymoy. W 1349 roku została na pewien czas opuszczona po zdziesiątkowaniu populacji przez epidemię czarnej śmierci[28]. Od 1986 roku działa tam centrum leczenia alkoholizmu zwane Heilbrigdið[28]. |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h 3.51 Tórshavnar kommuna. W: Frágreiðing um kommunur. T. I. Cz. II. Thorshavn: Landsstýrið, czerwiec 1998, s. 441-456. ISBN 99918-3-044-8. [dostęp 2015-01-26]. (far.).
- ↑ a b Kommunustøddir. Umhvørvisstovan. [dostęp 2015-01-26]. (far.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Population by gender, age and village/city, 1. January. Hagstova, 2014-01-01. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • far.).
- ↑ Polski egzonim nadany na LXXVIII posiedzeniu KSNG.
- ↑ Miasto i gmina Tórshavn. Gmina Thorshavn. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • far. • pol. • ros.).
- ↑ a b c d e f Kommunan í Tølum 2014. Gmina Thorshavn, 2014-01-01. [dostęp 2015-01-26]. (far.).
- ↑ Współczesność. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze – przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 30 – 32. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ a b c Kommunaval 2012 – Tórshavnar kommuna. Kringvarp Føroya, 2012. [dostęp 2015-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-26)]. (far.).
- ↑ a b Argir. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Hestur. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-18)]. (far.).
- ↑ Hestur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ a b Tórshavn. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce – przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 52 – 61. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ Hoyvíkar kirkja. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-18)]. (far.).
- ↑ Hvítanes. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ a b Kaldbak. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Kaldbak. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-17)]. (far.).
- ↑ a b Kaldbaksbotnur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ a b Kirkjubøur. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce – przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 62 – 66. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ a b Kollafjørður. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ Koltur. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce – przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 75. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ Anders Holm: Efter mere end 47 års virke på Sornfelli er det sidste operative udstyr nu slukket. Forsvaret.dk, 2010-11-21. [dostęp 2015-01-26]. (duń.).
- ↑ Landið yvirtekur ognirnar í Mjørkadali í næstum. Landsverk.fo, 2013-01-14. [dostęp 2015-01-26]. (far.).
- ↑ C. Thomsen: Direktoratet for Kriminalforsorgen lejer faciliteter af Færøernes Kommando. Forsvaret.dk, 2011-02-18. [dostęp 2015-01-26]. (duń.).
- ↑ a b Nólsoy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce – przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 71 – 73. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ Signabøur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ Sund. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ Syðradalur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ a b Velbastaður. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-26]. (ang. • duń. • wł.).